Ben je jong en nog maagd? Vraag je je af waarom je nog steeds geen vriendin hebt? Dan is dit artikel een must voor jou!
Tot nu toe zijn er drie artikelen verschenen over waarom je nog steeds geen liefdespartner hebt gevonden. Lees dus ook de vorige delen:
#1. Vriendin krijgen onmogelijk. #2. Te kieskeurig #3. Blijf niet zoeken
Vandaag een blogartikel speciaal voor de jongeren onder ons die nog maagd zijn. Af en toe ontvang ik namelijk SOS-e-mail van jongens en jonge mannen. Voorbeeld:
Waarom heb ik geen vriendin? Ik ben single en nog steeds maagd, maar al mijn leeftijdsgenoten zijn al seksueel actief. Help!!!!!
Vaak moet ik glimlachen als ik een vraag zoals deze ontvang. Vragen die duiden op de angst om nog langer maagd te blijven. En het idee dat je allang een liefdespartner had moeten vinden.
Waarom mijn glimlach? De werkelijkheid is namelijk totaal anders dan hoe jongeren deze zich voorstellen! Zij krijgen een verkeerd beeld omdat er vaak wordt opgeschept en gelogen over relaties, liefde en seks. Helaas doen jongeren zich graag anders voor uit onzekerheid.
Zeker als het gaat om hun maagdelijkheid…
Wanneer de eerste keer, wanneer ontmaagd?
Wanneer hebben jongeren voor het eerste keer geslachtsgemeenschap en zijn ze, zoals dat heet, geen maagd meer?
De gemiddelde leeftijd is 16,1 jaar. Dit blijkt uit het in 2005 uitgevoerde onderzoek, ‘Seks onder je 25e’, door ZonMw, SoaAids en RutgersWPF. De helft van de jongeren heeft ‘pas’ ervaring met geslachtsgemeenschap op een gemiddelde leeftijd van 17,1 jaar.
Ben je in de twintig? Weet dat ‘slechts’ 88% van de 24-jarigen ooit geslachtsgemeenschap heeft gehad. Nog steeds is niet iedereen op die leeftijd seksueel actief.
Conclusie: jouw maagdelijkheid is niet uitzonderlijk. Nog maagd? Je bent normaal, gezond, er is niets mis met je. Maak je dus niet zo druk! En oefen vooral geduld uit, vergeet het idee dat het allang had moeten gebeuren. Als je je gehaast voelt dan loop je het risico dat je te vroeg seks hebt; onplezierig.
En hetzelfde geldt voor het hebben van een relatie. Een gedeelte van de jongeren heeft eerder seks dan een relatie, en andersom. Er is geen leeftijd waarop je per se een relatie moet hebben!
Ongeacht het nog maagd zijn, ongeacht het wel of geen vriendin hebben…
Een goede mentaliteit wat betreft liefde en seksualiteit is erg belangrijk. Daar wordt te weinig aandacht aan geschonken in het onderwijs. Zo kunnen jongeren nog steeds het idee krijgen dat ze als enige nog nooit hebben gevreeën.
Ik kan me nog herinneren hoe de seksuele voorlichting op de middelbare school was: belabberd. Dat is tegenwoordig een stuk verbeterd gelukkig, maar nog steeds is het onvoldoende. En over het aangaan van liefdesrelaties wordt ook nog te weinig gesproken helaas. Een van de redenen waarom ik ben gaan bloggen.
Nog steeds geen vriendin? Wil niet te graag!
Per se nu een vriendin willen, maakt dat je al dan niet bewust druk legt op vrouwen. Je wilt te graag iets van ze, dat voelt onprettig. Dat heeft niets met leeftijd te maken, maar met je mentaliteit.
Het is jammer als je op jezelf en anderen zo’n negatieve druk legt. Vooral in de periode dat je studeert, kun je waardevolle contacten opdoen. Juist dan is het goed om spelenderwijs, experimenteel ervaring op te doen. Maar probeer het niet af te dwingen, dan remt je ontwikkeling!
Als tiener heb ik veel geleerd over vrouwen, ook al had ik naar mijn idee (!) pas heel laat een serieuze vriendin. Daarvoor had ik voornamelijk vriendschappelijke vriendinnen waar ik veel mee sprak en schreef…
Juist als je nog geen vriendin hebt: geniet
Maak vooral plezier, ga experimenteren, oefenen. Wees minder serieus en ga op ontdekkingstocht. Wat je nu leert en ervaart is belangrijk voor de rest van je (liefdes)leven. Het is de kunst om zowel tevreden te zijn als vrijgezel, als wanneer je een relatie hebt. Dat je dat nu al kunt leren is positief ook al is dat af en toe niet gemakkelijk.
Maar ik heb geen seksuele ervaring, is dat niet iets om voor te schamen? En voldoe ik dan wel als minnaar dadelijk?
Schamen? Niet doen! Veel jongeren hebben dus nog geen of nauwelijks ervaring op dit vlak. Daarbij, of en hoeveel ervaring je hebt hoeft niets te zeggen over je kwaliteiten als minnaar.
Genoeg seksueel ervaren mannen zijn teleurstellend in bed, helaas. Een paar mogelijke oorzaken:
- Ze maken zich alleen maar druk over de vraag of ze wel groot geschapen zijn; het formaat penis is onbelangrijk voor het schenken van seksuele bevrediging
- Ze hebben verkeerde ideeën over vrouwen en seksualiteit
- Of nog erger, ze stellen zich egoïstisch op en doen niet hun best om de vrouw te plezieren
Dit soort zaken maakt dat mannen geen goed bedpartner zijn, ondanks hun seksuele ervaring.
Je doet het al bovengemiddeld goed als je de tijd neemt en haar onverdeelde aandacht schenkt! Daar hoef je geen seksuele ervaring voor te hebben. Met andere woorden, je hebt nu al alles in huis…
Voel je je nog steeds onzeker over het feit dat je geen vriendin hebt, nog steeds maagd? Of heb je andere vragen? Plaats je reactie hieronder.
Ben je geen jonge man meer en wil je jongeren een hart onder de riem steken? Dit is het moment en de plaats om te doen! Reageer!
In het begin kan je als vrijgezel behoorlijk tegenzitten. Je hebt een beperkt zicht op allerlei zaken die te maken hebben van je eigen liefdesleven. Ik had een zeer negatieve kijk op alles en nog wat maar wist dat er in me totale positieve kracht zat maar dat ergens vastzat door veel te veel negatieve ervaringen. Die waren uiteenlopend, de ene kant was het omdat ik toen erg veel last had van acne ( nu is dat helemaal weg en lijkt ik er ouder uit en ook knapper uit (mentaliteitskenmerk te maken)), de vernederingen door sommige dames ( ik trok het me echt aan en ging in onstabiele persoonlijkheid te ontwikkelingen), de concurrentiestrijd ( de een had zo een schone meisje voor zich en dan wil jij dat ook maar aangezien je niet kon veroveren blijf je geforceerde negatieve meer destructieve toestand waarbij je zelf alles in het negatief trok, zelfs al wou je net tegenovergestelde doen) en nog een aantal andere paar zaken.
Ik bevond me in die situatie en het werd ondraaglijk. Dan heb ik nog niet over de eenzaamheid die over je heen gaat en voelt. Dat is nu bij me echt verleden tijd, het kostte me tijd, energie, veel mentale tikken en veel fysieke training om me stap voor stap alles te overwinnen zonder professionele hulp in te schakelen.
Dit noem ik mijn tweede beste eigenschap ‘moed en durf’ om potten te breken en dat deed ik ook.
Geloof in je eigen kunnen en kennis, zo kom je net een stap verder, dat is waar mijn probleem, geen geloof in eigen = neergang van je eigen persoonlijkheid.
Sinds ik de twee ebooken heb van victor ben ik wel op liefdesvlak wel veel veranderd. Van een complete rampzalige negatieve liefdesleven naar een iets dat lijkt op een stabiele ondergrond om toch iets te kunne bouwen. Ook kan je denken, hoe lukt me dat nu om zoiets te veranderen? Ik kan u zeggen, dat gebeurt niet zomaar, het kostte me 3 jaar nu om te beseffen waar ik stond en wat ik echt mis. Het is vallen en opstaan. Je gaat niet direct succes hebben, dat gaat gewoon weg niet, dat komt enkel als je verder het ontwikkelt en dan pas plots kan je kansen ruiken ( bij sommige dames kan je dat letterlijk nemen met hun overdreven verleidingsparfum haha).
De druk die op je neerkomt omdat je maagd bent, kan hard zijn of bij sommige helemaal hartverscheurend maar dat is echt niet erg, zolang je geniet van die ene meisje/dame/vrouw kan het plots zijn dat je daaraan niet meer denkt en dan gaat alles in versnelde tempo maar focus uw daar niet op. Het belangrijkste dat je een dame kunt geven is die persoonlijke aandacht ( voor iedereen is dat echt anders). Van zodra dat er echt is dan stelt zij voor jouw open. Zit niet zoveel in over je eerste keer, het is spannend om te weten maar zodra ervaren hebt zal je zeggen dat was de moeite waard. 1 van problemen was dat ik te graag alles te snel wou, dat het direct moet zijn en met resultaat dat andere uwe buit gaan inpikken, niet prettig.
Ik zou nog een tijdje doorgaan maar onthoud 1 ding : jijzelf bepaalt alles zolang je beseft wat er allemaal mogelijk is voor u. Ik ben zelf nog steeds vrijgezel, zelfs al een paar (buiten die 1ne relatie meer een experimentele fase dan wat anders) jaar. Ik ontmoet nu af en toe leuke dames en ik probeer echt contact met dialoog te hebben. Eenmaal je contact legt ben je op een avontuur vertrokken en zonder dat je het weet, jouw ideale droomprinses tegen. Volg Victors raad op en je zal op jouw bestemming geraken.
Als ik in gesprek ben met een vrouw en ik ken haar al een beetje komt het nooit verder dan alles goed of lang geleden hé. Daarna valt het stil draait ze zich om blijft ze nog een paar seconden beduusd hangen en dan loopt ze verder. 9 van de 10x gaat het zo bij mij. Je hebt het idee dat ze meer verwacht dan alleen hoi of hallo (en terecht) maar ik kom niet verder. Tja op een gegeven moment denkt zij ook van waarom zou ik hem nog gedag zeggen als het gesprek nooit verder gaat.Ik kan gewoon echt niks verzinnen op het moment dat ik daar even met haar sta. Hebben jullie tips?
Je kan beginnen met waarom je haar aansprak. Of haar een compliment geven.
Daarna kun je dingen gaan vragen. Wat wil je over haar weten (wat is je favo band, wat doe je graag in je vrije tijd, etc)? Wat vind je leuk aan haar of aan haar uiterlijk? Dat soort dingen kun je zeggen. Als ze interesse heeft, zal ze ook jou naar dingen vragen et voila, je hebt een gesprek.
Ik ben een twintiger, wel nog jonger dan 24, die vrijgezel(lig) is en nog maagd. Daarom vind ik het ook een heel interessant artikel. Ik heb me er inderdaad ook wel eens druk over gemaakt dat m’n gebrek aan seksuele ervaring een afknapper kan zijn. Ik ben hier, mede door dit artikel, anders over gaan denken.
@shadow
Is het dat niet gevaarlijk als je met een compliment begint? Ik heb daarmee slechte ervaringen mee. Ook al waren ze zeer oprecht maar dat was zo echt slijmerij. Nu heb ik geleerd of beter gezegd ondervonden dat ik enkel compliment zal geven als ik iets persoonlijks van haar ontdekt heb en dat ook leuk is voor me.
Dat zijn me toch intressante vragen die geeft om ermee te beginnen. Ik doe het op mijn eigen gekke manier, ik gebruik mijn observatie vermogen of een thema dat een beetje alledaags is( voor in de vrouwenwereldtje). Vanaf dan start mijn plagerij naar haar toe en juist zien of ze er wel op ingaat of net niet.
@Andy
Hangt er vanaf hoe je het compliment brengt. Maar vrouwen houden van complimenten en als je iets positiefs over haar zegt, wil ze meer weten. Ego strelen werkt heel goed op vrouwen, denk ik 😛
@Rik
Ik ken zelf ook nog genoeg maagden hoor. Mijn beste vriendin (20) is ook nog maagd en heeft nog nooit een vriend gehad en dat is niet omdat ze onaantrekkelijk is, maar omdat ze nog niemand heeft gevonden die ze leuk genoeg vindt. Beter langer wachten en dat het het waard is, dan jezelf gelijk geven, omdat je bang bent dat mensen je anders raar vinden en vervolgens je eerste keer verpesten.
@Rik,
Ik dacht ook zo toen ik nog maagd was. De gedachten van ‘nu moet het gaan gebeuren of anders overleef ik het niet’. ( schaarste concept)
Een hulpmiddel kan zijn dat je gaat denken van ‘ ik sta hier nu, ik heb iets te bieden, ik heb het nog niet uitgeprobeerd maar ik ben er zeker van dat het de moeite waard is, de persoon waarvan ik zal delen zal zich echt goed bij me voelen’. ( overvloedconcept)
Zo zie door dit verschil een impact hebben op je huidig liefdesleven. Ik weet het, de druk die erop rust, de gedachten van ik ben nog maagd en ik moet me bewijzen, laat dat achterwegen en leef voluit. Wie weet, kom je een dame tegen die echt met jou wilt gaan vogelen. Succes ermee !
@ Shadow,
Ik ben echt schaars geworden met het geven van complimenten, vroeger gaf ik die veel. Het probleem was dat ze nooit serieus werd opgenomen en toen dacht ik laat ik die maar links liggen, het werkt toch in het voordeel van de hofmakerij. Sinds ik weet dat hof maken tot het verleden behoort, ben ik ervan afgestapt.
1 van de andere zaken van het hof maken is lief zijn. Het zou heel goed werken bij dames. Ik vraag me puur af wat je echt ermee bent als je zo ‘lief bent’. Ik zie het nut niet ervan in en toch is dat voor velen een gouden regel. Wat denk jij er zelf over?
@Andy
Het gaat er ook om hoe je een compliment geeft en je moet haar niet bombarderen met complimenten, want dan lijkt het alsof je aan het slijmen bent. Ik bedoelde gewoon een compliment om het gesprek mee te starten.
Er zijn trouwens nog genoeg dames die het fijn vinden als een jongen lief is. Ik ben er in ieder geval een van, maar ik ben misschien ook een apart type. Ik denk dat als je een lange relatie wilt, je beter wel lief kan zijn, anders raak je haar kwijt. Als je uit bent op een one night stand, dan maakt het niet uit of je lief bent, want ze hoeft toch niet met je samen te leven. Vrouwen vallen over het algemeen op jongens die zelfverzekerd zijn. Dat is een van de grootste punten die een man aantrekkelijk maakt.
@ Andy, (je eerste reactie)
Bedankt voor deze mooie reactie!
En ook wat je zei over het geven van persoonlijke aandacht, precies!
@ Martijn,
Experimenteer met een meer enthousiaste begroeting. Je kunt hoi of hallo zeggen op zoveel manieren. Let ook op je gezichtsexpressie…
En wat kun je nog meer zeggen? Waarschijnlijk kom je niet op ideeën omdat je een verkeerd beeld hebt van hoe een eerste ontmoeting zou moeten gaan.
Wat je zegt is niet zo heel belangrijk, deel een gedachte die je had net voordat je haar zag. Stel dat je je piepende kluisje open deed en vervolgens zie je haar. Dan zeg je enthousiast hoi en zeg je dat je kluisje steeds meer gaat piepen.
