Elk jaar op 19 april is het de dag tegen Pesten. Op deze dag wordt er bewust stilgestaan bij pesten. Niet alleen wat betreft het slachtoffer, maar ook de dader en omstanders.
En zo’n dan is er niets voor niets, want helaas komt pesten veel voor. Wist je dat ongeveer één op de tien schoolgaande kinderen wordt gepest? En zelfs een op de vijf jongeren wordt online gepest. Niet alle pesterijen op school worden aangegeven of opgemerkt, dus vermoedelijk zijn het in verhouding wel méér slachtoffers.
Mijn Aantrekkingskracht-site gaat over het verbeteren van je liefdesleven; flirten, versieren, relaties en seks. Dus waarom verschijnt er een artikel over pesten?
Simpel, pesten kan grote gevolgen hebben voor een liefdesleven. Zowel voor de man of vrouw die slachtoffer is van pesten, als wel voor de partner. Het onderwerp verdient aandacht!
Gelukkig kun je de schade beperken of er zelfs sterker van worden, door pijnlijke ervaringen met te verwerken. Lees verder!
Ook is er in maatschappij tegenwoordig aandacht voor het treiter-probleem. Zo is er een ‘Week tegen Pesten’ georganiseerd op scholen (zowel in Nederland als in Vlaanderen) en is er een jaarlijkse ‘Dag tegen Pesten’ in het leven geroepen. Mooi!
Pesten kan slecht zijn voor je liefdesleven
Vele kinderen die gepest worden, kampen na jaren nog steeds met de gevolgen ervan. Het kan zelfs de rest van hun liefdesleven om zeep helpen.
Een kind is wat betreft zelfbeeld en het zelfvertrouwen een onbeschreven blad. Het moet de wereld nog ontdekken, zichzelf leren kennen en zijn toekomstige rol in de samenleving bepalen.
In de eerste levensperiode is de mens extra beïnvloedbaar door anderen. Een kind is dus zeer kwetsbaar, juist dan gepest worden kan vervelend uitpakken.
Lange termijn gevolgen van pesten vaak onopgemerkt
Ben je in je jeugd gepest? Heb je je ooit wel eens bewust afgevraagd, wat voor invloed die vroegere pesterijen nog steeds uitoefenen op je leven?
Misschien heb je geprobeerd het verdriet en de angst zo ver mogelijk achter je te laten. In de hoop dat de pijn weg zou gaan, heb je er vermoedelijk alles aan gedaan om de negatieve ervaringen te vergeten.
Logisch, maar het creëert helaas een nieuw probleem.
Het probleem met het niet bewust herinneren van vroegere pesterijen, is dat deze ervaringen onopgemerkt invloed uitoefenen op je liefdesleven. Met als gevolg dat je er geen vat meer op hebt en weinig kunt veranderen aan je jezelf.
Verwerk de pesterijen uit je jeugd
Je zelfbeeld heeft veel invloed op je liefdesleven, zoals ik wel vaker heb aangegeven op mijn blog en in mijn nieuwsbrieven. In een van mijn populairste cursussen begin ik al in de eerste les over hoe jij je zelfbeeld kunt verbeteren en verbreden. En al is deze cursus in de eerste plaats gericht op mannen, ik geef vrouwen hetzelfde advies; iedereen. Verbeter je zelfbeeld!
Dat gepest in je jeugd heeft vermoedelijk gemaakt dat je jezelf minder bent gaan waarderen. Daarom moet je nu extra je best doen om je zelfbeeld te verbeteren!
Is dat niet oneerlijk? Je wordt gepest, dat is op zich al afschuwelijk genoeg. En vervolgens moet je ook nog de prijs betalen op lange termijn.
Maar laat je dat er vooral niet van weerhouden om in jezelf te investeren. Mits je over de schaamte heen stapt en niet in de slachtofferrol blijft hangen, kun je door actieve zelfverbetering je zelfbeeld en zelfvertrouwen beter krijgen dan ooit te voren!
Wist je dat ook ik ben gepest in mijn jeugd? Maar dat heb ik verwerkt, het speelt geen negatieve rol meer in mijn (liefdes)leven.
