Wie betaalt tijdens een date, jij of de ander?

Wie o wie moet toch betalen voor de drankjes en hapjes tijdens de eerste de date en vervolg dates? Dit lijkt een eeuwenoud vraagstuk…

Maar dat is het vermoedelijk niet. Nog niet zo lang geleden was het een vanzelfsprekendheid dat de man altijd trakteert.

Dat was in de tijd dat het nog als normaal werd beschouwd dat vrouwen niet mochten voetballen (laat staan professioneel), dat de keuken het voornaamste domein was van het vrouwelijke geslacht en dat mannen standaard de kostwinnaar zijn van het gezin.

Tja, de tijden zijn veranderd. De traditionele rolverdeling is verdwenen en er is geen nieuwe duidelijke rolverdeling bepaald. Ondanks de emancipatie.

En dat is niet alleen maar negatief. Er is veel vrijheid en eigenzinnigheid voor in de plaats gekomen.

Maar uiteraard roept dat op sociaal- en liefdesvlak allerlei vragen op. Dus welke rol ‘behoort’ de vrouw te spelen tijdens het daten? Wat mag een man wel of niet doen tijdens zo’n samenkomen? Hoe respecteren we de vrijheid en de rechten van zowel man als vrouw?

En wat als je een gold digger treft? Of te maken krijgt met iemand die ‘intieme beloning’ verwacht na het trakteren? Ahum!

Niet voor niets stelt Valerie een paar vragen over dit onderwerp bij het artikel over het warm houden van een contact:

Victor, als een man je uitnodigt om eens een keer iets te gaan drinken, een man die je online hebt leren kennen, wie betaalt dan?

Ik was onlangs iets gaan drinken met een “nieuwe” man, ik had 2 watertjes gedronken, hij had betaald, maar als ik hem nadien online weer tegenkwam, vond hij dat ik een gierige vrouw was. Victor, is dit normaal dat een man zoiets zegt? Een man die moeilijk doet omdat hij 2 watertjes moet betalen?

Dus Victor, kan jij mij antwoord geven op volgende vragen:

1. Wie betaalt er de drankjes op een eerste date? En op de tweede en derde date? Wat als de man veel meer verdient dan de vrouw? En wat als de man een stuk ouder is dan de vrouw?

2. Kan ik ook een duurder drankje bestellen? Want opnieuw wie betaalt dan? Op café drink ik enkel water en cocktails, maar op een eerste date date durf ik niet goed een cocktail bestellen omdat ik niet weet wie er gaat/moet betalen.

Oh Valerie, laat ik met het voornaamste beginnen: nooit meer afspreken met deze zeurkous. Hij klinkt niet vriendelijk en hij klaagt over slechts enkele eurootjes!

Of heb je in een of ander luxe horecagelegenheid geëist dat er een duur watertje werd geschonken? Bijvoorbeeld bronwater van het merk VOSS, dat ooit bekendheid genoot omdat Madonna er graag in zou baden. Zo’n bronwatertje in een luxe tent kan soms overdreven duur zijn.

Nee, dat zal vast niet het geval zijn tijdens jullie date. Volgens mij heeft jouw date geen goede reden tot klagen.

Wie betalen moet volgens de traditionele rolverdeling

Eerst maar even het gemakkelijke verhaal. Kort door de bocht: vroeguh was alles simpel en duidelijk.

De man trakteert, punt uit. Geen discussie over mogelijk!

En hij diende zich hoffelijk te gedragen. Deed hij dat niet dan was het onbetamelijk van de vrouw om hem nog langer te zien. Je bent een goede vrouw of niet!

Klinkt prettig deze eenvoud? Misschien.

Daar stond wel tegenover dat het in essentie ging om het vinden van een goed huwelijkspartner, om vervolgens een groot gezin te kunnen stichten.

In het belang van (de familie van) de vrouw, het liefst een huwelijk met een welvarend man. In het belang van (de familie van) de man: een kuise vrouw die de rol als moeder met verve kon spelen later. Het voortbestaan van de familie stond immers op het spel!

En ja, dit alles werd ruimschoots rechtgetrokken door het behoorlijke inkomensverschil tussen man en vrouw. De man was daarom standaard de kostwinnaar. Hij zorgde dat het gezin financieel kon overleven en als het even kon, bracht hij ook de luxe in huis.

Keerzijde van deze duidelijke, traditionele rolverdeling is uiteraard de beperkte vrijheid op liefdesvlak…

Wie moet betalen tijdens dates in deze moderne tijd van emancipatie

Geen idee, niemand heeft het definitieve antwoord op dit vraagstuk. Want de traditionele rolverdeling is niet helemaal verdwenen, ondanks dat we wel veel meer vrijheid hebben in onze keuzes op liefdesvlak.

De een vindt zus, de ander vindt zo. En wanneer de rekening betaald moet worden komt dit vraagstuk op de voorgrond: “Ik betaal”, “Nee, laat mij dat maar doen”, “Nee ik!”, “Nee ikke!” Zo wordt het al gauw ongemakkelijk voor beide.

Dus de opvattingen over wie moet betalen kan per mens verschillen. En regio, cultuur en levensfase spelen ook een rol wat betreft dit soort opvattingen.

En dan hebben we het nog niet eens over de hypocriete singles die vinden dat als de een betaalt, de ander zich verplicht zou moeten voelen tot… Vul zelf maar in.