Vervolgens vraag je of zij ook zo’n piepend kluisje heeft. En zo niet, dan zeg je dat dat jammer is 😉
Inhoudelijk stelt het weinig voor, maar het gaat meer om je enthousiasme en de moeite die je doet om haar te zien en aan te spreken. Dat op zich is al een compliment…
Van dat kluisje is slechts een willekeurig voorbeeld. Je openingszin en -gesprekje hoeft weinig voor te stellen!
Trouwens, zie mijn E-boek met spontane openingszinnen voor meer voorbeelden en uitleg.
@ Rik,
En dat is precies mijn bedoeling! Je hebt nu een nog steviger fundament om je te ontwikkelen op liefdes- en seksueel vlak.
@ Andy,
Een compliment geven nadat je iets persoonlijks hebt ontdekt, dat is prima. Waarschijnlijk bedoel je dat het ook een meer gericht compliment is; concreet. Vaak is dat ook beter.
Met de juiste mentaliteit komen je complimenten vanzelf beter aan…
@ Shadow,
Ook de ego van de vrouw wil graag gestreeld worden, inderdaad 😀
En dat je het fijn vind als een man lief is, dat hebben veel vrouwen. Dus je bent geen apart type (wat dat betreft 😉 ).
Uiteindelijk is het (o.a.) een mix van zelfverzekerdheid, speels zijn, lief zijn, haar uitdagen en teasen, en ondertussen ook in staat zijn tot een goed gesprek. Dit pakt goed uit voor mannen die zowel een serieuze relatie zoeken als wel in zijn voor een one night stand / seksrelatie.
ik vind dit een interessant artikel.
het bewijst maar weer dat het je mentaliteit is die je aantrekkelijk maakt, en niet het aantal keren dat je seks of een relatie hebt gehad.
zolang je accepteerd wie je bent, ook al heb je nog geen ervaring met seks of wat dan ook, is er niks aan de hand.
ik denk zelfs dat het je interessant kan maken.
zullen vrouwen zich niet afvragen: hoe kan die aantrekkelijke man nou nog maagd zijn?
is die echt zo kieskeurig? heeft die geen behoefte aan een vriendin?
@ M.,
Bedankt voor het compliment! 😀
Interressant artikel,
Ik zit hier ook vaak mee. Ik ben nu 24 end ook nog steeds maagd. Ik schaam me er soms heel veel om. Meeste mensen van mijn leeftijd hebben all iets gehad.ik ben heel erg verlegen al het om liefde gaat. Ik kan makkelijk vrienden worden met vrouwen maar meer dan dat lukt niet. Ik kan mezelf gewoon niet verkopen terwijl ik weet dat ik veel goede kwaliteiten in huis heb. Ik probeer laaste tijd meer direct te zijn door meiden te bellen en om iets af te spreken een op een. Maar telkens afgewezen te worden doet pijn. Je gaat beginnen te twijfelen aan je zelf.
Je hoeft je niet te schamen omdat je maagd bent. Ik ken genoeg mensen die nog maagd zijn, zowel mannen als vrouwen.
Voor jou is het denk ik belangrijk om op een plek te zijn waar je je thuis voelt. Probeer vanuit die plek vrouwen te versieren.
Geven vrouwen ook aan waarom het niet met je klikt? Die dingen kun je namelijk ook meenemen.
Zijn z ook allemaal net zo oud als mij? Ikvoel namelijk well def peer pressure omme heen wat zou een vrouwen over je denken mensen kijken allemaal zo verbaast op als ik vettel dat ik maagd ben. Zen geven niet altijd aan wat ik verkeerd doe. Ik laato het meestal gaan als een mrisje niet geinteresseerd doet.
Rond dezelfde leeftijd. Vriend van 22 en sowieso 2 vriendinnen van 20 waarvan ik het weet. Oh en een vriend van 25, nouja, dat zijn de mensen die zo snel in me opkomen, maar t zijn er meer.
@ Nit
het is niet belangrijk hoe oud je bent of hoe oud anderen zijn. al ben je 40 en nog maagd, niks aan de hand. zelfs al was je de enige in de wereld, ook geen probleem.
probeer jezelf te waarderen, ondanks al je ‘gebreken’. kan je je voorstellen hoe dat zou zijn?
als je zonder enig gevoel van schaamte vertelt dat je nog maagd bent zal niemand dat raar vinden. misschien verbaast, maar ze zullen je daardoor echt niet afwijzen.
Inderdaad,
Ze zullen heel erg verbaast zijn en dat maakt me ongemakkelijk. Ik krijg een gevoel dat ik een lozer ben omdat het me nog nooit gelukt is om met een vrouw in bed te gaan. (ik hoor dat ik een op de 10 ben die op mijn leefttijd nog maagd is) En daar zullen mensen vaak op inspelen met sarcastische opmerkingen. Bijvoorbeeld als je in een bar bent en je ziet een mooie meisje, dan hoor je ‘vrienden’ zeggen: ‘Kom dan, ga dan, ga haar aanspreken ‘. En dan gaan ze achter je rug uitlachen, omdat ze weten dat het jouw nooit gelukt is.
Omdat het me nog nooit gelukt is om een vriendin te hebben, nooit gelukt is om zelfs iemand te zoenen, voelt het alsof elke vrouw die mij ziet, niet geinteresseerd is in mij als sexsuele partner. Alsof ik afschuwelijk ben, rejected by society.
Van een meer nuchtere perspectief vind ik het toch raar dat ik soms zo voel: Ik ben helemaal niet lelijk, ik ben gezond, sportief en atletisch, hoogopgeleid (universitair niveau cum laude afgestudeert..), etc…
Ik heb hoewel wel een achtergrond van veel pesterijen in mijn jeugd. Dit heeft ook best een invloed, maar ik wil niet mijn geschiedenis als een excuus geven voor al mijn tekortkomingen op dit moment.
groeten
het heeft wel degelijk met mentaliteit, cultuur en opvoeding te maken.
door een doorgeslagen emancipatie in dit land, een media die volop seks en overspel in soaps,series en danceclips promoot + meiden die als zogenaamde prinsessen worden opgevoed die worden verteld dat mannen niet nodig zijn etc, zijn de generaties vrouwen kwa houding,arrogantie,verwaandheid en man/vrouw relaties niet beter op geworden.
Na aardig wat ervaringen met de Nederlandse vrouw(autochtoon en allochtoon) die hier zijn opgegroeid, kwam ik zo,n jaar of 11 geleden al tot de conclusie dat het veelal vechten tegen de bierkaai is op relationeel gebied met de gem. vrouwen die ik in dit land heb mogen ontmoeten.
na wat onzekerheden over mezelf wat de vele(schijn) relaties e.d. inhielden is me in de loop der jaren bij vele kennissen ook opgevallen dat het vaak niet samenging met de overgeemancipeerde NL’se vrouw.
het leek te toevallig allemaal, totdat na talloze malen te zijn uitgeweest op diverse plekken in het land me 1ding vrijwel altijd opviel. de overschotten mannen in NL’se uitgaansgelegenheden, wanhopig en loerend op een handjevol meiden in de club,bar, etc. de meiden veeleisend en denkend alles te kunnen maken maken als ze willen handig gebruik/misbruik van een vd gasten voor drank een avondje of langer als het slachtoffer meer bronnen heeft waarmee ze haar eigen voordelen nastreeft, en ruim boven de verhouding ligt met wat zij de man biedt.
na een aantal zakenreizen in verscheidene landen over de wereld, en daar vrouwen ontmoet te hebben van dezelfde klasse kwa studie werk of inkomen als mijzelf, werden me ogen en mind geopend. de gemiddelde dames die ik heb ontmoet waren makkekijk aanspreekbaar, vrijgezind, bescheiden, vrouwelijk en intelligent. bij mijn eerste bestemming had ik argwaan dit kon gewoon niet. totdat ik na een aantal weken een bestemming elders in de wereld kreeg en hetzelfde ervaarde bij de vrouwen die ik ontmoete. vele ervaringen,reizen en ontmoetingen later na aankomst weer in NL, viel de negatieve,mannelijke, goedkope en verwaande arogantie me weer gelijk bij de meeste meiden op gemiddeld. en nu wist ik het vrijwel zeker. ze zijn hier echt verziekt(uitzonderingen daargelaten). sinds deze bevindingen heb ik naast mezelf ook een aantal collega’s en kennissen geadviseerd om het eens met vrouwen(uit gelijke kringen kwa werk, studie en inkomen)te wagen. raar maar waar zijn ze er allen geslaagd een leuke kansrijke en lieve vrouwelijke partner er aan over te houden evenals mijzelf, na jarenlang te aarzelen wat totbwanhoop leide op relationeel gebied tov de dames hier in NL weet ik het nu zeker en adviseer ik jullie mannen die er niet toekomen het eens over de grens te proberen. wel het liefst bij een dame die ook in het land van herkomst kwa studie en inkomen al goed zit en hier
kwa diploma’s ook een goede functie kan bekleden zoda het geen golddigger story word, maar gewoon een echte relatie, waarin jullie staan voor WIJ ipv IK.
Geef het een kans mannen, de gem. vrouw uit NL is niks kwa houding,mentaliteit en gedrag focus je er niet meer op en zoek waar vrouwen nog vrouwen durven zijn.
Het is al gek genoeg dat vele mannen hier in NL een handleiding/e-book moeten lezen voor het vrouwelijk geslacht, terwijl liefde een chemie hoort te zijn tussen beide seksen zonder voorafgaande studie no offence voor jullie producten, het zegtmeer over de vrouwelijke gang van zaken hier in NL.
groeten
Michaelangelo
ach maak je niet druk ik ben 24 wordt kaal en heb allemaal acne en heb nog nooit een vrouw gehad of gekust of wat dan ook.
dus tja
@Michelangelo.
Ik kan mij helemaal niet identificeren met het profiel dat jij van de Nederlandse vrouw schetst. Misschien komt dat omdat ik zelf eigenlijk niet met zulke dames omga. Ik geloof best dat je vrouwen bent tegengekomen die wel reageerden zoals jij omschreef, maar ik denk dat het ook bepaald wordt door de plekken waar je die vrouwen tegenkomt. Mijn beste vriendin is een huismus, leuk, hoogopgeleid en alles behalve een golddigger. Toch wordt zij niet tot nauwelijks aangesproken door mannen. Zoals haar zijn er nog talloze andere vrouwen, maar vreemd genoeg gaan mannen juist altijd voor de golddiggers, net als het cliché dat vrouwen gaan voor de ‘bad guy’. Ikzelf ga eigenlijk ook nooit uit, afgezien van de bios. Clubs, cafe’s en kroegen, daar zul je mij niet vinden. Ik spreek gewoon af met vriendinnen, ga af en toe overdag shoppen en ga naar de bios. Voor de rest van de tijd ben ik op school of thuis. Ik vind het dus ook niet raar dat ik nooit word aangesproken door mannen, ik ben gewoon niet waar zij zijn. Wat ik wil zeggen: er zijn genoeg leuke meiden die single zijn, maar doorgaans vallen die niet op. Ik en mijn beste vriendin dragen bijvoorbeeld ook geen make-up en we dragen ook geen mini rokjes of wat dan ook. Maar daardoor ga je wel meer op in de massa en val je minder op. Maargoed, ik ben blij dat ik zelf een hetero vrouw ben. Echt, van vrouwen word je gewoon gek, het ligt ook niet aan jullie, het ligt gewoon aan ons. Daar heb ik het trouwens ook met vriendinnen over gehad. Die zeiden ook van: ik ben echt blij dat ik geen man ben, weet je lastig vrouwen zijn? Ik snap mezelf niet eens!
@Jeroen
Was je je gezicht met zeep? Hierdoor droogt de huid uit en als reactie daarop gaat je huid meer talg aanmaken, wat resulteert in meer puistjes. Ik raad je aan je gezicht 3x daags met water te wassen. Ochtend, middag en avond. Indien je een droge of trekkende huid hebt, een hydraterende creme er op smeren. Gelukkig zijn die er tegenwoordig ook voor mannen. Raad je aan om dan een nachtcreme ofzo te nemen. Potje zet je naast je bed en niemand hoeft te weten dat je het gebruikt.
Ik denk dat dit kan helpen om de puistjes in ieder geval te verminderen. Verdwijnen zal vast niet helemaal gaan. Verder kan het ook aan je voeding liggen: drink voldoende water (2 liter per dag) en eet gezond. Je lichaam straalt dat gezonde in je ook weer uit naar buiten.
Ohja, voor iedereen in het algemeen:
Het is echt niet erg om nog nooit een vriendje of vriendin gehad te hebben. Nit zegt wel dat hij bij die 10% hoort en 10% klinkt weinig, maar als je je realiseert dat we in Nederland toch wel minstens 17.000.000 mensen hebben, wil dat zeggen dat er sowieso 1.000.000 mensen zijn die nog nooit een vriendin of vriend hebben gehad of maagd zijn etc. Dat is echt veel hoor. Om maar te zwijgen over de mensen die wel seks hebben gehad en er spijt van hebben. Persoonlijk heb ik liever dat ik op mijn 30e pas seks heb dan op mijn 11e al. Bovendien, als je een leuke jongen of meid tegenkomt, dan kan het die persoon echt niet schelen of je nu maagd bent of niet en als dat wel het geval is, dan is hij/zij je niet waard.
@ jeroen
Dat acne hoeft geen punt te zijn, het hoort bij de natuurlijke proces van het lichaam. Er zijn vele vrouwen die zich diep schamen over hun puistjes, ze doen het aan camuflage.
Ik heb zelf zeer zware acnee gehad, toppunt ervan dat het mijn zelfbeeld toen ni eens heeft beschadigd. er waren andere factoren die me toen down hadden gekregen. Ik ben zelf 4 jaar naar de huidspecialist gegaan. Ik ben er tevreden mee, ik loop nu 2 jaar rond met weinig acnee. Een huidspecialist raadplegen en jouw verzorgen en als je er toch bent, vraag raad over huidbehandeling, dat zal zeker nog een pluspunt scoren en de vrouwen zullen zien dat je verzorgd erbij loopt. Als kaal zijn een minpunt voor je moest zijn, aanvaard het. Door dit te aanvaarden zal je ogen openen, je zal er een stuk vrolijker lopen omdat je niet hoeft te schamen ervoor. Je moet het zo bekijken, welke bekende personen hebben een kale hoofd en toch populair bij de vrouwen ? Zo zijn er paar.
Zelfs als je niemand hebt gehad, is dit geen probleem, je bent hier gekomen om je eigen te verbeteren, een grote stap voorwaarts naar uw eigen succes met vrouwen, voor dat je weet heb je zelf ene rond om u heen. Het kan rap gaan maar ook traag. Zit er niet mee in en volg Victor zijn ecoach systeem en binnen paar weken/maanden/jaren zal je succes bereiken. En als mensen het hebben over seks, wel laat ze praten, je moet het niet aantrekken, jouw beurt komt nog wel, ook al zit er een tijdverschil op.
@ Nit,
Ik weet wat het is om in uw jeugd gepest te worden, ik heb die weg ook gewandeld, nu sta ik er. Vroeger had ik veel schrik van hun en nu is het eerder omgekeerd. Zij hebben schrik van mij, welja dat lijkt zo aan de buitenkant. Wanneer sommige meisjes mijn binnenkant hadden ontdekt is dat ” stoer macho en dominate buitenkant” slechts een dekmantel is.
Ook dat gevoel ken ik ook “het niet lukken” en “rejected by society”. 1 ding moet je in hoofd halen. ga ervoor, ook al lijkt de falen groot, toch zal je het doen en zo zet je uw eerste stappen. ik sukkel erzelf enorm mee maar na wat tijd bezinning en lichaamstaal te bestuderen begin het wel te lukken. 1 extra ding kan ik je meegeven : als je zelf een zeer aantrekkelijke vrouw ziet, ga ze aanspreken en spiegel haar(open) houdingen eens, het zal in je voordeel werken.