Sterker nog, ik zie nu in waarom die kinderen mij ooit het leven zuur probeerde te maken. Ik heb door de pestervaringen geleerd om zelfstandig te functioneren; mijn eigen weg, inzichten en kracht. En dat heeft gemaakt dat ik tegenwoordig een unieke, positieve invloed kan uitoefenen op anderen.
Plaats je reactie over pesten:
- Graag wil ik weten of jij ooit bent gepest en wat je gedachten zijn hierover.
- Misschien word je nog steeds gepest? Want bijvoorbeeld, pesten op het werk komt ook geregeld voor…
- Of heb je een kind die gepest wordt en vraag je je af hoe je hem of haar kunt helpen?
- Draagt je partner nog de zware last van (ooit) gepest worden? Hoe ga je daarmee om?
Plaats dus nu je reactie hieronder!
Ik ben vroeger ook gepest, met name kleine treiterijtjes, maar consequent van dezelfde paar personen. Dat heeft in mijn jeugd wel een blokkade opgeworpen, maar nu op wat oudere leeftijd weet ik daar wel mee om te gaan.
Een van de jongens die mij regelmatig treiterde kom ik soms tijdens het uitgaan nog tegen, en dan denkt hij dat de verhoudingen nog steeds hetzelfde zijn. Ik voel me nu echter veel sterker dan zo’n figuur, en hij kan me onmogelijk nog deren, en bij iedere steek die hij onder water probeert te geven krijgt hij net zo’n harde steek terug.
Het feit dat hij (ogenschijnlijk) in zijn gedrag nog steeds niet verder is gegroeid is voor mij een goede ego-boost, soms heb je gewoon iemand nodig om jezelf mee te vergelijken, en dit soort mensen zijn daarvoor bijzonder geschikt.
Ik ben er denk ik ook wel een beter mens door geworden, ik weet hoe pesten ervaren word, en zal mezelf daarom nooit aan zulk gedrag overgeven, en er eerder voor kiezen om anderen in bescherming te nemen.
Je slaat de nagel op de kop Victor, met deze blogbericht. Nu weet ik waarom dat bij me nietveel uithaalt, het is zoals je zei in “Lange termijn gevolgen van pesten vaak onopgemerkt”.
Laatst was ik in een diep gesprek met een vriend van mij. Ik deelde hem mijn gevoeligste ervaring dat ik heb meegemaakt. De sfeer was zo rustig en vredevol toen ik mijn ervaring had gedeeld. Na mijn verhaal verteld te hebben, begon hij ook een verhaal te vertellen. Ik verwachte dat hij ook een soortgelijke ervaring zou vertellen, maar bij hem ging het ergens anders over. Ik begreep hem niet helemaal, totdat het steeds duidelijk werdt dat hij gepest was in het verleden en dat hij daarom af en toe een slechte gedrag vertoont in onze vriendschap. En zijn ogen die glinsterde en zo kon in voelen dat hij de waarheid sprak.
Het lag heel gevoelig bij hem en het was waarschijnlijk waar hij het meest mee zat. De reden waarom hij niet is wie hij kan zijn. Toen zei hij iets aan het einde waar ik enorme respect voor heb. Hij zei dat hij de mensen die hem gepest hadden, dat hij hun vergeeft voor wat ze gedaan hebben bij hem. En dat lijkt me echt een prachtige manier om verder te gaan met je leven…
Ik raad alle mensen aan die gepest zijn in hun leven om de pesters te vergeven omdat zij uit onwetendheid hebben gehandeld en niet beter weten/wisten. Voel de rust in je lichaam als je iemand bewust en oprecht uit je hart gewoon vergeeft…
Ik ben een paar jaar geleden ook gepest geweest door een groep waar ik in terecht was gekomen die achterna absoluut niet bleek mee te vallen. Het heeft toch wel blijvend mijn vertrouwen in (sommige) andere mensen aangetast. Ik heb er ook een angstprobleem aan overgehouden.