Of de singles die het er juist om doen. Ze stimuleren eerst de romantische en seksuele verwachtingen, om zich vervolgens uitgebreid te laten fêteren. En niets hoeft ze daarna tegen te houden om alsnog met de noorderzon te vertrekken. The Golddigger tralala!

Eerlijk zullen we alles delen?

Klinkt het niet redelijk dat daters onderling de rekening delen? Ja, dat lijkt een mooie middenweg.

Toch kan het eerlijk delen van de rekening, door nauwkeurig rekenwerk, het leuke en speelse contact van het afspraakje plots verpesten.

Vraag je geregeld af: waarom ontmoeten mensen elkaar?

In ieder geval niet om onaangename financiële rekensommen op te lossen. Het gaat toch om het plezier? Nou dan!

Voorkom het Wie-betaalt-probleem

Vermijd zoveel mogelijk de date-clichés en de welbekende dure taferelen. Dus nee, niet uitgebreid dineren in een of ander sterren-restaurant. Bewaar dat voor de momenten dat er echt iets te vieren valt, eventueel.

Houd liever een eerste en tweede afspraakje in een eenvoudige omgeving waarbij er niet diep in de buidel getast hoeft te worden. Een drankje of twee, plus misschien een simpel hapje, dat valt prima te doen toch?

Mocht dat toch nog onvoldoende zijn om dit irritante betaal-dilemma te tackelen… Als het afspraakje leuk verloopt kun je altijd nog het initiatief nemen door af te rekenen met de speelse woorden:

“Volgende keer trakteer jij!”

Uiteindelijk komt dat neer op de rekening delen. Prima toch? En het schept ruimte voor lekker speels contact.

Mocht de ander er op staan om toch af te rekenen voor jou: bedank vriendelijk en geniet van het vrijblijvende cadeau. Je bent sowieso tot niets verplicht.

Belangrijk: als je je na zo’n fijne traktatie opgelaten gaat voelen en gedragen, dan wòrdt het sowieso een probleem. Leer vrijblijvende cadeaus te accepteren zonder enig schuldgevoel.

Maakt de ander in de toekomst er toch plots een punt van? Wees blij dat je nu weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Gauw wegwezen!

Maar mijn date is behoorlijk traditioneel ingesteld!

Zoals al eerder gezegd, sommige mensen kunnen nog flink traditioneel ingesteld zijn. Wil je zo’n partner in je leven? Kun je je goed vinden met zo’n levensstijl?

Zo ja: probleem opgelost. De man betaalt en daar hoeft geen moment aan getwijfeld te worden.

Waarschijnlijk verlopen nog meer zaken volgens de traditionele rolpatronen. De man is de kostwinnaar, de vrouw doet het huishouden. Enzovoorts.

Maar mijn date is veel rijker, ouder

Er is wat te zeggen is over partnerkeuze wat dit betreft. Hoe dan ook, laat het leeftijd- of inkomensverschil niet zo’n rol spelen. Daarom is het meestal onverstandig om te daten in een of ander duur cocktailbar of restaurant.

Sterker nog, vermijd vooral de date clichés. Daarmee voorkom je meteen moeilijke dilemma’s die voortkomen door de traditionele rolverdeling uit het verleden in combinatie met deze moderne tijd.

Drink je graag een lekker cocktailtje? Prima, doe er niet moeilijk over. Je bent vrij om te doen en te laten wat je wilt. Betaal de rekening en stel voor dat de ander de volgende keer trakteert. Probleem opgelost!

In armoede toch daten

Als minder welvarend man of vrouw kun je wel degelijk ook trakteren zolang je weloverwogen de gelegenheid en locatie uitkiest. Behalve als het echt een financieel uitdaging voor je vormt. Dan mag het de vraag zijn of je überhaupt je wel in een horeca-omgeving moet begeven.

Zit je echt krap bij kas? In dat geval adviseer ik de appel-en-een-ei-aanpak:

• Vul een flesje met kraanwater (het hoeft dus geen VOSS mineraal water te zijn).
• Zet een kan met lekkere thee.
• Smeer een supermarkt-stokbroodje met zelfgemaakte kruidenboter.
• Neem wat fruit mee of koekjes mee.

Want een eenvoudige picknick in een parkje of op een stadsbankje kan uitstekend zijn als afspraakje! Je verdient daarmee een prijsje voor originaliteit.

Uiteindelijk gaat niet niet om de financiële bestedingen tijdens afspraakjes. Het mag gaan om het contact, de eventuele wederzijdse warmte, de intimiteit, de lol samen.

Ooit, in mijn studentenperiode, had ik een afspraakje met een aantrekkelijke vrouw. Ik vond haar daverend interessant en vond het zonde om mijn slanke portemonnee roet in het eten te laten gooien.

Ik nam dus een kleedje mee, een thermoskan met thee en een paar chocolade paaseieren die mijn oma me cadeau had gedaan. Midden op het Amsterdamse Rembrandtplein hebben we van elkaar genoten. Zo eenvoudig mogen afspraakjes zijn!

… En nu ben jij aan de beurt, beste lezer. Wat vind jij van dit onderwerp? Moet de man of vrouw per definitie alles betalen? Of moet uit principe de rekening eerlijk gesplitst worden? En hoe zit het met mensen die hun eigen sekse daten, hoe lossen zij dit vraagstuk op? Reageren graag!