@ Michaelangelo,
Natuurlijk zijn er strubbelingen wat betreft emancipatie, relaties, etc. Toch is de Nederlandse vrouw niet verziekt.
Ook is het te simpel om te stellen dat vrouwen wereldwijd goed zijn, behalve in Nederland.
Je zei: “Het is al gek genoeg dat vele mannen hier in NL een handleiding/e-book moeten lezen voor het vrouwelijk geslacht, terwijl liefde een chemie hoort te zijn tussen beide seksen zonder voorafgaande studie no offence voor jullie producten, het zegtmeer over de vrouwelijke gang van zaken hier in NL.”
Overal ter wereld zijn er boeken, cursussen en dergelijke over de liefde. Niet uitzonderlijk voor Nederland dus.
En mijn producten gaan niet specifiek over de vrouw. Actieve zelfverbetering voor een gelukkiger leven staat centraal.
@ Jeroen,
24 Jaar? Je bent zeer jong.
Nog nooit gekust of wat dan ook? Kan nog komen.
En je kunt veel doen aan je huid. Bezoek een schoonheidsspecialist (liefst een waar meerdere mensen in jouw directe omgeving positief over zijn).
Je hebt voornamelijk jezelf als je jezelf opgeeft. Je kunt wel degelijk je (liefdes)leven opmerkelijk verbeteren. Hoeft niet, mag wel. Hangt er vanaf of je je best wilt doen.
@Schadow,
Welkom terug!
Natuurlijk herken je jezelf en andere vrouwen niet in Michaelangelo’s verhaal. Zijn verhaal is erg subjectief.
Je zei:
“Echt, van vrouwen word je gewoon gek, het ligt ook niet aan jullie, het ligt gewoon aan ons. Daar heb ik het trouwens ook met vriendinnen over gehad. Die zeiden ook van: ik ben echt blij dat ik geen man ben, weet je lastig vrouwen zijn? Ik snap mezelf niet eens!”
Ach welnee. Je kunt het ook omdraaien. Blij dat ik man ben! 🙂
Je zei:
“Ik raad je aan je gezicht 3x daags met water te wassen.”
Alleen met water wassen kan ook negatief uitpakken.
Hij heeft een goede cleanser nodig, afgestemd is op zijn huid. (Dus niet zomaar willekeurig een product kopen omdat het een mooie verpakking/reclame heeft.)
@ Andy,
Precies. Er is veel te doen tegen een probleemhuid. Wel is het noodzakelijk om deze elke dag goed te blijven verzorgen.
Heej Victor en andere mensen,
Daar ben ik weer ^^ na een aantal afspraken met een aantal dames is het nog niet echt verder gekomen dan alleen voor de gezelligheid iets doen. Nu spreek ik sins kort weer met een meid af waar ik het toch echt heel gezellig mee heb. Alleen we hebben tot nu toe met vrienden groepen afgesproken, maar toch voelden ik me wel aangetrokken tot haar 😛 Vooral de laaste 3 keer waren we toch wel ‘close’ bezig.
Maar nu blijkt het toch niet zo goed uittepakken als ik had gehoopt. In het echt is ze echt super gezellig enzo, maar als ik eenmaal haar probeer te bereiken via whatsapp blijven het toch bij kleine gesprekken of soms zegt ze zelf helemaal niks. Dit kan natuurlijk hele andere redenen hebben dan ik denk, maar hoe vaker het gebeurd hoe onzekerder ik er over word. Nu hebben we weer voor aanstaande zaterdag afgesproken. Dit keer totaal alleen 4 mensen. Ik weet nu alleen niet hoe ik verder moet. Ik heb eigenlijk beetje gehad, maar toch verbreek ik contact niet omdat het afspreken eenmaal gezellig is.
al bij al zou ik gewoon iets met deze dame willen ‘bereiken’.
Ik hoop dat iemand me wat tips kan geven voor deze situatie.
Groeten, Johan.
Onzin! Ik ben een man van 39 jaar en heb nog nooit een vriendin gehad in Nederland! Nog nooit gezoend of sex gehad! Omdat de meisjes/ vrouwen veelal zoals vele vrienden van mij ook zeggen veel mannelijke trekjes hebben. En de Nederlandse meisjes/ vrouwen zijn onverzorgd, koud, zeer frigide, libido arm plus zoals veel vrienden van mij al aangeven, zeer materialistisch ingesteld! De Nederlandse meisjes/ vrouwen zoeken alleen maar naar mannen die een eigen koopwoning hebben met een mooi auto en met goedbetaalde baan met aanzien of ( beter nog een eigen bedrijf hebben ). Het liefste zonder kinderen natuurlijk!!
Ik zelf heb het in het verleden mee gemaakt dat ik langs een stel van die Hollandse grietjes liep en dat ik hen hoorde zeggen tegen elkaar! “hij moet wel veel geld hebben en een eigen huis” Tja het is echt triest! Ik had met 18 jaar al door dat het nooit wat zou gaan worden in droogneukers landje Holland en heb het al lang opgeven!
Ik masturbeer mij al heel mijn leven en nu pas geleden ben ik een prachtige Braziliaanse vrouwelijke vrouw tegen gekomen in Brazilië waar ik nu samen mee ben! Ik vertel haar en haar kennissen altijd alles over het frigide Nederland. Waar bij zij antwoorden dat weten wij want dat horen wij heel veel.
Plus sterker nog in Nederland zal het aantal alleenstaande alleen maar gaan toenemen en die paar stelletjes die hebben amper nog sex. Tja 1 keertje in de maand wat ik op tv in een programma zag wat over relaties ging en het sex leven van de arme Hollander! Ik ben gelukkig ontsnapt aan dit trieste droogneukers landje! En ik zal het ook heel mijn leven blijven vertellen hier in Brazilië.
Zucht, diepe zucht Marco.
Jouw reactie lijkt wel heel erg op die van Daan, geplaatst in 2014 bij het artikel de 7 nadelen van single zijn. Dat was een man van 38 jaar.
Zie hier:
http://www.aantrekkingskracht.com/single-nadelen#comment-22839
Hoe dan ook, mijn antwoord aan die Daan gaat ook voor jou op. Zie hier mijn antwoord:
http://www.aantrekkingskracht.com/single-nadelen#comment-23481
Graag doe ik het nog eens dunnetjes over:
Of je iets aan jezelf wilt veranderen is uiteraard aan jou. Hoe dan ook hoop ik dat je vriendelijk bent tegen (Nederlandse) vrouwen en mannen. Zo niet, keer nooit meer terug op mijn Aantrekkingskracht-blog!!!
Hallo iedereen ik ben 23 jaar oud en nog maagd en single. Ik ben niet echt type van avond je uit gaan. Ik ben er
bang voor dat ik straks op 50 nog maagd en single ben. Hebben jullie wat tips voor mij?
Ivo, bedankt voor het reageren.
Natuurlijk, je kunt prima mensen overdag ontmoeten. Uitgaan is maar een van de manieren.
Toch, je hoeft niet echt het ‘type van uitgaan’ te zijn om hier en daar een leuke avond te beleven. Stel je open, onderneem activiteiten waarvan je denkt dat ze niet echt bij je passen. Zo leer je jezelf beter kennen. En bovenal, je wordt meer een avonturier.
Geregeld op avontuur gaan doet je aantrekkingskracht goed, echt!
En schrijf je ook in voor mijn gratis E-cursus VrouwVeroveren: http://www.VrouwVeroveren.com Een must voor jou Ivo!
Hmm ik lees hier vanalles dat in theorie misschien klopt, maar mijn praktijk ziet er toch echt compleet anders uit. Geruststellende woorden over twintigers die nog maagd zijn daar kan ik helaas alleen maar heel hard om lachen… zij het als een boer met ernstige kiespijn. Ik ben nu 39 jaar en heb nog nooit een gezonde relatie gehad, laat staan geslaagde seks. De reden daarvan ontgaat me nog steeds, want ik heb een goed lichaam met een knap hoofd erop, ik ben spontaan, vriendelijk, open, intelligent, welbespraakt, grappig, verantwoordelijk, op bepaalde vlakken zeer zelfverzekerd, ik heb een charmante lach, een goeie baan, een huis, een mooi auto en noem alle clichées maar op. Maar om de een of andere reden is het soort vrouwen dat ik aantrekkelijk vind totáál niet in mij geinteresseerd. Zo is het altijd al geweest. Ze waarderen mijn vriendschap wel, maar nemen me als man meestal niet serieus. De meeste vrouwen zien me helemaal niet staan, die kijken letterlijk dwars door me heen. Doorgaans zijn het alleen oudere vrouwen met kinderen of contactgestoorde misbaksels met een lichamelijk of geestelijk handicap (en dan overdrijf ik heus niet) die in mij een interessante prooi zien, maar laat ik daar nou net geen trek in hebben.
Een paar jaar geleden heb ik me van lieverlee laten verleiden door een jonge sexy vrouw die eigenlijk niet echt mijn type was, maar die me wel op een leuke manier wist te prikkelen. Ik vond dat ik er op mijn 37e toch onderhand wel eens aan toe was om wat ervaring op te doen, dus ik heb de gelegenheid aangegrepen en mezelf maar gewoon in het diepe gegooid. Toen we eenmaal aan seks toe waren voelde ik me enigszins geintimideerd door haar zeer ruime ervaring met mannen, maar dat was voor mij niet onoverkomelijk. Op een ouwe fiets moet je het immers leren. Wel was ik ergens diep van binnen bang dat ik niet aan haar verwachtingen zou kunnen voldoen. Nadat mijn “eerste keer” (dus) volledig mislukte reageerde ze daar aanvankelijk begripvol op, maar dat veranderde al snel. De tweede en derde pogingen mislukten ook, omdat ik inmiddels superonzeker was geworden en vervolgens is het nooit meer goed gekomen. Ik heb niet de kans gekregen om mezelf te bewijzen. Het ging voor mij achteraf ook allemaal véél te snel en ze gunde mij geen tijd om te wennen aan mijn nieuwe rol als minnaar en te ontdekken hoe het nou allemaal werkt met z’n tweetjes. Ze stak zelfs de draak met mijn tekortkomingen. Na twee maanden vol frustratie was ik uitgerangeerd en had mevrouw direct alweer een “echte vent” aan de haak geslagen om haar elke avond suf te pompen. Ze had overigens wel méér dan één steek los.
Ik wilde me niet laten ontmoedigen en gebruik maken van mijn momentum – ik had ondanks mijn jammerlijke falen wel degelijk de smaak te pakken – om in het aankomende halfjaar een leuke vrouw te vinden die wél bij me past en wél het geduld kan opbrengen om elkaar rustig te ontdekken. Ik heb me ingeschreven bij twee datingsites en ook in het echte leven een aantal nieuwe contacten gelegd met aantrekkelijke vrouwen, maar alles zonder enig resultaat. Het enige waarmee ik geconfronteerd werd waren nóg hogere eisen waaraan ik niet kon voldoen. Op datingsites word je doodgegooid met profielteksten waar de honden geen brood van lusten. De ene vrouw is nog arroganter dan de andere en allemaal zoeken ze de perfecte man, een knappe prins op een wit paard, superstoer en toch lief, die vooral zelfverzekerd, ondernemend en minimaal 1.80 lang moet zijn en graag al parachutespringend, sushi-etend en wijn slobberend de hele wereld met haar wil afreizen. Als ik de schaarse uitzonderingen eruit pik en contact leg met vrouwen die ik wél leuk vind dan krijg ik óf geen reactie, óf een onvriendelijke, óf het stopt na twee mailtjes omdat ze intussen een betere man zijn tegengekomen. Ze behandelen mij als afval, terwijl ik me toch van mijn beste kanten laat zien, zowel de stoere als de lieve.
Nouja, om een lang verhaal kort te maken: dit jaar word ik 40, zonder dat er ooit een vrouw werkelijk van mijn lichaam, van mijn geest of van beide gehouden heeft, terwijl ik daar absoluut voor open sta en er ook alles aan doe om me met anderen te verbinden. Dat vind ik een ondraaglijke gedachte, temeer omdat ik voortdurend links en rechts word ingehaald door de grootst mogelijke lompe sukkels, mongolen, hufters, kneusjes, nerds en andere losers, die het geluk simpelweg in de schoot geworpen krijgen en nooit ergens moeite voor hoeven doen. De enige échte loser dat ben ik, kennelijk. De afgelopen 2,5 jaar ben ik als gevolg van mijn dramatische eerste ervaring, in combinatie met talloze blauwtjes daarna, in een diepe depressie terecht gekomen. Ik ben er zelfs door aan de medicatie geraakt en in psychotherapie moeten gaan, omdat ik klaar was om een einde te maken aan mijn miserabele liefdeloze leventje, uit pure frustratie, onbegrip en verdriet.
Onlangs heb ik gelukkig een leuke meid ontmoet met wie ik langzaam een romantische relatie aan het opbouwen ben, maar ik ben doodsbang dat ik opnieuw zal falen als we eenmaal samen in bed terecht komen. Ik beleef dat avontuur met plezier, passie, gelatenheid en angst tegelijk. Mij wordt nu al 25 jaar lang voorgehouden dat het helemaal niet erg is om nog maagd te zijn en dat het allemaal vanzelf wel een keer goed komt, maar ik heb daar een erg hard hoofd in gekregen. De tijd heeft me ingehaald, de boot is vertrokken en niemand maakt mij meer wijs dat het heel normaal is om op je 40e nog nooit een keer lekker geneukt te hebben. Het klinkt misschien afgezaagd, maar ik zie dat toch als een graadmeter voor mijn mannelijkheid en ik denk dat dat op mijn leeftijd ook wel terecht is. Ik voel mij nog steeds geen man, maar een jongetje van bijna 40. Dat haat ik niet alleen… het is hartverscheurend en ik zie het ook nog lang niet goed komen.
Dus ik ben heel benieuwd wat je te zeggen hebt over mijn status. Hoeveel procent van de mannen overkomt nou zoiets??
Wat versta jij onder ‘geslaagde seks’?
Wat voor vrouwen vind je aantrekkelijk?
Ga je eerst vriendschap aan, en probeer je daarna pas te Veroveren?
Ik raad aan om vooral vanaf het begin te flirten. Vriendschap kan een serieuze drempel vormen voor een romance en seks.
Ik doe mijn best om geen commentaar te leveren op wat je net hebt gezegd; misbaksels…
Je bent zeker niet de enige die deze angst kent. Doe je best om je prestatie- en bewijsdrang te verminderen. Het kan vrouwen seksueel afstoten. Het maakt je onbereikbaar.
Je kon geen erectie krijgen? Of verloor je je erectie? Of had je snel een orgasme? Wat was er aan de hand?
Je hebt niets te bewijzen, behalve als jij jezelf dat oplegt.
Door assertiviteit kun je zelf de tijd creëren om te wennen aan je natuurlijke rol als minnaar 🙂
Twee maanden? Dat is best een tijdje.
Verder merk ik weer op dat je stevige kritiek levert op anderen.
Hoezo een ‘echte vent’. Zou jij dan geen ‘echte vent’ zijn?
En als zij het lekker vindt om elke avond te neuken, is dat toch prima? En hoe weet je dat ze dat daadwerkelijk doen?
Meer dan een steek los, hoezo? En moet iedereen 100% zijn?