Het vreemde aan de zaak is dat veel mensen wel zeggen dat ik zelfzeker overkom.
Ja de jeugd heeft een grote invloed op het liefdesleven.
Ik heb vroeger wel eens last gehad van wat pesterijen, maar dat viel eigenlijk nog mee. Wat erger was, was het feit dat ik best wel veel tegenslag heb gehad op vlak van vrienden en relaties. Vriendschappen kwamen, maar gingen dan weer weg door bv. de verhuis naar een andere school, te weinig kunnen afspreken,… Ik had wel vluchtige contacten maar nooit het soort contacten dat je nodig hebt om het sociaal wat aangenaam te maken. Ik ging bv. naar een kleine school, waar ik de enige leerling was in een bepaalde richting. Dan wordt je wel bij een andere klas samengezet, maar de voeling met die groep was er niet echt, je bent toch een beetje anders. En zo zijn er nog veel voorbeelden.
Het gevolg was vaak een gevoel van eenzaamheid (terwijl ik wel degelijk mensen om me heen had). Een gevoel waar ik soms nog mee worstel, en ik zeker aan vast aan het werken ben. Alleen zijn hoeft niet negatief te zijn, ik heb bv. geleerd om er geen probleem mee te hebben eens een avondje alleen te gaan stappen, maar als het echt steeds maar alleen is, het al lang geen keuze meer is en jaren duurt, wordt het toch tijd om er eens iets aan te doen. Wat ik tegenwoordig ook doe 😉 , het is zoals nog andere facetten een probleem in de verovermentaliteit.
Maar met wat professionele hulp, boek ik langzaamaan vooruitgang op dat vlak.
@ Jasper,
Zo zie je dat die vroegere pesterijen je uiteindelijk sterker kunnen maken. Je hebt een leerproces doorgemaakt zodat je weerbaarder bent geworden.
Vaak heeft de pester vooral problemen met zichzelf…
@ Andy,
Bedankt! En ga er mee aan de slag…
@ Rachid,
Vergeving is belangrijk, vooral voor jezelf. Het is een belangrijk onderdeel van loslaten.
Juist, de pester (en medestanders) zijn vaak onwetend. Precies!
@ Alexander,
Het zou zomaar kunnen dat je meer zekerheid hebt dan je denkt…
Hoe meer vertrouwen je in jezelf hebt, hoe gemakkelijker je vertrouwen durft te hebben in anderen. Want stel dat je vertrouwen wordt beschaamd, kun je daar goed mee omgaan.
@ Ruben,
Je haalt een ander probleem aan, hechting. Door abrupte of te veel verhuizingen in je jeugd, kun je helaas op een negatieve manier geconditioneerd worden.
Nu je dit weet, kun je jezelf opnieuw positief conditioneren 😀
Gevoel van eenzaamheid hoeft niets te maken te hebben hoeveel mensen of dierbaren je om je heen hebt. Veel mensen hebben wel eens last van dat gevoel. Zelfs op dat punt ben je niet alleen.
Wanneer je je eenzaam voelt, stel je dan eens voor hoe in een straal van 3 kilometer er tientallen of honderden mensen zich ook eenzaam voelen. Zij voelen zich ook onbegrepen, onzichtbaar, of onbelangrijk. Deze overeenkomst kan binden, zelfs al ontmoet je deze mensen waarschijnlijk nooit. Hoeft ook niet, want je voelt je waarschijnlijk meteen beter…
ik ben geboren in 1962. In mijn tijd was pesten op school geen hot issue zoals nu wel het geval is.
Tijdens mijn basis school tijd en later op de MAVO, werd ik dagelijks gepest. Men zag het als een grap. Dat ik bang was voor mijn klasgenoten had men niet door. Kon er ook met niemand over praten, nu nog steeds niet. Het schaamte gevoel zat hoog. Tijdens mijn diensttijd in het begin van de jaren 80 diende ik als pispaaltje van het peloton. Als er iets mis ging, stuk ging e.d. lag het altijd aan mij. Als we slecht presteerden lag het ook aan mij. ’s Avonds werd ik dan in elkaar geslagen. Vonden ze leuk. Het kader wist er van, maar deed niks.