Je komt arrogant over in je reactie. Dat wordt zelden aantrekkelijk gevonden door vrouwen. Hoewel er wel vrouwen zijn die juist daarvoor gaan, en die hebben dikwijls geen balans gevonden in het leven.
Verder vind ik het op zich mooi dat je je openstelt voor nieuwe contacten. Nu is het alleen nog zaak om relaxter naar jezelf te worden, je eventuele arrogantie los te laten en vooral minder veroordelend te zijn (naar jezelf en anderen).
Advies: neem de reacties (en non-reacties) vooral niet persoonlijk. Dit geldt voor mensen die je off line ontmoet, maar zeker voor online ontmoetingen.
Het helpt je aan een meer relaxte (levens)houding. Aantrekkelijk!
Grote kans dat er een boel vrouwen zijn die graag een beschuitje met je eten. Maar je bent onbereikbaar. Nog… 🙂
Hier proef ik weer flinke arrogantie.
Het labelen van mensen, zeker met deze negatieve labels, straalt uit op jezelf. Hoe harder je anderen veroordeelt, hoe meer je jezelf beperkt.
Trouwens, je weet niet hoe veel moeite anderen (ooit) hebben gedaan om geluk aan te trekken.
Dat is een logische conclusie na het keihard veroordelen van anderen.
Wil je geen loser meer zijn? Stop met veroordelen van anderen en jezelf. Het kan je leven en liefdesleven werkelijk compleet omgooien!
Heel goed van je dat je psychotherapie hebt genomen. Professionele ondersteuning kan maken dat je uiteindelijk andere keuzes maakt zodat je je niet alleen beter voelt over jezelf (en anderen), maar ook op liefdesvlak geluk kunt ervaren.
Je kunt niet falen. Geef aandacht, wees lief in bed. Leer te genieten van langdurig zoenen. Geef ook zoentjes over heel het lichaam, neem de tijd. Zeg dat je haar rug wilt masseren en neem de tijd om haar met warme massageolie heel rustig en met volledige aandacht aan te raken. Doen maar heel weinig mannen!
Daarmee wordt je penis een bijzaak. Zonder penetratie kun je ongelofelijk beminnen! (Sterker nog, penetratie is voor de meeste vrouwen niet het aller lekkerst als het om klaarkomen gaat.)
Ik hoop dat je hiervan volledig bewust wordt, want zo verdwijnt de prestatie- en bewijsdrang. Zo bevrijd je jezelf!
Volgens mij is een gedeelte van de mannelijke en vrouwelijke bevolking ook maagd. Dus ja, het is normaal.
En het is ook normaal dat een ander gedeelte wel seks heeft…
Wat kan jou het schelen wat wel of niet normaal is. En je bent jong genoeg om aan een seksleven te beginnen. En ik denk dat dat komt met de aanwijzingen die ik je al heb gegeven.
Daar sla je de plank mis, volledig. Seks maakt je niet meer mannelijk. Het idee dat seks een graadmeter is voor je mannelijkheid schept een flinke drempel op seksueel vlak. Omdat het je prestatie- en bewijsdrang stimuleert, met alle gevolgen van dien. En omdat het een drempel vormt vrouwen. Zij voelen zich al gauw als een ontmaagdingstrofee, niet als een vrouw die mag genieten van seks.
Eerst het idee los laten dat seks je een andere status geeft of je mannelijk maakt. Zo red je je hart en kan het uitzicht op seks in positieve zin veranderen…
Bedankt voor het reageren Dirck! Ik begrijp dat het je hoog zit. Ik hoop dat je mijn adviezen serieus neemt. Je kunt daarmee je liefdes- en seksleven een mooie draai geven. Ik heb het genoeg cursisten zien doen…
Hallo Victor, eerst en vooral dank voor de moeite die je genomen hebt om te reageren! De manier waarop je een aantal van mijn stellingen/bewoordingen veroordeelt vind ik best hard en je slaat ook inhoudelijk wat planken mis, maar ik begrijp dat je niet in mijn hoofd kunt kijken. Er zit namelijk nog veel méér achter. Maar je zet me hiermee wél weer aan het denken over hoe ik overkom op buitenstaanders. Hoewel dat volgens jou juist is wat ik zou moeten loslaten speelt het in de praktijk een zeer grote rol in de interactie met anderen en dus ook met potentiële partners. Ik ben voortdurend bezig met mijn positie ten opzichte van anderen en daardoor oordeel ik snoeihard en ben ik ongenadig kritisch, vooral op mezelf. Ik stamp mezelf elke dag wel tien keer in de grond. Een obsessieve narcist met een minderwaardigheidscomplex… hoe is ’t mogelijk hè?!!
Het zit me inderdaad hoog en ik zie op dit moment nog geen uitweg, want loslaten dat gaat me slecht af. Ik voel me vaak een gevangene van mijn eigen karakter. Ik zie de voordelen ervan wel, maar ik vind het een onmogelijke opgave om mezelf, al mijn verkeerde opvattingen en percepties, mijn gebreken, mijn onmacht, mijn onwetendheid en mijn gebrek aan zelfvertrouwen/flirtkunst zomaar eventjes 180 graden om te draaien. En waar blijf ik als ik mezelf niet kan zijn?
Kijk, ik focus me in dit verhaal op mijn maagdelijkheid, maar uiteindelijk is dat maar een klein aspect van mijn zorgen. Wat ik zoek dat is de bevestiging dat ik niet alleen voor mezelf, maar ook voor een ander er mag zijn… misschien wel haar nummer één mag zijn. Ik heb zo vreselijk veel liefde en genegenheid in mijn lijf, die ik dolgraag aan een ander zou willen geven! Bovendien snak ik ernaar om het zelf ook te mogen ontvangen, want ik ben een buitengewoon aanhankelijk en warmbloedig mannetje.
Jouw zinnetje “Geef aandacht, wees lief in bed. Leer te genieten van langdurig zoenen. Geef ook zoentjes over heel het lichaam, neem de tijd. Zeg dat je haar rug wilt masseren en neem de tijd om haar met warme massageolie heel rustig en met volledige aandacht aan te raken. Doen maar heel weinig mannen!” roert me werkelijk tot tranen. Niet omdat het een eye-opener voor me is, maar juist omdat het precies is waar ik goed in ben en wat ik het liefste zou doen. Ik weet al lang dat ik de super lieve minnaar kan zijn waar een boel vrouwen van dromen, maar ik kom gewoon niet door de sollicitatieprocedure heen, verdomme. En dan kom ik toch weer op mijn eerste en enige ervaring uit: die meid wilde niet te lang kussen en knuffelen, die wilde dat ik haar de kleren van het lijf af scheurde en haar als een woeste holbewoner keihard nam. Om over haar eigen streelkunsten nog maar te zwijgen… van aandacht en subtiliteit had ze weinig kaas gegeten. Die ervaring heeft diepe indruk op me gemaakt, in negatieve zin. Het was zó anders dan ik gehoopt had. Ik vrees dat ik dat alleen zal kunnen wegpoetsen door er tenminste één positieve ervaring tegenover te zetten.
Het is voor mij allemaal een stuk zwaarwegender geworden dan het eigenlijk zou moeten zijn. Ik kan wel proberen om daar relaxed onder te blijven, maar ik voel de klok doortikken. Vrouwen van mijn eigen leeftijd vind ik vaak al niet meer aantrekkelijk en de wat jongere vrouwen waar ik op val, zeg maar van vooraan in de dertig, gaan meestal niet voor mannen van boven de veertig. Feit is dat ik graag kinderen zou willen… doch niet van een andere man! Moeilijk moeilijk moeilijk….. en ondertussen zit mijn piemel nog steeds in de gesealde originele verpakking, terwijl de garantie al verlopen is.
Beste Dirck, graag gedaan!
Dat laatste klopt precies. Ik reageer op wat je schrijft, en natuurlijk kun je niet alles vertellen en is er genoeg te nuanceren.
Ik doe mijn best om zo duidelijk mogelijk te zijn om je te prikkelen. Volgens mij is dat gelukt 😀
Het oordelen is de wortel van veel. En het oordelen gaat zowel naar buiten toe (het beoordelen van anderen) als naar jezelf.
Jij verdient een veel vriendelijkere, lieve behandeling. Fouten maken is menselijk. Iedereen maak ze.
Stapje voor stapje is een prima aanpak.
Wanneer je je identificeert met opvattingen, percepties, onzekerheid of wat dan ook, dan zal je in die zin jezelf kwijtraken. Gelukkig komt er dan wel een nieuwe ‘mezelf’ voor terug.
Jezelf niet meer identificeren aan bepaalde zaken kan helpen om het anders aan te pakken op liefdesvlak. Het geeft meer vrijheid. En ja, dit is een kunst op zichzelf. Voor veel mensen, niet alleen voor jou, is dit wellicht niet gemakkelijk.
Je reacties hier zijn zeer waardevol Dirck! Alleen al daarom mag je er zijn.
En het feit dat je er bent mag op zichzelf al genoeg reden dat je er mag zijn! Of anderen je dat laten weten dat is een tweede.
Veel mensen zijn zo bezig met bevestiging zoeken bij anderen, zo erg dat ze er niet aan toe komen om anderen bevestiging te geven…
Geef jezelf bevestiging. Wees zelf je beste vriend, je partner. Zo kun je groeien en word je sterker. En het geeft ook de ruimte om hier en daar anderen wat bevestiging te geven. Niet omdat je er iets voor terug moet hebben, maar gewoon omdat je het ze gunt.
De basis is het jezelf geven, aan je eigen lijf. Je straalt het vervolgens vanzelf uit. Het werkt als een magneet; aantrekkingskracht.
En ik adviseer om je niet meer zo bezig te zijn met die ‘sollicitatieprocedure’. Hoe minder je het benadert als een strijd, jacht of sollicitatie, of iets waarvoor je je moet bewijzen, hoe minder je je eigen ‘oordelen’ stimuleert. En daarmee ook die van de vrouw. Vrijheid!
Dat is een vrouw, van de velen. Denk niet dat vrouwen het allemaal goed op een rijtje hebben. Genoeg vrouwen slaan de plank mis wat betreft flirten, versieren, seks en relaties.
Dus neem haar tekortkoming, problematiek en specifieke verlangens niet persoonlijk. Ze is mens, net als jij.
Het is alsof je een taart hebt gebakken en dat het deeg (naar jouw smaak) niet goed was. Blijf je in de teleurstelling zitten van die taart? Houd je jezelf gevangen in de angst dat toekomstige taarten ook tegen zullen vallen, allemaal?
Of bak je een nieuwe taart? Dan neem je risico’s…
Je hebt een teleurstellende ervaring gehad. Dirck, door meer vrouwen te ontmoeten zal je vaker teleurgesteld worden. Het kan tegenvallen, je kunt weerstand ervaren. Het loopt niet zoals jij het graag wil. En dat hoort erbij.
De liefde is niet alleen maar leuk, lekker, mooi en positief. Het is ook teleurstellend, pijnlijk, vervelend, moeilijk, negatief. Het is het totaal pakket.
Hoe minder je een teleurstellende ervaring persoonlijk neemt, hoe minder hard de teleurstelling naar binnen gaat. Het kwetst je minder. En wanneer het kwetst, ook dat neem je niet zo persoonlijk. Want pijn hoort ook bij de mens, bij het leven.
Kortom, jouw ervaringen met vrouwen kent downs. Stel je open en je ervaart ook de ups hier en daar. En laat je niet leiden door angst, want die trekken de dalen juist aan.
Het is nu zoals het is. Gelukkig kun je er stapje voor stapje verandering in brengen 😀
De klok tikt ook voortdurend door. Voor jou, voor ons allemaal. Jezelf op laten jagen door het klikken van de klok verandert niets. Wanneer de bus te laat komt, heb je jezelf dan in de tussentijd opgevroten? Het maakt niet dat de bus sneller komt, het vermindert alleen maar je levenskwaliteit.
Jouw leven is uniek. Alles wat je ervaart doe je op jouw manier. Hoe meer je dat omarmt, inclusief de klok, hoe meer vrijheid je hebt om te doen wat je werkelijk wilt.
Op zich is het niet vreemd dat je jongere vrouwen aantrekkelijker vindt. Dat is als het ware ingebouwd in de man. Een kwestie van zoeken naar vruchtbaarheid.
Leer op verschillende manieren naar vrouwen te kijken. Zo vind je meer aantrekkelijkheid. Zo stel je je meer open voor aantrekkingskracht. En het helpt je om in de toekomst een langere relatie te hebben.
Sommige vrouwen zijn op latere leeftijd in wezen een stuk aantrekkelijker, ook al is hun lichaam een stuk verouderd. Ze hebben zich inmiddels bevrijd van veel meer angsten, zorgen, oordelen en regels.
Als jij dat vindt, dan is dat zo. Voor jou! Je perspectief (en oordelen) bepalen op welke manier en in hoeverre je aantrekkingskracht tot uiting komt.
Mits je je ervoor openstelt, gaan er genoeg vrouwen wel voor de oudere man. Zij kijken niet alleen naar het lichaam (hoewel wat ouder juist ook aantrekkelijker gevonden kan worden)…
Misschien komt dat nog. En ja, misschien ook niet. Soms krijg je niet (meteen) alles wat je wilt in het leven. Dan ervaar je teleurstelling. Hoort er ook bij!
Ik zeg dit omdat de frustratie die op teleurstelling kan volgen, er niet bij hoeft te horen. Zo vergroot je je incasseringsvermogen, kun je beter met je gevoelens omgaan. En ja, dat maakt je ook weer aantrekkelijker.
Daar geloof ik niets van! Je speelt nooit met jezelf? Vooral doen Dirck!
En nog meer slecht nieuws: je lul kent geen garantie, vanaf het begin niet. Dus zorg goed voor je lul en je algehele gezondheid, zodat je langer goed blijft functioneren.
Hoe liever je voor jezelf bent en hoe minder je veroordeelt, hoe meer vrijheid je krijgt om te doen wat je wilt.
Ik hoop dat je vaker van je laat horen!
Hallo dirck
Als ik je verhaal lees denk ik meteen: die man heeft gewoon echt brute pech gehad om iemand te ontmoeten die niet respectvol kon omgaan met jouw maagdelijkheid. Dat is altijd 1 kans op 2. Het ligt zeker niet aan jou. (Je zegt hetzelf dat ze meer dan 1 steek los had). Brute pech man, geloof me maar. Je hebt wat geprobeerd. Ok, op naar de volgende. Laat je leven niet afhangen van die “nare” gebeurtenis. Ik ben ook op latere leeftijd ontmaagd, maar die vrouw had daar begrip voor en hebben we veel geoefend. Raar maar waar, maar nu ik single ben geef ik niet meer zoveel om sex. Ik heb ook meer en meer de indruk dat vrouwen een man willen die geld heeft, een mooie auto, handige harry, een fitness body heeft en ik kan zo blijven doorgaan. Vrouwen zijn nu eenmaal meer geemancipeerd en hebben bijgevolg meer eisen. Enjah, soms gaat het er gewoon over. Vroeger kon ik mij daar aan ergeren, nu niet meer. Ik ben wat dat betreft onverschillig geworden.
Maar je moet het zo bekijken: je hebt geprobeerd en je kan dus bijgevolg zeggen dat je nu GEEN maagd meer bent. Ok de prestaties waren mss wat pover, maar so what? Als je echt schrik hebt om je bed prestaties bij toekomstige kandidates en je zelfvertrouwen onder nul is gezakt, waarom probeer je niet wat te oefenen bij een escorte?? Die dames hebben echt wel oor naar je hoor, en kunnen je best helpen en raad geven. Dat zijn geen ijskoude neukmachines hoor. Ok je moet mss een drempel overwinnen, dat wel, maar het heeft ook geen zin om gefocust te blijven op sex dat jij ervaart als een equivalent van mannelijkheid. Datingsites zou ik gewoon mijden. Vrouwen hebben dikwijls onrealistische verwachtingen. En als jij en 1000’en anderen (jaja, je bent heus niet alleen) daar niet aan voldoen, de boom in met die arrogante wichten. Laat je geluk echt niet afhangen van sex. Sex is leuk maar wordt oa door media serieus overroepen en dat zorgt voor veel twijfel bij mensen. Sterkte.
Welnee. De meeste vrouwen zijn respectvol wat betreft maagdelijkheid. Wel is het zo dat genoeg vrouwen het al zwaar kunnen hebben wat betreft hun eigen twijfels, angsten, zorgen en problemen.
Dat klinkt op zich positief. Te veel nadruk leggen op seks in het leven kan disbalans geven.
Seks mag een van de mooie zaken zijn van het leven. Hoeveel prioriteit je het geeft is voor iedereen persoonlijk.
Dit is een bekend cliché, een valkuil voor een goed liefdesleven. Ik schrijf erover in mijn E-coachsysteem.
Juist!
Wauw wat een verhaal!
@Danny
Hoezo datingsites links laten liggen? Dat en bijvoorbeeld tinder is toch juist de meest laagdrempelige manier om in een korte tijd dates te regelen? Of moet Dirck door de 25 jarigen feestjes gaan struinen? 😉
@Dirck
Respect dat je je verhaal zo deelt. Zou ook niet mee kunnen spelen dat je wellicht te kritisch bent? Dat je vrouwen teveel beoordeelt als potentiele levenspartner? Zou dat wel snappen. Maar als je meer verschillende dates her en der hebt, wordt toch alles wat laagdrempeliger. Dan kun je meer ervaring opdoen en zal je referentiekader/zelfvertrouwen toenemen. Dan vis je vanzelf die goede vrouw er wel uit. (Niet dat ik nu momenteel een ‘perfect’ liefdesleven heb, maar dat is een ander verhaal).
En beiden Danny/Dirck
Wel grappig eigenlijk Drick benoemt het feit dat hij maatschappelijk ‘alles op orde’ heeft, terwijl dat niet bijgedragen heeft aan zijn liefdesgeluk. Danny benoemt daarentegen weer dat vrouwen (op datingsites) vooral achter mannen aangaan die alles lijken te hebben. Volgens de theorie van Danny zou Dirck juist veel succes moeten hebben. Hoe zien jullie dat? Ik wil jullie daar later wel mijn visie op geven. 🙂
Hoe dan ook, hulde aan Dirck voor zijn eerlijke verhaal.
Ik vind datingstites teveel geforceerd. “Ik moet iemand vinden en ga daarom actief op zoek op datingsites”. Waar is het spontane karakter?? De term “daten” bezorgt me al kippevel. “Daten” associeer ik met een onbekende gaan eten en mekaar gaan “aftasten” en “afgetast worden”. De hele tijd daar gaan zitten: “nee ze is mijn ding niet”, “Wat zou zij van mij vinden?”. En dan als afsluiter: “bedankt het was een leuke avond maar dit wordt niets, nog een leuk leven verder.” Next. Ok, ieder zijn ding, maar ikzelf geloof daar niet in. Zoals Victor eerder zei tegen een zekere Andy: ” ga niet op jacht”. Zo bezie ik het ook. Doe gewoon wat je leuk vind en wees open, vriendelijk en spontaan.
Misschien dat Dirck wat teveel bezig is met zijn status??? Als Dirck inderdaad alles heeft wat hij moet hebben en vrouwen zo iemand willen, dan is het mss dat Dirck te weinig zelfvertrouwen heeft en teveel wilt pushen? Maar daar kan hij enkel antwoord op geven.
Mijn opinie.
Danny en Percival, hartelijk dank voor jullie reacties!
Tja, ik blijf het moeilijk vinden om hier mijn weg in te vinden. Het is inderdaad zo dat mijn volledig mislukte eerste relatie en poging tot seks mij super onzeker hebben gemaakt. Daarvóór was ik al niet de grootste held wat vrouwen aangaat, maar toen mijn diepste angsten ook écht bewaarheid werden is alle grond onder mijn voeten weggezakt. Aanvankelijk kreeg ik juist méér zelfvertrouwen van de notie dat er eindelijk iemand was die mij leuk en aantrekkelijk vond, ook lichamelijk, maar dat heeft zich totaal omgedraaid nadat eenmaal gebleken was dat het voor de dame in kwestie helemaal niet om mij ging, maar puur om het opvijzelen van haar eigen zelfbeeld. Voor haar was het eigenlijk niet meer dan een geinig experimentje… effe een groentje ontgroenen. Ze heeft me gebruikt, uitgezogen en weggegooid als een sigarettenpeuk, zonder zich verder nog te bekommeren om mijn behoeften of emoties. Dat is best wel zuur kan ik je zeggen en het heeft mijn vertrouwen in de goede bedoelingen van vrouwen in het algemeen omver geworpen.
Ik ben doodsbang voor wat de toekomst me gaat brengen en tegelijkertijd ben ik nog lang niet klaar om het op te geven. Onverschilligheid past niet bij mijn huidige gemoedstoestand, ondanks de anti-depressiva en de psychologische “hulp” die ik krijg (anti-depressiva zijn desastreus voor je erectie trouwens, dus wat dat betreft ben ik van de regen in de drup geraakt). Ik hoor heel vaak dat je bepaalde dingen maar beter kunt loslaten en dat ze dan vanzelf alsnog op je pad zullen komen, maar ik geloof daar niet meer in. Die lulkoek slik ik niet langer want voor mij werkt het niet. Ik heb mijn hele leven al dingen op hun beloop gelaten en het enige gevolg daarvan is dat er helemaal niets gebeurt, nada, noppes, niente. Ik ben nu bijna 40 en als ik nog langer blijf afwachten in mijn ivoren torentje dan kan ik straks naar het bejaardenhuis toe als ingezakte zak aardappelen die nooit door iemand is begeerd of gekend. Dan is mijn leven een verspilling geweest, zo voel ik het echt. Want hoe je het ook wendt of keert, beste mensen die mij gerust proberen te stellen, liefde en seks is wat mensen drijft en inspireert en bovendien onze soort in stand houdt. Niemand maakt mij wijs dat het waardeloos of onbelangrijk is… Voor mij is liefde in elk geval iets heel essentieels; ik ben een heel zachtaardig en gevoelig persoon en ik hunker naar verbindtenis, wederzijdse empathie en geborgenheid, genegenheid en intimiteit. Het gaat mij helemaal niet om status!! Dat geldt overigens ook voor mijn prestaties op maatschappelijk vlak. Ik ben geen patser, geen streber of carrièretijger en ook geen opschepper. Er zijn honderden miljoenen mannen die het veel beter voor elkaar hebben dan ik, maar ik mag heus niet klagen. Ik ben gewoon meneer modaal, met enkele leuke specialiteiten. Zou dat niet voldoende moeten zijn?
Een druk sociaal leven is niet mijn ding… datingsites ook niet. Die heb ik heel lang op afstand gehouden want het is eigenlijk een te gekunstelde route. Ik vind het verschrikkelijk om aan torenhoge verwachtingen te moeten voldoen en veel vrouwen zijn tegenwoordig zó vreselijk arrogant en ronduit onvriendelijk… de honden lusten er geen brood van. Door mijn lage zelfbeeld vat ik dat allemaal vrij snel persoonlijk op en dat is niet gezond. Maarja, ik zal toch érgens vrijgezelle vrouwen moeten ontmoeten, dus ik ben al 2,5 jaar actief lid bij Lexa. Pepper en Tinder heb ik ook geprobeerd, maar dat vond ik helemáál walgelijk. In al die tijd heb ik wel een paar contacten opgedaan en ook al eens een date gehad, maar dat was allemaal niks. De betreffende vrouwen waren allemaal óf erg stug/onvriendelijk óf ze pasten totaal niet bij me. Een paar maanden geleden heb ik eindelijk iemand leren kennen die net als ik wat minder “doorsnee” is (op de juiste vlakken) en met haar ben ik nu heel langzaam een relatie aan het opbouwen. We hebben nu drie dates achter de rug en het is nog steeds gezellig, dus op zich is dat heel positief! Morgen komt ze voor het eerst bij mij thuis en dan gaan we samen koken. Het voorzichtig frunniken is al begonnen en misschien komt het ook snel tot een eerste kus, maar ik heb me voorgenomen om niets te overhaasten, zéker niet te pushen en vooral bij mezelf te blijven. Ik vertrouw haar inmiddels genoeg om géén act op te hoeven voeren, maar het blijft lastig. Als het wederzijdse vertrouwen nog verder gegroeid is komen we vast ook een keer aan seks toe, maar ik weet nu nog niet of ze me daar wel de tijd voor gaat gunnen. Ik weet niet of ik het überhaupt kan opbrengen, omdat het eerder al zo’n fisaco was. Het gevaarlijke is dat veel vrouwen hun eigen aantrekkingskracht meten aan de snelheid waarmee een man bovenop haar duikt. Als dat voor haar niet snel genoeg gaat zal ze misschien afhaken. Maar het tegenovergestelde is ook mogelijk…
Danny, jij opperde nog om eerst ervaring op te doen bij een professional, maar daar ligt voor mij een morele barrière. Ik zou mezelf nooit meer kunnen respecteren als ik zoiets zou doen. Zo ben ik (helaas) opgevoed, al moet ik wel toegeven dat ik een zekere leeftijd in gedachten heb waarop ik die wanhopige stap alsnog ga nemen, als het dan nog nodig is.
Kortom: ik ben aan de weg aan het timmeren, maar ik twijfel nog steeds continu aan ALLES. En dat ik misschien op sommige punten kritisch ben… tja dat mag toch wel? Een vrouw die ik fysiek of mentaal niet aantrekkelijk vind of die onaardig tegen me is daar kan ik niks mee, ook niet voor één nacht. Er is maar één ding dat me erger lijkt dan alleen te blijven en dat is verzeild raken in een ongelukkige, liefdeloze, misschien wel parasitaire relatie. Dát is het soort dat uitsluitend draait om status.
Sorry dat het weer zo’n lang stuk geworden is ;o)
Ik heb nu eenmaal veel woorden nodig om me goed te kunnen uitdrukken.
Hallo Dirck
Bedankt voor het antwoord. Langs de ene kant begrijp ik je wel. Je voelt innerlijk een enorme capaciteit. Een capaciteit aan liefde, genegenheid, warmte enz die je aan iemand wilt geven maar…..je blijft ermee zitten. Je geraakt het niet kwijt. Misschien een belachelijke vergelijking van me maar….. ikzelf ben zoek naar een nieuwe werkgever, al een geruime 4 jaar. Elke keer krijg ik het deksel op de neus. Vooral omdat ik besef heb van mijn innerlijke kwaliteiten maar ook ik de kans niet krijg om het te bewijzen, werd ik daar meer en meer gefrustreerd door, bij momenten nog. Maar op een gegeven moment heb ik beslist om op professioneel gebied afstand te nemen van heel dat solliciteren en mij nu meer te concentreren op andere dingen. Ik heb echt mijn best gedaan maar als het niet lukt, dan lukt het niet. Ik kan mijzelf niets verwijten want ik heb mijn best gedaan. Dus heb ik recent beslist om mij nu te concentreren op dingen die ik graag doe, dingen die mij ook voldoening geven. Niet meer stil te staan bij mijn eventuele “mislukkingen”, als ik het zo mag noemen.
Zo moet jij het, denk ik ook doen. Afstand nemen van die “nare” gebeurtenis. Je concentreren op dingen die jij leuk vindt. Er is al een nieuwe meid in je leven gekomen, de tweede al. Je kan met haar leuke dingen doen. Concentreer je daarop ipv te denken aan jouw vorige ex en je tekortkomingen. Bezie het als een nieuwe ervaring waar je lessen uit kan putten. En als ze je vraagt:”ben je nog maagd”, kan jij volmondig NEE zeggen. Je moet proberen het een beetje positief te bekijken, al is dit mss heel moeilijk. Het kan idd goed zijn dat deze meid het na een tijd opgeeft en mss geen sex met jou wilt. Maar ga je daar je leven van laten afhangen? Hoe ga je reageren dan?? Probeer wat te genieten en het allemaal niet TE serieus op te nemen. Want het kan leiden tot het feit dat je mss naar deze meid toe geen actie gaat durven nemen en ze gaat afhaken.
Je hebt het volste recht om kritisch te zijn maar zorg dat het niet “te” wordt want je kan heel wat laten liggen. Zelf heb ik ooit een relatie gehad met een vrouw die…..tja…niet echt mijn type was maar door haar te leren kennen heb ik met haar een relatie gehad. En om meer te zeggen… het was een van de beste relaties die ik ooit heb gehad met goede leuke sex. Daartegen heb ik ooit een korte relatie gehad met een mooie meid….man man man….saai dat die was!!!
Dat is mss ook een advies die ik kan meegeven: zorg voor humor tijdens de sex, zonder in extremen te vallen. Dat ze wat kan lachen. Daar houden vrouwen van. Neem het en jezelf niet te zwaar op allemaal. En zorg dat je wat met je eigen geklungel kan lachen. Jezelf niet te zwaar opnemen en het allemaal te relativeren….daar houden vrouwen van….ook tijdens sex.
Wat je morele bariere betreft…..geen probleem mee. Het kon een oplossing zijn.
Ik begrijp Dirck, en ik begrijp dat hij zich onzeker voelt. Maar het klopt inderdaad dat je je leven niet mag afhangen van een relatie of seks. Zoals Victor hier vaak zegt moet je eerst alleen je leven goed in handen hebben. En ik snap ook dat je het onzeker houdt.
Wat die escortgirl betreft: ik heb zelf een kennis die dit werk doet. Ze is een hele intelligente, lieve en gevoelige vrouw. Ze is zeker geen koude neukmachine. Maar als dat voor jou een morele barrière is, moet je het zeker niet doen. Je zou dan alleen maar teleurgesteld zijn. Mocht je het ooit wel willen, volgt hier een tip van mijn kennis. Ze zegt dat je best verschillende escorts opbelt, niet mailt. Zo kan je horen of het “klikt”, want dat is ook belangrijk. En probeer je verhaal, wat je hierboven vertelt, ook tegen haar te vertellen. Een dame die haar job ernstig neemt, zal ook naar jou luisteren.
Wat hierboven bij de kop staat is natuurlijk flauwekul want het is gewoon een feit dat Nederlanders koud en frigide zijn als de pest! In andere landen is men volop sexueel actief op jonge leeftijd en dat is normaal en zeer gezond maar hier in Nederland is men zeer ziek en gestoord!
Ik zelf ben 40 en heb nog nooit een vriendin gehad in het zieke Nederland omdat die geen interesse tonen en omdat zij gewoonweg frigide zijn en zich niet verzorgen omdat vele een zeer veel mannelijke trekken hebben en uiterlijk. Vandaar dat mannen zoals ik zich aangetrokken voelen tot echte vrouwen zoals tropische vrouwen met temperament wat deze slappelingen niet hebben die zijn zo koud dat zij nog eens je durven aan te kijken alles is zeer truttig en kat uit de boom kijken. De Nederlandse meisjes/ vrouwen kunnen gewoon totaal niet tippen aan de echte hete tropische vrouwen die vele male meer vrouwelijker zijn en sympathiek, spontaan en heet.