Ik heb het nooit verwerkt. Contact met andere mensen durf ik niet te maken. Zit het liefst thuis om maar niemand te ontmoeten. Als ik nu jongeren op straat tegen kom denk ik altijd…”Gaan ze me pesten, gaan ze me slaan”.
Het gekke is wel dat men mij op het werk graag zien komen. Men vindt dat ik positief in het leven sta, anderen makkelijk aan het lachen maak.
Een vaste partner tegen komen lijkt me fijn, maar het pestverleden staat me in de weg. De laatste jaren staan de gevolgen van het pesten in mijn jeugd steeds vaker mijn prive functioneren in de weg. Ik durf niet uit want dan moet ik onbekende mensen aanspreken. enz.
Ik wil die klootzakken uit mijn jeugd niet tegen komen. Ik voel alleen haat tegen hun.
Heeee Ernst,
Top toch dat ze je op het werk graag zien komen?
Een paar vraagjes
Wat verwacht je van contact met andere mensen?
Waar praat je graag over? Noem is een onderwerp waar je in een flow komt met praten.
Stel dat je nu een vaste partner zou hebben, wat zou je met haar gaan doen?
En last but not least, waar ben je bang voor als je nu met een vrouw zou zijn?
Graag wil ik weten of jij ooit bent gepest en wat je gedachten zijn hierover.
Misschien word je nog steeds gepest? Want pesten op het werk komt ook geregeld voor…
Of heb je een kind die gepest wordt en vraag je je af hoe je hem of haar kunt helpen?
Hey Viktor,
Ik ben toen ik op de basisschool zat veel buitengesloten. Ik droeg geen merkkleding en dergelijke en dan hoorde je er niet bij. Ook als je niet aan voetbal deed hoorde je er niet bij.
Later op de middelbare school ben ik gepest om mijn lengte. Mijn groei kwam gewoon langzaam op gang. Ik had altijd het idee dat ik geestelijk ouder was dan de rest maar toch kon ik niet boven hun gedrag staan en het van me af laten glijden. Ik heb sinds ik 12 jaar ben een migraine geschiedenis. Ik had dit vroeger 3x per week en soms zo heftig dat ik niets kon presteren op school. Na verloop van tijd werd ik ook ineens gepest om mijn migraine probleem. Er werden vervelende liedjes en dergelijke gemaakt over mij.
De tijd dat ik op de middelbare school zat was ik behoorlijk verlegen. Ik ben een aantal keren verliefd geworden en dat werd ik zonder enig contact te zoeken vanwege mijn verlegenheid. Ik heb toen vaak via smsjes of emailtjes geprobeerd om dit aan hun te vertellen. (let wel ik was erg jong en had geen enkel benul van vrouwen versieren) Vaak werd ik door deze meisjes keihard uitgelachen en vervolgens wist de hele klas het.
Gelukkig ben ik nu wat ouder, migraine probleem meer onder controle en een stuk minder verlegen. Toch zette je artikel me aan het denken of ik misschien onbewuste weggestopte moeilijkheden heb die mij het aanspreken van vrouwen nog extra moeilijk maken..
Hoi wilco,
Ik verwacht dat andere mensen normaal met me omgaan. En dat zal ongetwijfeld gebeuren. Maar dat men dicht bij me kan/mag komen zal niet gebeuren. Door het pest verleden heb ik een muur om me heen gebouwd die heel moeilijk te slopen is.
Waar ik over praat, veel onderwerpen zijn mogelijk. Dat kan serieus zijn of lekker melig. Ik praat graag over de actualiteit of over geschiedenis.
Wat ik met een vaste partner zou doen, bv naar de film. Goed gesprek voeren. Kortom de gewone dingen, naast de leuke dingen. (hier kan je veel mee, met dit antwoord)
Een persoon (m/v) aanspreken met een – wat ik noem – functionele vraag bv de weg vragen, daar heb ik geen moeite mee, maar op een terrasje iemand aanspreken is voor mij gods onmogelijk.