Ik heb een reeks aan vrienden van in de 40 die nog nooit een vriendin gehad hebben of alleen maar 1 vriendin en die zeggen allemaal ik begin er niet meer aan! De vrouwen zijn koud, arrogant en echte klap zeikerds en dat zijn Hollandse vrouwen wat ik ook altijd tegen mijn Braziliaanse vriendinnen vertel en die dat dus ook weten want het gaat de wereld rond.
Ik moet trouwen altijd zo lachen om al die zielige Hollandse stellen die op tv komen om hulp te krijgen bij het verbeteren van hun sex leven met behulp van Goedele Liekens. Wat een zielig triest ziek volkje is dit toch geworden! Nederlanders wippen maar 1 keer in de maand of minder hahahahaa nou daar heb ik geen last van met mijn latijnse vriendinnen. Elke dag 3 keer en meer.
Fortaleza, je bent erg stellig in je beweringen. Alleen al je conclusie dat ‘Nederlanders koud en frigide zijn als de pest’. Alsof Nederland een eiland is en de Nederlandse bevolking daarom totaal anders is op seksueel vlak.
Je reactie is gevuld met negativiteit en verbittering. Ik hoop stiekem dat de reactie je een beetje heeft opgelucht. Verder lijkt je niet open te staan voor een ander perspectief (verandering). Ik zie dat ook niet als een verplichting…
Ik ben 24 en nog maagd door kieskeurigheid. Ik ben namelijk een jongen met een goed uiterlijk en innerlijk en dat is zeldzaam.
Door mijn goede uiterlijk voel ik mij ook alleen aangetrokken tot meisjes met een goed uiterlijk. Het zijn vaak modellen of in die richting. Ze vinden mij ook knap en aantrekkelijk. In het begin zijn ze zelfs ook beetje verliefd op mij terug geweest.
Op een 1 of andere manier lukt het niet. Ze worden namelijk overspoeld door die foute jongens met Tinder en andere datingapps. Ik wordt al gauw een 2e keus en ze klagen dat jongens kut zijn terwijl ik onzichtbaar blijf. Ik heb er geen controle op.
Andere jongens zijn mij voor en het maakt niks uit wat ik probeer of doe. Zelfs niks doen werkt niet, want dan praten ze ook niet. Of dat nu maanden of een jaar lang is. Niks doen werkt niet en praten werkt ook niet. Ze kijken naar pixels in plaats van in het echt. Verliefdheid en aantrekkelijkheid zit in DNA. De geur bijvoorbeeld en of de huid van een vrouw goed vrouwelijk is. De glimlach van een jongen. Ze zien mij allemaal niet door hun smartphones waar ze continu mee bezig zijn.
In het echt vinden ze me lekker ruiken en mooie ogen. Meisjes snappen niet dat ik geen vriendin heb. Ze begrijpen het niet. Het maakt dus uit of je een goed uiterlijk hebt. Zelfs al ben je 1 van de knapste jongens, dan blijf je onzichtbaar als je minder sociaal bent in deze sociale media tijd.
“innerlijk is belangrijker” en daar gaat het fout. Iedereen heeft een andere smaak. Op ieder potje past een dekseltje.
Je hoeft geen model te zijn om mooi voor iemand te zijn. Doordat ze denken dat innerlijk belangrijker is luisteren ze naar de foute jongens die hun “zogenaamd bescherming bied met hun versiertrucs” en speelt mijn uiterlijk geen rol meer. Daarnaast heb ik het probleem dat ik mij minder mannelijk gedraag door een pestverleden. Ik heb daar trauma’s aan overgehouden dus ik gedraag mij gevoeliger.
Ik ben wel zelfverzekerd en spontaan genoeg en erg enthousiast over dingen. Ik durf vaak dingen die de meeste mensen niet durven. Er worden vaak meisjes verliefd op mij. Ik heb veel harten moeten breken. Ik heb leuke tijden beleefd, maar ik heb 3 keer sex moeten afwijzen. Ik werd namelijk niet opgewonden genoeg.
Ik voelde me niet aangetrokken tot deze meisjes. Blijkbaar ben ik in de verkeerde eeuw geboren. Ieder leuk meisje is nu telkens bezet door die datingapps en sociale media. Was die smartphone maar nooit uitgevonden. Ik blijf doorzetten in deze idiote tijd waar mensen verliefd worden op pixels. Ik hoop ooit iemand tegen te komen op mijn pad.
Mijn trauma begon op mijn 15e. Alleen een beantwoording van liefde zal mijn eerste echte glimlach laten zien en zal ik het verdriet los kunnen laten. Het is een spelt in een hooiberg, maar ik zal je vinden.
Beste Duncan,
Heb je ook mijn artikel over kieskeurigheid doorgenomen? Aanrader!
Wat je zegt over dat je 2de keus wordt door het bestaan van Tinder: direct contact is vrijwel altijd krachtiger dan een foto of chat via een smartphone. Natuurlijk zijn er mensen die altijd op zoek zijn naar nieuwe prikkels/contacten, maar dat staat los van het gebruik van Tinder.
En wat betreft je pestverleden: heel erg dat je dat hebt meegemaakt. Zie mijn artikel over pesten. Ik hoop dat je het stap voor stap kunt verwerken. Veel sterkte!
Ik wil vooral reageren op je “Doordat ze denken dat innerlijk belangrijker is”. Dat denken ze niet, dat ís gewoon zo voor hen. Er zijn een hoop internetsites, vergelijkbaar met deze, en ook die zeggen allemaal min of meer hetzelfde over het uiterlijk: “Zolang je jezelf verzorgt en er niet als een zwerver bijloopt is het vaak allang goed voor een vrouw”. Ik heb het idee dat je er te makkelijk over denkt: “Ik zie er goed uit, dus de vrouwen komen vanzelf wel”. Zo werkt het dus niet, zoals je hebt gemerkt. Voor tips over hoe het wel werkt moet je de site eens doorspitten, dat heeft mij ook geholpen.
Je geeft de social media de schuld, maar als je ziet van wat voor schoonheden ik telefoonnummers heb gekregen zonder gebruik te maken van Facebook, Tinder, of welk sociaal medium dan ook (social media doe ik niet aan), dan kan ik niet anders dan concluderen dat het toch echt aan jezelf ligt. Je zit niet goed in je vel (gezien je reactie) en dat straal je uit en dat is niet aantrekkelijk voor de dames.
Overigens is het geen ramp om op je 24e nog maagd te zijn, dat was ik ook en ik leef ook nog ;-).
Mooi gezegd J.! Bedankt voor je reactie!
Okee, het is tijd voor een update dacht ik zo! Best heftig om mijn verhalen hierboven weer eens terug te lezen… wat een gejammer hè :oP
Helaas is er in de tussentijd niets veranderd en ben ik nog steeds “the only virgin in town”. Het afgelopen jaar heb ik wél heel erg mijn best gedaan om vanalles los te laten en wat relaxter om te gaan met mijn onzekerheid, mijn lage zelfbeeld als “lover” en met vrouwen in het algemeen. Op zich lukt dat best goed, maar vruchten plukken van mijn inzet is er niet bij.
Het vriendinnetje dat ik begin dit jaar had, heeft me na een paar maanden gedumpt, nog voordat het van seks heeft kunnen komen. Ze zei dat ze gewoon niet genoeg bij mij voelde, ondanks dat we het samen toch heel goed konden vinden en ook diepe gesprekken hebben gehad. Oók over seks… zij was zelf ook nog altijd maagd, op haar 33e. We hebben twee keer gekust, maar dat voelde van haar kant nogal geforceerd. Eigenlijk kon ze het gewoon niet en knuffelen was ook niet haar sterkste kant. Het voelde alsof ik een zak aardappelen aan het betasten was.
Ik vermoed dat ze uiteindelijk toch aan zichzelf is gaan twijfelen en daarom de handdoek in de ring heeft gegooid. Jammer, want ik vond haar wel de moeite waard en was ook absoluut bereid om haar alle tijd te gunnen die ze nodig zou hebben. Toen ze mij van het ene op het andere moment dumpte deed dat veel pijn. Het was voor mij de zoveelste nederlaag op rij.
Afgelopen zomer ben ik op een datingsite weer iemand anders tegengekomen, met wie het op mentaal vlak echt bijzonder goed klikte. Eindelijk eens iemand die op alle belangrijke vlakken honderd procent bij mij past! We voelden elkaar perfect aan, begrepen elkaars kronkels en we hebben een hele serie uitgebreide, diepzinnige mails van wel en stuk of 6 A4-tjes uitgewisseld voordat we eindelijk een eerste date hadden. Daar keek ik enorm naar uit en de foto’s op de datingsite gaven me ook goede hoop. Niet dat ik haar superknap vond ofzo, maar toch zeker ook niet aartslelijk (zoals het meeste uitgespuugde loser-gespuis op dat soort sites, sorry dat ik het zo moet zeggen, maar dat is gewoon een feit). Maar bij onze eerste ontmoeting stond er helaas een totaal ander mens op mij te wachten. Overgewicht, slecht verzorgd, vuile tanden en ze had geen enkele moeite genomen om zich mooi te maken voor mij. Geen lippenstiftje, geen lekker geurtje, geen leuk bloesje ofzo, helemaal niks. Stond ik daar in mijn zondagse kleren en vers gekapte hoofd.
Het liefst had ik meteen willen wegrennen, maar ik heb het losgelaten en we hebben gewoon een heel erg prettige en ontspannen date gehad. Er volgde nog een tweede en derde date. Ik wilde heel graag iets fysiek aantrekkelijks in haar ontdekken, maar dat lukte me niet. Dus heb ik na die derde date aangegeven dat ik nog steeds geen kriebels voelde en dat we er maar beter een einde aan konden maken. Ik wilde daar niet langer mee wachten, omdat ik inmiddels een nieuwe meid had leren kennen, die wél een leuke lach had en met wie ik snel een date wilde gaan afspreken. Bovendien doet het na vier of vijf dates alleen maar méér pijn. Haar eerste reactie was niettemin hartverscheurend. De date met de nieuwe dame viel erg tegen, dus het was heel snel bekeken dat dat ook niks zou worden.
Een week later kreeg ik opnieuw een lange mail van dame 1 en die heeft me aan het denken gezet. Zij wilde zielsgraag nog een tweede kans en ik heb toen besloten dat ik voor haar persoonlijkheid zou gaan en niet zozeer voor haar uiterlijk. Ik heb me daar simpelweg overheen gezet en haar in alle oprechtheid een nieuwe start gegund.
De weken daarna zijn we elk weekend bij elkaar geweest en het was heel fijn. We hebben ook gekust en zij begreep wél hoe dat moet. Dat was allemaal heel sensueel. Nu had ik eindelijk het gevoel dat er schot in de zaak begon te komen. Ook deze dame was nog nooit eerder door een jongen aangeraakt en dat gaf mij een heel veilig gevoel. We konden lekker samen op ontdekkingsreis gaan… dacht ik. Nadat ik haar T-shirt een keer uit haar broek had getrokken om tijdens een kus-sessie haar blote rug te kriebelen gaf ze aan dat ik te snel ging. Dat was de laatste avond dat ik haar gezien heb. Daarna schoot ze volledig in de stress, uit angst voor haar “eerste keer”.
We hadden het daar natuurlijk al lang eerder over gehad en ik heb er alles aan gedaan om haar op haar gemak te stellen. Ik zou nooit dingen doen die zij niet wil en als er IEMAND geduldig en teder genoeg is om haar het vertrouwen te geven dat ze nodig heeft dan ben ik het wel. Niks moet, alles mag, geen haast etcetera.
Een week later zou ze bij mij komen eten, maar ze heeft me keihard laten stikken, zonder bericht. Zat ik daar mooi te kijken met mijn eten, mijn hele huis spic en span en tien romantische kaarsjes, die langzaam wegbrandden. Temeer omdat dit al de derde of vierde keer was dat ze mij liet zitten (zogezegd wegens ziekte, hoofdpijn of extreem verslapen) was voor mij de maat vol. Ik heb mezelf ervan weerhouden om te bedelen en heb de volgende dag alleen nog maar geinformeerd hoe het met haar ging. Daar is nooit een antwoord op gekomen.
De conclusie die ik zelf aan dit alles verbind is dat ik, zelfs als ik extreme concessies doe aan mijn ambities qua uiterlijk, me begripvol en geduldig opstel en te maken heb met iemand die wat innerlijk aangaat ongelofelijk goed bij mij past, er nog steeds niet in kan slagen om een normale relatie met een vrouw op te bouwen, met uitzicht op een toekomst samen en ook seks. Mijn ontmaagding staat al lang niet meer op de voorgrond in dat traject, maar het is wel een realisatie waar ik elke keer met mijn gezicht in val nadat ze me heeft laten stikken.
Dan ga ik even een stukje fietsen op eerste kerstdag, omdat ik me zo ellendig en eenzaam voel en er toch even uit wil… en wat kom ik tegen? Het ene na het andere verliefde stelletje dat innig gearmd over straat loopt. Net geneukt waarschijnlijk, of anders wel zodra ze thuis komen. Kinderen worden geboren in mijn directe omgeving, kleine neefjes en nichtjes die gaan samenwonen, Robert ten Brink met zijn ellendige kut kerstshow…. het voelt echt als een straf voor mij. Ik word nog steeds woest als ik denk aan mijn ex (die van de mislukte seks) en me bedenk hoeveel mannen die intussen alweer tussen haar wijd gespreide beentjes heeft gehad.
Maar het aller pijnlijkste dat is toch de omgang met mijn beste vriendin. Die heb ik drie jaar geleden leren kennen in het zwembad, vlak nadat het uit was met mijn ex en ik besloten had dat ik maar eens wat meer moest durven voor wat vrouwen aangaat. Ik ging al een tijdje baantjes trekken op donderdagavond en in mijn baan zwom vaak een meid met een mooi lichaam en een bijzonder vriendelijke lach. Die moest ik dan toch maar eens aanspreken vond ik. Na eerst drie weken moed te hebben verzameld maakte ik een grapje tegen haar en toen raakten we aan de praat. Ik vond haar niet alleen vreselijk knap (vooral haar gezicht), maar ze bleek ook nog eens erg aardig te zijn!! En intelligent en in alle opzichten beresterk, ondanks de chronische ziekte waaraan ze lijdt.
Vrij snel bleek dat ze al een vriend had. Natuurlijk…. story of my life. Nooit anders geweest met meisjes waar ik op val. En toch zijn we aan elkaar blijven plakken en uiteindelijk heel goede vrienden geworden. Eenmaal beland in “the friend zone” is er toch geen weg meer terug, helaas.
Alhoewel… ik zou liegen als ik zei dat er niet toch zo nu en dan over en weer een beetje geflirt wordt. Onderhuids broeit er een soort wederzijdse aantrekkingskracht, die we allebei niet kunnen of durven te bevestigen. Niet alleen omdat ze al een heel lieve en knappe vriend heeft, met wie ze dit jaar ook samen is gaan wonen, maar ook omdat ze bijna 13 jaar jonger is dan ik. En omdat ze me wel eens verhalen heeft verteld over jongens met wie ze een vriendschap had, die ze onmiddellijk resoluut beeindigde op het moment dat die hun liefde voor haar kenbaar maakten.
Toch blijft het al lang niet meer bij alleen maar zwemmen. We gaan ook wel eens gezellig wat drinken in de stad, samen naar de kermis of naar een thermaalbad, ik kom bij haar thuis en bezoek haar regelmatig op haar werk, we appen elke dag van ’s ochtends tot ’s avonds…. maar die grens van romantiek wordt nooit of te nimmer overschreden. Knuffels en andre aanrakingen zijn uiterst schaars, alsof daar een soort embargo op ligt. En toch vertrouwt ze mij toe dat ze niet gelooft in monogamie.