Er zijn veel dingen die ik in/op het werk niet gehaald heb. Bv promotie maken, of een vast rooster krijgen. Ik werk in de beveiliging met een vast arbeidsovereenkomst, maar geen vaste werkplek. Ik ga van hot naar her. Een van de oorzaken is dat ik niet goed voor me zelf kan opkomen. Er zit weinig assertiviteit in me.
Dit opkomen voor mezelf en het gebrek aan assertiviteit is uit me lijf gepest toen ik jong was.
Dit is niet alleen op me werk zo, maar ook prive.
Ik begin fan van je te worden. Mededeels door wat je allemaal hebt bereikt ondanks dat je bent gepest.
Als jij het kan kan ik het ook. Maar ja, ik ben ook gepest niet zo erg, als het langdurig door blijft gaan ondanks dat er alles aan is gedaan, dan gaat het erg vervelend worden! Met nadruk op vervelend /bosh
Ik herken me in sommige hier, ik heb ook nog muurtje denk ik.
Misschien kunnen jullie delen hoe jullie zon vergevingsprocess misschien doen?
Beste fan 😉 Het wordt tijd dat je vooral een fan van jezelf wordt! Ik weet zeker dat je dat kunt…
Bewust vergeven (van de pesters) kan je bevrijden van boosheid. Goed punt. Het helpt als je je bewust wordt van waarom kinderen elkaar pesten en dat het vaak voorkomt uit hun eigen miserie, onwetendheid en angst. Je ziet dan het grotere plaatje waardoor je de vroegere ervaringen minder persoonlijk opneemt…
Hey victor
Ergens anders kan ik geen bericht plaatsen
kan dat hier wel
test test
Hey Lieveronbekend, mijn blog wordt voortdurend belaagd door spammers die graag hun linkje naar hun website willen plaatsen. Dus ik heb geautomatiseerde spam-checkers aan het werk gezet. Jouw reactie stond in de wacht, en heb ik nu goedgekeurd 😀
Pesten is heel naar ja. Ik weet alleen niet wat je precies als pesten kunt definiëren, is het ook pesten als het steeds andere personen zijn?
Ik heb vanaf dat ik een jaar of 10 was erg veel last gehad van groepen jongens. Steeds andere, als ik buiten was voelde ik me nergens veilig. Ze pakten mijn spullen af en gooiden ze in de sloot, bekogelden me met stenen, probeerden me met een brommer aan te rijden, dreigden met geweld, toen ik iets ouder was begon het schelden: brillenjood, tante Sidonia en vooral dat ik zo lelijk was. Dat begon denk ik toen ik 12 was en ging door tot ik een jaar of 22 was. Toen was het wel over.
Een nare ervaring in de liefde op mijn 19e deed de deur voor me dicht, ik heb ook daarna nooit meer een positieve ervaring gehad in de liefde. Wel wat seksuele contacten die verder niet veel voorstelden.
Nu ben ik 32, en ik denk niet dat het ooit wat gaat worden met mij op relatiegebied.
Op een bepaalde manier wil ik het wel, maar mijn angst (en ook woede tegen mannen) zitten me in de weg. Ik heb jarenlang bij psychologen gelopen, maar met onvoldoende effect helaas. Zelf denk ik dat een positieve ervaring met een leuke man het enige is wat me zou kunnen helpen, maar dat is niet mogelijk zonder me weer kwetsbaar op te stellen en dat durf ik echt niet meer.
Lisa, bedankt voor je reactie.
En ja, ook al zijn het steeds andere personen die pesten, het blijft pestgedrag.
Goed dat je de moeite hebt genomen om psychologen te bezoeken. Jammer dat het (nog) onvoldoende heeft geholpen.
Op zich logisch dat je dat denkt. Eigenlijk werkt het andersom.
Door je kwetsbaar op te stellen gaat de deur open naar positieve ervaringen. En hier komt het, ook naar negatieve ervaringen.