Soms ben ik echt ten einde raad en weet ik niet meer wat ik ermee moet aanvangen. Gokken of niet? Zou ze haar jonge viriele supervriend ooit verlaten voor een belegen sukkel zoals ik? Nee dat is onmogelijk! Het zou een ramp zijn als ik haar kwijtraak, want ze is de zon in mijn leven. En ik heb altijd nog liever een béétje Jeanne (zo heet ze) dan helemaal géén Jeanne. Als ik naast haar door de stad mag lopen dan groei ik meteen een meter en voel ik me de koning te rijk, ook al is ze dan niet van mij. Zelfs zonder perspectief blijf ik toch stilletjes naar haar hunkeren en dat doet pijn. Elke dag weer. Bovendien legt zij de lat voor een “eigen” vriendin ook enorm hoog… wil ik nog eens een nieuwe vrouw tegen komen dan zal die minstens moeten kunnen tippen aan Jeanne, in alle opzichten. Dat heb ik haar laatst ook toevertrouwd in een opwelling, dus als het goed is weet ze donders goed wat ze met mij doet. En toch trekt ze zich niet terug. Is dat uit medelijden misschien, of is er méér dan ik kan bevroeden?
Door zo in het luchtledige te blijven zweven maak ik het er voor mezelf niet makkelijker op in elk geval. En die ontmaagding lijkt nu verder weg dan ooit. De dame die mij vlak voor kerst heeft laten stikken met mijn etentje heeft de deur echt dicht gedaan. Dat was de laatste druppel in een emmer vol teleurstellingen. Mijn motivatie om verder te zoeken en opnieuw in het diepe te springen met een nieuw iemand die is nu helemaal verdwenen. Ik ben eindelijk zo ver dat het allemaal niet meer hoeft van mij. Ik geef mijn zinloze jachtcampagne nu echt op, dat meen ik oprecht. Ik trek het gewoon niet meer. Als het goed is komt de vrouw van mijn leven dan binnenkort vanzelf op mijn pad, als ik de “deskundigen” moet geloven. Nou lieve deskundigen en andere sympathisanten: WHOOP TEE DOO!!
Hoi Dirck
Serieus verhaal. Soms ook pijnlijk zoals je dinerverhaal waar ze niet kwam opdagen. 🙁 Ook veel puntjes die ik herken in mezelf vele jaren geleden. Wat ik merk aan je verhaal is dat je jezelf frustreert doordat je toenaderingen tot vrouwen steeds mislukt met telkens in het achterhoofd…….”dorie weer geen ontmaagding”. “Moet ik nu weer opnieuw gaan proberen bij iemand anders om eindelijk eens sex te hebben?”. Je maakt steeds de link: “mislukken toenaderingen mislukken ontmaagding”. Je moet jezelf eens eerlijk de vraag stellen: wat wil je? Een relatie of gewoon eens goed van de grond gaan? Wil je een relatie, dat is nu eenmaal een lang opbouwend proces. Zoiets moet worden opgebouwd en gaat niet eenmaal vanzelf en vraagt veel tijd. Je moet veel praten, lachen en dingen doen met de persoon die je graag hebt. Later komt daar sex bij al is het maar een klein onderdeeltje van de relatie. Voor sommige koppels een onbelangrijk deel. Een relatie is nu eenmaal iets op lange termijn waar veel geinvesteerd moet worden op emotioneel gebied.
Dan heb je sex. Zoals elke gezonde man wil jij sex. Iets doodsnormaal, net zoals eten en drinken. Het maakt deel uit van je natuur. Als het enkel dat is dat je wil, ga eens naar een escorte zonder een vaste wandelganger te worden (zoiets wil je ook niet he). Zij zijn er niet enkel om te neuken maar hebben vaak veel inzicht in het “man” zijn en door met hen te praten kan je veel leren en weten wat een vrouw denkt en wil (niet enkel op gebied van sex)…om dan eindelijk eens lekker te neuken. Geloof me, veel van deze dames hebben een luisterend oor en tonen begrip. In begin ga je ws enkel, ik ga het sukkelsex noemen, hebben. Niets om voor te schamen. Al doende leert men maar belangrijker is dat je meer zelfvertrouwen gaat opbouwen. Want daar draait alles om. Ik merk een gebrek aan zelfvertrouwen door simpelweg een gebrek aan vrouwenervaring. Als je meer vertrouwen hebt ga je ook meer kunnen relativeren en je mindere geslaagde pogingen met een glimlach opnemen wn vol vertrouwen naar een volgende ontmoeting uitkijken.
Veel succes en goede moed voor 2017.
Geef binnen een jaar een seintje hoe het met je is vergaan. Ben benieuwd.
Hoi daar ben ik weer… ik zou toch nog een seintje geven hoe het mij is vergaan? Welnu, er lijkt geen eind te komen aan het drama dat je mijn liefdesleven inmiddels toch echt wel mag noemen.
Om maar even te beginnen met de vrouw die mij in December zomaar had laten stikken: dat zat mij niet lekker (duh) en in het voorjaar heb ik haar toch nog eens weten te strikken voor een etentje. Niet eens zozeer omdat ik een nieuwe kans wilde, maar omdat ik gewoon niet begreep wat het probleem nou eigenlijk was. Op die vraag hoopte ik min of meer antwoord te krijgen. Dat heb ik inderdaad gekregen en mijn mond viel ervan open. De dame in kwestie voelde zich onder druk gezet en werd bloednerveus van mijn amoreuze avances. Het feit dat ik – zij het dan héél lief en voorzichtig, stapje voor stapje en zonder enige dwang of verplichting – langzaam aan het toewerken was naar verdieping van onze relatie op seksueel vlak dat kon ze niet accepteren. Voor haar was dat een dikke no-go. Ze gaf aan dat ze helemaal geen zin heeft in seks, nooit, met niemand… en zichzelf ziet als een a-seksueel persoon. Zelf denk ik dat het pure angst is aan haar kant, maar okee, er viel niets aan af te dingen en ik was nu ook echt wel klaar met dat mens. Ik vraag me af waarom zo iemand zichzelf in vredesnaam op een datingsite presenteert, met als doel om een relatie te beginnen met een man, maar dan wel expliciet zonder seks? En dat voorbehoud vervolgens niet communiceren, maar wél verontwaardigd zijn als de man zijn instinct volgt. Werkelijk on-ge-lofelijk. Toch ben ik blij dat we dat afspraakje nog gemaakt hadden, want nu kon ik het tenminste afsluiten en definitief achter me laten.
Naar aanleiding van deze verbluffende episode had ik eerlijk gezegd alle hoop verloren dat het ooit nog goed gaat komen met mijn zoektocht. Ik had er zware tabak van en besloot de handdoek in de ring te gooien. Voorbij met de jacht! Tja en juist op dat moment kwam er dus iemand voorbij op de datingsite waar ik lid van ben, die mijn hartje écht sneller deed kloppen. Sneller dan ooit iemand het tevoren heeft doen kloppen. Nou ben ik wel iemand van liefde op het eerste gezicht… die het liefst blind vertrouwt op zijn mensenkennis en op eerste indrukken van mensen. En dus ook helemaal hotel de botel kan worden van een enkele blik of foto. In dit geval ging het om iemand waar ik als een blok voor viel: 100% mijn type, qua uiterlijk en qua uitstraling!! En voor de duidelijkheid: dan heb ik het absoluut NIET over het type fotomodel. Deze vrouw was met haar 31 jaar alleen wel bijna tien jaar jonger dan ik en vaak is dat een gigantisch struikelblok, zo leert de ervaring. Na eerst een paar eenzijdige berichtjes gestuurd te hebben wist ik echter toch haar aandacht te trekken (met mijn humor en eerlijkheid) en ontstond er een geweldig leuke conversatie. Het leeftijdsverschil was voor haar geen probleem. Nou, om een lang verhaal kort te maken: we bleken elkaar echt heel, heel leuk te vinden. Al gauw volgde er dus een eerste date en die was ronduit magisch. Wauw! Wauw! De tweede date was zo mogelijk nóg romantischer en de spontane eerste kus was een feit. Wat een heerlijk gevoel zeg, om zo smoorverliefd op iemand te zijn! Temeer ook omdat het voor de verandering eens van twee kanten kwam. Dat zij mij óók super leuk en aantrekkelijk vond dat was een ongelofelijk fijne ervaring. We waren echt gek op elkaar en het daten veranderde vanzelfsprekend al snel in gezellige uitjes, intieme thuisbezoekjes, introducties bij elkaar’s ouders en de rest van de familie, elkaar’s verjaardagsfeestjes opleuken, kortom: dit was oprecht, gemeend en écht iets heel moois.
Na ongeveer een maand kwam het zover dat we na een heerlijke kus-sessie op de bank min of meer vanzelf samen in bed belandden en elkaar begonnen uit te kleden. Het was een droom die werkelijkheid aan het worden was en eindelijk zou het ervan gaan komen dat ik bij haar naar binnen ging. Er was ook niks dat ik liever wilde; niet louter om het hebben van seks, maar vooral omdat ik haar super super sexy vond en haar simpelweg wilde nemen. Maar ojee… AU! Ze was nog helemaal maagd en mijn speksabel – die deze keer gelukkig prima functioneerde – deed haar pijn. Verder dan een paar centimeter ben ik niet gekomen, laten we het daar maar op houden. Ik zie dat verkrampte gezichtje nog voor me en ik vond het hartverscheurend. Doorstoten was dus sowieso geen optie en hee… we hadden heus nog tijd genoeg om alle ins- en outs van elkaar te leren kennen en te blijven oefenen, dus niets aan de hand. Alles zou vast heel binnenkort alsnog goed komen.
De week erna was ze helaas ongesteld en hebben we de focus verlegd naar knuffelen en strelen. Ook dat was hemels, helemaal te gek! Nog altijd niks aan de hand dus. Ik ben een erg lieve en geduldige man en zal mijn vrouw nooit onder druk zetten om dingen te doen die ze niet wil of kan. We waren allebei nog steeds helemaal in de wolken en we hebben vlak voor het volgende weekend ook nog samen een vakantie gepland voor de zomer. We konden elkaar zaterdag niet zien omdat zij ergens ver weg naar een vriendin toe zou gaan, maar hadden voor zondag wel iets afgesproken. Maar zaterdag kreeg ik een appje dat ze ook zondag nog bij de vriendin zou blijven… of ik dat héél erg vond. Nee natuurlijk niet… vriendinnenweekendjes zijn ook belangrijk en dat gunde ik haar van harte! Ik zou dan wel maandag bij haar langs gaan. Gezellig samen koken, eten, knuffelen…
Nou dat was dus vorige week maandag. Toen ik binnen kwam zag ik meteen al aan haar gezicht dat er iets niet klopte en toen ik ernaar vroeg begon ze keihard te huilen. Ik dacht dat er iets ergs gebeurd was, maar haar verdriet bleek met onze relatie te maken te hebben. Ze ging die verbreken zei ze, omdat de verliefdheid en de opgetogenheid van in het begin bij haar een beetje begon af te nemen. Mijn hart zakte regelrecht mijn schoenen in en ik kon even geen woord meer uitbrengen. What the hell… waar kwam dit nou in vredesnaam vanaf? Ik schrok me werkelijk kapot. Alweer een lang verhaal kort gemaakt: ik heb alle mogelijke opties (van wat ik fout gedaan zou kunnen hebben of waarin ik misschien tekort schoot) met haar doorgenomen en het lag absoluut niet aan mij – ik scoorde op alle punten juist perfect, benadrukte ze – maar aan háár. Een verdere verklaring kon/wilde ze me niet geven en ze heeft alleen maar continu gehuild en “sorry sorry sorry” geroepen. Binnen een uur stond ik weer buiten, met stomheid geslagen, zonder meisje, weer een heleboel illusies armer en tja, technisch gezien nog steeds maagd dus.
Ik heb haar een paar dagen later nog een uitgebreide brief gestuurd waarin ik mijn totale verwarring beschrijf. Ik snap er echt helemaal niks van… Geen flauw idee waar haar twijfels vandaan komen, waarom ze daar direct zo’n resolute consequentie aan verbonden heeft en waarom ze mij zo bruut en ijskoud heeft gedumpt. Lees: van het ene op het andere moment in de steek gelaten. Als er een duidelijke reden voor was dan kon ik er misschien nog iets mee, maar wat ik nu voel is niets anders dan pure onmacht en een onmetelijke frustratie. Ik heb haar nog op het hart gedrukt dat ze, mocht ze ook maar het kleinste schilfertje twijfel of spijt gaan voelen over haar “beslissing”, dat ik dan klaar sta om onmiddelijk bij haar terug te komen en dit samen op een fatsoenlijke manier uit te praten. Het enige antwoord dat ik gekregen heb was een ijskoud appje met de melding dat de vakantie kostenloos geannuleerd is. Verder helemaal niets. Verschrikkelijk vind ik het… dit harteloze nekschot heb ik gewoon niet verdiend. Ik kan er met mijn hoofd niet bij waarom ze dit doet.
Dat is dus de voortgang die ik de afgelopen 7 maanden geboekt heb. Goeie adviezen iemand?? Het lijkt verdomme wel alsof ik vervloekt ben ofzo. Bad Karma… of zou het op de lange duur misschien toch ergens goed voor zijn? Ik weet alleen dat mijn kans op een leuke, betrouwbare, integere vrouw die ik óók als ’t effe kan er nog een beetje aantrekkelijk vind uitzien, met grote sprongen afneemt. Aan mijn uitstraling kan het niet liggen, want ik ben zelfverzekerder dan ooit. Alhoewel, na dit… Nee, het is vooral mijn leeftijd die me parten speelt. Daar word ik door vrouwen toch meestal keihard op afgerekend, ook al zie ik er minstens tien jaar jonger uit dan ik ben.
De enige die me nog een goed gevoel kan geven dat is mijn beste vriendin, over wie ik al eerder heb geschreven. Stiekem is dat mijn ideale vrouw (hoewel ze verre van perfect is), maar ze is bezet en ze houdt van haar vriend. Punt uit. Toch is ze zo lief geweest om mij mee op wandeling te nemen en me te troosten en te knuffelen. Toen ik huilend in haar armen lag en zij mijn hoofd en nek streelde riep dat heel veel tegenstrijdige gevoelens op. Dat maakt het eigenlijk ook allemaal niet echt gemakkelijker. Poe poe zeg, wat een emotionele rollercoaster.
Résumé: ik heb mijn eigen ontmaagding nu voor de tweede keer op het aller-allerlaatste nippertje aan mijn neus voorbij zien gaan, na bijna vier jaar van keihard werken aan mijn zelfvertrouwen, mijn uiterlijk en uitstraling, mijn emotionele schema’s, talloze dates, een paar bijna-relaties en zelfs een ware droomrelatie. Ik heb er echt alles aan gedaan om wat wereldwijzer te worden en mezelf open te stellen voor vrouwen en romantiek, maar het lijkt me niet gegeven te zijn. Als dit mijn lot is dan had ik net zo goed dood kunnen zijn. Nou wil ik niet beweren dat neuken mijn belangrijkste levensdoel is hoor, maar gezien het onderwerp van dit blog stel ik het belang ervan nu wel eventjes centraal.
Ik ben freakin’ 41 jaar oud, ik ben vriendelijk, lief, intelligent, heb een eigen huis en een goeie baan, zie er goed uit en kom aan persoonlijkheid helemaal niets tekort. Toch kan ik maar geen geschikte vrouw vinden en lukt het me niet om zo lang een intieme relatie in stand te houden dat ik zelf ook eens aan mijn trekken kan komen. Jongetjes van 21 die in een identiteitscrisis belanden omdat ze nog steeds niet geneukt hebben: PLEUR EEN EIND OP!! Het kan altijd erger. Véél erger!