Het verschil is dat je nu geen jong meisje/vrouw bent. Je bent sterk(er). Juist door de kracht die je hebt (die heb je zeker, want pestende mensen is zwaar en je bent daar doorheen gekomen. Hopelijk zie je dat in!) kun je het je permitteren om je kwetsbaar op te stellen. Begrijp je wat ik bedoel?
Een ander punt is de woede en angst tegen mannen. Het is de kunst om ervaringen in het verleden op verschillende manieren te kunnen relativeren. Een conclusie trekken (‘zo is het’) voelt misschien veilig en vertrouwd, het kan je wel flink belemmeren in het verdere leven. Juist door verschillende perspectieven in te nemen over wat je hebt meegemaakt worden die conclusies losgeweekt. Uiteindelijk zeggen die (pijnlijke) ervaringen van vroeger NIETS over wie jij werkelijk bent en wat je kunt aantrekken in het leven.
Pijn, angst en woede maakt vaak star waardoor je vast blijft zitten. Daarom mijn advies: doe iets met je lichaam waardoor het letterlijk loskomt. Ga bijvoorbeeld op dansles (van mijn part waar alleen vrouwen dansen) en leer los te bewegen. Bevrijd jezelf. Leer genieten van wat je nu hebt (jezelf! 😀 ) Daarmee wordt het waarschijnlijk ook gemakkelijker om alles meer en meer te relatieveren en je woede/angst los te laten.
Houd je me af en toe op de hoogte Lisa?
Ik ben als volwassene meerdere malen heel intens, hardnekkig en langdurend op mijn werk gepest geweest. Je houdt er een “post-traumatische stress-stoornis” aan over en bent voor de rest van je leven beschadigd. Het heeft ook enorme gevolgen voor je liefdesleven want vroeg of laat merkt men het aan je en dan ben je een minder mooie persoon. Vergelijk het maar met een mooi meisje waarvan je het gezicht verminkt. Zo erg is het. Je hart bloedt werkelijk als iemand waar je dol op bent er jou een opmerking over maakt en je weet dat je kansen opeens zoveel minder zijn.
Gerrit, het is inderdaad vreselijk om gepest te worden. Maar je hoeft er niet per definitie een posttraumatische stress stoornis van op te lopen.
Mocht je inderdaad een posttraumatische stress stoornis hebben, dan is dat uitstekend te behandelen. Heb je professionele hulp ingeschakeld?
Ik wens je veel sterkte toe!
ik ben ook gepest in mijn jeugd en puberteit, vooral door ‘populaire’ meisjes..
Na een paar ervan in een bos van hun ingewanden te hebben ontdaan na mijn ‘fun’te hebben gehad, voelde ik me een stuk beter.
Jopie, dat klinkt als marteling en moord uit wraak. Wat bedoel je precies, wat heb je gedaan?
Geen idee of het een goed idee is om hier een post te plaatsen, maar probeer het toch.
Eigenlijk was ik op onderstaand artikel uit gekomen via Google en via dat artikel weer hier uit gekomen.
http://www.aantrekkingskracht.com/one-night-stand-regelen
Een en ander staat, voor mij in ieder geval, niet los van elkaar. Want yes, eigenlijk heb ik er (indirect) nog steeds last van dat ik vroeger een aandoening heb gehad, waardoor ik gepest ben. Belangrijk negatief punt hierin is mijn inziens dat ik in een klein dorp heb gewoond en daar te lang ben blijven wonen.
Nadat ik na een paar jaar therapie weer terug kwam op de basisschool, ben ik gepest geweest omdat ik als gevolg van de aandoening rare dingen deed en dat maakte veel indruk, vooral op mijn jong klasgenootjes.
Ook mijn middelbare school heb ik hier gedaan en daar nam ik mijn inziens veel lasten mee en ook een geschiedenis met enkele zelfde klasgenootjes. Als gevolg hiervan had ik weinig zelfvertrouwen en dus ook naar meisjes.
Na verder te zijn gegaan naar MBO & HBO buiten mijn dorp merkte ik ook pas verbetering in mijn sociale leven. Ik leerde nieuwe mensen kennen, maar had nog altijd zeer weinig zelfvertrouwen. Laat staan dat ik een date aandurfde. Want ik was bang om op mijn bek te gaan, terwijl ik nu vaak nog denk: “Had ik maar…”.
De eerste verbetering kwam pas in mijn professionele carrière. Toen ik mijn huidige vrouw leerde kennen. Zij heeft er uiteindelijk ook voor gezorgd dat ik zelfvertrouwen kreeg. We waren en zijn nog steeds helemaal verliefd en hebben nu zelfs een kind!
Nu heb ik al jaren een nieuwe baan en zit langs een zeer expressieve oversekste collega, waar ik me gruwelijk aan erger. Elke minuut heeft hij het over seks, straalt dit uit en komt er ook nog mee weg!
Van de andere kant heeft hij ook iets in mij los gemaakt, laat ik het maar nieuwsgierigheid noemen. Want omdat ik slechts een vriendin en bedpartner heb gehad, ben ik heel benieuwd hoe het zou zijn met een andere vrouw? Zijn alle vrouwen hetzelfde? Zo niet, waar zitten de verschillen?
Omdat ik hier geen antwoord op kon vinden en mijn vriendin hier wel over wil praten, maar mij totaal geen vrijheid biedt ben ik hier uiteindelijk aan onderdoor gegaan. Een belangrijke rede hiervoor is denk ik dat ik onze relatie niet op het spel wil zetten, want die is zo goed. Maar van de andere kant die nieuwsgierigheid…
Zijn er meer mensen die bovenstaande ervaren? En hoe gaan zij hiermee om?
Om toch te proberen om in deze behoefte bevredigd te raken ben ik via verschillende media op zoek gegaan naar seks, maar deze niet kunnen vinden, omdat ik of werd opgelicht of mezelf niet kon tonen (schuilnaam, proberen anders voor te doen). Moet ik hier nog wel mee doorgaan? Hoe plaatst iemand vreemdgaan in dit perspectief?
En ja, ik heb al via verschillende paden professionele hulp gezocht (jaren bezig), maar (nog) geen oplossing gevonden.
Ferdinand, het was een goed idee om je reactie hier te plaatsen. Bedankt 🙂
Wat mooi dat je een goede vriendin hebt gevonden ondanks de moeilijkheden tijdens de lagere en middelbare school. En ook nog een kind gekregen, ik word er blij van!
Dat je afvraag hoe het zou zijn om met een andere vrouw te vrijen: begrijpelijk!
Antwoord: de verscheidenheid is enorm, de situatie en moment speelt een grote rol. In die zin kun je nooit je nieuwsgierigheid stillen want het blijft ‘nieuw’ en verrassend.
Ik raad je aan om je huidige relatie niet op het spel te zetten en vooral je nieuwsgierigheid te richten naar je huidige partner. Denk na over hoe je haar op andere manieren beter kunt leren kennen. Ander soort afspraakjes, andere situaties. Van mijn part rolspellen. Bijvoorbeeld, doen alsof je elkaar voor het eerst ontmoet in een cafe en vervolgens mee naar huis nemen.
Dit kan de honger flink stillen!
Zal er altijd iets van gemis blijven? De behoefte naar anders, buiten je huidige relatie? Vermoedelijk wel. Het is menselijk. Het is de kunst om het gemis te accepteren. Bij monogamie horen geregeld ook verleidingen waar je niet op in gaat. Het is een van de uitdagingen van een langdurige relatie.
Met andere woorden, ik hoop dat je je niet meer richt op het vreemdgaan. Vooral omdat je daarmee je huidige gelukkige relatie op het spel zet.
Niet dat ik je veroordeel als je toch vreemdgaat. Ik krijg geregeld reacties op mijn blogs van mannen en vrouwen die vreemd zijn gegaan.
Hoe dan ook, veel sterkte en plezier!
Vroeger ben ik ook gepest. Hiervan merk ik nu ook de langetermijn schade.Ik ben net wat minder goed in sociaal contact, vooral met nieuwe mensen. Als er 11 mensen in een ruimte zitten waaronder ik is het vaker voorgekomen dat er 5 gesprekken zijn met 2 personen en dat ik de 11e ben die stil en gespreksloos is.
Er zijn ook momenten waar ik wel helemaal mezelf ben. Waar ik altijd mezelf ben is bij een vereniging waar ik al vele jaren lid van ben, ruim voor de pestperiode. Voor de rest heb ik wel eens m’n betere momenten.
Wat ik heel erg vind is dat m’n seksleven zeer waardeloos is, en ik ook geen noemenswaardige relaties heb gehad en amper seks. Ik ben nu 38 en heb een bovengemiddelde seksdrive, ik verlang er heel erg naar. Maar doordat ik moeilijk contact maak moet ik nu leven met een zo goed als seksloos leven. Ik heb wel een paar leuke ervaringen gehad, maar ga voor de rest bijna seksloos door het leven.
Als er al een gesprek met dames aan kan knopen duurt dit nooit langer dan een paar zinnen. Daarna loop ik vast en weet ik niks meer te zeggen.
Ik zie er zeker niet gek uit voor m’n leeftijd, en doe qua uiterlijk zeker niet onder voor andere mannen. Maar ik ben er helaas achter gekomen dat uiterlijk er amper toe doet als het om vrouwen versieren gaat.
Ik wordt er stapel gek van. Ik haat het heel erg om seksloos door het leven te moeten. Ik vind dat het ergste wat er is
Beste Anoniem,
Bedankt voor het reageren!
Dat het vaker gebeurt dat jij de 11de persoon bent die stil en gespreksloos in de ruimte zit… is dat werkelijk erg?
Je hoeft namelijk niet altijd de prater te zijn. Jouw stilte hoeft geen zwakte te zijn, zeker niet.
Of zou je eigenlijk wel een gesprek willen voeren, maar lukt het je niet om dat te laten gebeuren? Of voel je je op zo’n moment buitengesloten?
Wat bedoel je met relaties die niet noemenswaardig zijn als relatie? Wil je daar iets meer over vertellen?
Seks met jezelf telkt ook mee als seks. Onderschat dat niet. Erken dat wat je al hebt…
En verder is het me duidelijk dat je meer seks wilt in je leven 🙂 Beste anoniem, waarschijnlijk kun je dat ook aantrekken in je leven. Dat vergt wel zelfverbetering. Dus moeite, tijd, hier en daar het moeilijk hebben of weerstand voelen…
Kijk, leg daar eens de vergrootglas op. Wat maakte het leuk en hoe heb je dat in aangetrokken in je leven? Daar kun je vast wat van leren. Herhaal herhaal! 😀
Klinkt prima. Nu is het de kunst om het te leren uitbouwen. Heb je je al ingeschreven voor mijn E-cursus VrouwVeroveren?
http://www.VrouwVeroveren.com/
Jij gaat vooruitgang boeken. Wel belangrijk: leer geduld uit te oefenen. Handelen vanuit schaarste trekt juist meer schaarste aan. Hoe en wat leg ik uit in de E-cursus…
Victor, ik heb geprobeerd te reageren via email. maar deze werd teruggestuurd met de melding dat deze niet aangekomen is. Ben je ook te mailen zodat ik niet alles publiekelijk hoef neer te zetten? Ik dacht dat er stond dat ik reply kon doen via de mail. Of doe ik toch wat verkeerd?
Beste anoniem, je doet het goed en je e-mail is binnenkomen, al krijg je de melding dat de inbox te vol is…
Hoi Victor,
Vroeger ben ik echt vreselijk gepest (zo ongeveer mijn hele jeugd) en ik merk dat dit mij tegenhoudt met vrouwen. Ik kan prima met ze praten maar ik heb nooit door wanneer ze geïnteresseerd in me zijn. De spaarzame keren dat ik het wel door heb saboteer ik mezelf onbewust omdat ik ergens toch wel weet dat het niet waar kan zijn.
Komt er op neer dat ik hier eigenlijk heel graag van af wil en wellicht dat jij me hier mee kan helpen?
Met vriendelijke groet