Sorry dat ’t weer zo’n lang verhaal geworden is. Er zijn vast mensen die er met volle teugen van genoten hebben ;o)
En toen bleef het akelig stil aan de kant van meneer de expert, hahaha!
Eh, mijn excuses Dirck. Het is gigantisch druk, onder andere door de privé coaching die ik geef. Die krijgen altijd voorrang.
Hoi Dirck
Ff dit: 100% maagd ben je ook niet meer, al was het maar een paar cm. Je kan het ook zo bekijken. Ok je hebt niet de kamasutra bedreven maar de volledige onthouding was er ook niet. Mss zie jij het nu als een negatieve ervaring maar dat is het niet. Je hebt ietwat ervaring en vooruitgang geboekt. Put daar kracht en zelfvertrouwen uit. Echt waar.
Als ik je een advies mag geven (en mss is dat tegen je persoonlijkheid in), maar neem het allemaal niet zo serieus. Shit happens, echt waar. Ik heb een tijdje geleden iemand ontmoet: lekker lichaam, mooi gekleed, man, wat wilde ik haar …… ;). Tot ik met haar ging praten. Sloeg dat ff tegen. Geen klik tussen ons, totaal gebrek aan spontaniteit, andere golflengte, gewoon saai, saai in het kwadraat zelfs. Op dat moment wist ik het meteen: geen moeite meer doen, ander en beter en ben vertrokken.
Tot een week geleden ik een andere zeer mooie vrouw tegenkwam. Wauw, niet alleen mooi maar iemand die kon converseren en waar ik mee plezier kon maken. Heb haar gekust op eerste date en diezelfde avond lagen we net niet te rollebollen, ze wilde het wat rustiger aandoen. Maar we hebben elkaar graag en zien elkaar nog.
Moraal van het verhaal! Ga daten man. Elke date is ervaring dat je meeneemt. Gebruik Tinder! Knappe vrouwen….. leuk…. maar er moet ook een klik mee zijn. Denk niet teveel na als het niet klikt. Is heel normaal als het niet lukt maar er komt heus wel iemand in de plaats. Jij moet nu gewoon wat meer zelfvertrouwen kweken als het op vrouwen aankomt en dat doe je door te daten. Hoe meer je date, hoe beter je hen begrijpt en aanvoelt.
Je zit echt wel op de goede richting. Gewoon verder doen zonder al teveel te nadenken. Trial and error.
Dank voor de (kosteloze) peptalk Danny 😉
Ambities en frustraties loslaten is inderdaad iets waar ik héél erg veel moeite mee heb. Ik ben altijd al een verschrikkelijk hardnekkig mannetje geweest en dat heeft op sociaal en inter-psychisch vlak ook altijd een enorm hoge tol geëist. Toen mijn “liefdesleven” eenmaal van start ging en ik ook op dat vlak onmiddellijk begon te falen was het hek van de dam kan ik je vertellen. Ik ben daar psychisch volledig door ontspoord en van in de kramp geschoten. Langdurige behandeling heeft vervolgens niets opgeleverd… het heeft eerder bevestigd dat er iets heel erg mis is met mij (en met de psychologische hulpverlening in dit land), dan dat het me rust en vertrouwen en positieve inzichten, danwel bruikbare strategieën heeft gebracht.
Ja, natuurlijk weet ik wel dat romantische omgang met vrouwen een leercurve is en dat ik het nog veel meer tijd zal moeten geven en dat ik dingen niet zo zwaar zou moeten opnemen, maar ik kan simpelweg niet anders. Ik ben keihard voor mezelf en ga zonodig met mijn kop door de muur. Vergeet niet dat ik al 41 ben hè… ik zie mijn kansen op geluk in rap tempo door mijn vingers heen glippen. Ik ben in staat om de wereld in brand te zetten en mezelf dood te vechten voor een illusie. Cognitief zie ik de waanzin daarvan heus wel in, maar emotioneel heb ik mezelf totaal niet in de hand. Ik bedoel: ik kan mijn driften en emoties heel goed beheersen c.q. beteugelen, maar kan ze niet veranderen of uitschakelen. Alles wat ik binnen houd gaat vroeg of laat toch een keer aan me vreten en dat stopt nooit. Ik ben nog altijd op zoek naar een manier om mezelf te kunnen/mogen zijn en de moeite waard gevonden worden door vrouwen is daar een belangrijk onderdeel van. Het gaat me niet eens zozeer om de seks, maar om een gevoel van mannelijkheid, waar het mij tot dusver altijd aan ontbroken heeft. Ik voel dat vrouwen mij als man niet serieus willen nemen. Ik ben te vriendelijk, te fatsoenlijk, te zacht en knuffelig, te klein en blond, te degelijk, te onmachtig en kwetsbaar, misschien wel een beetje onconventioneel, kortom te zeer een raar sukkeltje om voor vol aangezien te worden. Dat is mijn perceptie en niemand heeft me nog een reden gegeven om die te relativeren.
Inmiddels ben ik al zo ver dat ik niemand meer vertrouw en dat ik elke vrouw met argusogen bekijk. Of erger nog: met afgrijzen en pure woede. Soms denk ik zelfs dat ik een gruwelijke pesthekel aan vrouwen begin te krijgen. Jij hebt het over Tinder Danny…. geloof me, dat heb ik geprobeerd! Maar na een week ben ik kotsend vertrokken! Wat een smerige hooghartige ordinaire oppervlakkige hoerenzooi is dat zeg, bah bah! Met dat soort goedkope hofmakerij wil ik niks te maken hebben. Daar ben ik dan weer te trots voor en ik kan het ook gewoon niet. Ik zoek diepgang. Internet dating is nou precies het wereldje waarin ik mij niet thuis voel en tegelijkertijd mijn enige kans om ooit nog eens aan een vrouw te komen.
Geen Tinder voor mij dus, maar ik zit wel al een aantal jaren op Lexa. Ik doe echt mijn stinkende best om daar vrouwen aan te spreken en ik heb ook heus wel een aantal dates kunnen scoren, maar niet genoeg voor een reëele kans op een blijvertje, kennelijk. Ik zie er best goed uit en ik heb ook echt wel een leuk profiel aangemaakt. Ik ben spontaan, intelligent, creatief, sociaal en heb veel humor, maar bijna niemand bekijkt me, laat staan dat er wederzijdse interesse is. Ja…. vrouwen met kinderen en oudere dames…. die vinden mij vaak wel aantrekkelijk maar dat is absoluut niet wat ik zoek. En als ik dan iemand aanspreek die IK leuk vind dan krijg ik ofwel géén reactie of een negatieve. Niet exotisch genoeg, te oud, te klein, te braaf, niet reislustig genoeg… alles heb ik al gehoord. Af en toe een blauwtje lopen is op zich niet zo erg hoor, maar als je hele wereld blauw kleurt dan gaat dat uiteindelijk toch irriteren. Zeker bij iemand zoals ik, die 24/7 zit te piekeren over zijn eigen mislukte leven en al zijn onbereikbare ambities en onvervulbare behoeften.
Maar ik geef het niet op en blijf proberen om ergens een ingang te vinden, met of zonder hulp van de “deskundigen”. Vandaag is mijn stemming gelukkig UP en dan is het allemaal wel draaglijk, maar wat er morgen gaat gebeuren en hoe ik me dan ga voelen dat baart me serieuze zorgen. De herfst is géén goeie tijd voor mij. Trial en hopelijk niet te veel errors!
Hoi Dirck,
Ik begrijp je wel maar je neemt jezelf veeeeel te serieus. Vrouwen houden van mannen die zich nu net niet te serieus nemen maar houden eerder van mannen die een beetje zelfspot in zich hebben. Als je gaat daten moet je het echt in het begin niet gaan hebben over Einstein relativeringstheorie of dergelijke. Jouw leeftijd is echt maar een excuus hoor. Ben er zelf net geen 40 en word bij het ouder worden net zelfverzekerder. En jah, ik date nog steeds, soms met succes en soms ook met blauwtjes waar ik eigenlijk alleen mee kan lachen. Die blauwtjes dreunen mn zelfvertrouwen zeker niet in elkaar, gewoon omdat ik relax in het leven sta.
Ik heb de indruk dat jouw leven, en corrigeer me als ik verkeerd ben, alles draait rond: ik MOET dit, ik MOET dat. NEE, zo werkt het niet. De meest succesvolle mensen zijn mensen die “chill” door het leven stappen.
Wat tinder betreft: ik weet niet wie jij allemaal ontmoet maar ik heb daar al heel fijne dames mee ontmoet. Maar je mag niet daar te lang mee chatten. Gewoon nummer vragen en haar opbellen en voelen of er een klik is en zelf voorstellen om iets te gaan doen. Wat je nu,denk ik, ontbreekt zijn sociale vaardigheden met vrouwen. Oefen daar eens wat meer op.
Nogmaals, neem jezelf en je vrouw problemen niet te serieus op. Jouw irritaties gaan over naar frustraties.
Succes
Tinder is een dwarsdoorsnede van de maatschappij, niets meer, niets minder.
De crux is hele goede foto’s regelen en goed leren chatten. Daar schort het nogal eens aan. Want goede foto’s fixen kost tijd en energie. Daar houden de Netflixers niet van. En goed chatten impliceert vrijblijvendheid…laten de meesten nou geen juist geduld hebben. (JA, been there).
Als je die 2 fixt ga je echt hele leuke vrouwen ontmoeten op tinder.
Hey Dirk,
Fuck man, als ik jouw verhalen lees dan lijkt het soms wel alsof ik mijn eigen frustraties geschreven zie worden.
En ik denk dat ik heel goed snap welke frustraties jij voelt. Waarom? Ik ben 39 en heb in mijn hele leven nog nooit zelfs maar gezoend met een vrouw. Hoe fucking triest is dat!
Ook ik zou niets liever willen dan een leuke vrouw tegen komen die meer interesse in mij toont dan de standaard vriendschap die ik altijd ervaar. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb dat ik zo lief en aardig en attend ben en alles en nog meer dat ze in een man zoeken. Maar op de een of andere manier, telkens wanneer ik mijn best doe tot meer toenadering en interactie lijkt er wel een onzichtbare muur opgeworpen te worden. Alsof ze plotseling wakker schrikken en zich afvragen wie ik wel niet denk te zijn.
En tuurlijk, alle adviezen die hier gegeven worden zijn waar. Wees relaxt, neem het minder serieus, blijf proberen ook als je afgewezen wordt. Maar als je zoals ik nog nooit! ook maar het gevoel gegeven bent dat iemand je écht ziet zitten. Dat ze bij je wil zijn, je ziet zitten en zelfs gekust wil worden. Dan is het zo fucking moeilijk om relaxed en ‘jezelf’ te blijven als je het weer uit je handen voelt glippen. Ik lig dan inmiddels ook vaak wakker met de gedachte in mijn hoofd…wil ik wel 40 worden? Dat is een achterlijke gedachte want natuurlijk wil ik ook 80 worden. Maar de gedachte dat ik nooit iemand zal ontmoeten blijft door mijn hoofd spoken.
Pas geleden had ik een heel leuke date gehad. Ok, niet gezoend dus hoe succesvol is het dan maar wel afgesproken voor een vervolg. Daar zat enige tijd tussen vanwege een lange vakantie van mij. Bij terugkomt berichtje gehad dat ze intussen met iemand anders aan het daten was en geen twee naast elkaar wilde hebben. Dus weer afgeserveerd. Rationeel denk ik dat ik niets echt fout heb gedaan maar aan de andere kant…waarom ben ik weer de loser? Ze had ook die ander kunnen afhouden.
En zo gaat het altijd, er is altijd wel iets dat een stok tussen de spaken steekt.
Weet je, ik snap dat je niet bij de pakken neer moet gaan zitten maar ik kan bijna niet anders meer dan voorstellen dat iedereen om mij heen inmiddels denkt, “Och gut kijk hem, hij probeert ook een vriendinnetje te krijgen. Hoe triest is dat.”
Dat gevoel is niet aantrekkelijk voor vrouwen als je dat uitstraalt en ik weet de schijn goed op te houden voor de omgeving, maar eigenlijk voel ik nergens meer plezier voor er wordt ik elke dag wakker met een zucht en denk daar gaan we maar weer.
Dus Dirk, kop op. Er is altijd een andere sukkel die het nog slechter doet.
Hoi Robert,
Ik schrik me kapot van jouw verhaal, want het lijkt inderdaad heel erg op het mijne. Nou dan zijn we in elk geval niet de enige hè 😉 Ik zou tegen jou ook “kop op” willen zeggen! Natuurlijk kan ik moeilijk beoordelen wat jij een vrouw allemaal te bieden hebt, ik ken je immers niet, maar als ik naar mezelf kijk dan is er écht geen goeie reden om steeds achter het net te vissen en dat wil maar niet mijn hoofd in! Ik vind het zoooo verschrikkelijk oneerlijk allemaal en ik kan dat gewoon niet verkroppen! Vrouwen vinden mij echt een fantastisch leuke en knappe en intelligente vent, tot ik bij die onzichtbare muur aankom inderdaad. Dan nemen ze me ineens totaal niet meer serieus en gaan ze alsnog voor de eerste de beste neanderthaler die voorbij loopt. Ik moet zeggen dat dit mijn respect voor vrouwen steeds verder afbreekt. En ook mijn motivatie om mezelf van mijn beste kant te laten zien. De KERN van alle frustratie is dat je als man (net zoals vrouwen dat willen) graag wil voelen dat je voor iemand de moeite waard bent, all the way welteverstaan. Body and soul… haar absolute nummer 1. En als je al je hele leven alleen maar afgewezen wordt en keer op keer in het stof moet bijten met je goede intenties en je respect en fatsoen, dan gaat je dat op den duur gewoon gigantisch de keel uithangen. Ik word er zelfs ronduit woest van (yep, ik ben een control-freak) en die woede kan ik vervolgens op twee manieren projecteren:
1) op de hele vrouwelijke sekse in de vorm van totale, alles omvattende minachting, minachting voor man-vrouw verhoudingen in het algemeen, of minachting voor de hele gang van zaken in de wereld… Eerlijk gezegd ben ik wel eens bang geweest dat, als ik ooit zou doordraaien, dat ik dan doelbewust een vrouw of een verliefd koppeltje iets héél ergs zou kunnen aandoen. Uit wraak ofzo. Laat ik het zo zeggen: ik keur het zeker niet goed en heb ook heus geen plannen in die richting, maar je hoort wel eens van sadistische mannen die zomaar een vrouw verkrachten of vermoorden en ik begrijp donders goed hoe zoiets geworteld kan zijn. Liefde en seks zijn éérste levensbehoeften van elk mens en als je daar je leven lang verstoken van blijft dan kan dat gruwelijk gaan ontsteken en etteren. Dat kan een mens echt breken. Zeker een mens die er moeite mee heeft om zichzelf “niet zo serieus” te nemen. Adviezen in die richting irriteren mij mateloos, ook al is het een waarheid als een koe. Ze komen ook altijd van mensen die niet weten hoe het is om je zó vreselijk eenzaam en ongewaardeerd te voelen.
2) op mezelf! Ook ik heb geworsteld met mijn 40e verjaardag – een tragedie van formaat was dat – en ook met zelfmoord gedachten. Wel degelijk. Maar om jezelf nou uit pure woede en frustratie tegen een brugpijler te pletter rijden dat lijkt me toch niet zo effectief. Maar als je perfectionistisch bent zoals ik dan ligt het voor de hand om keihard en mega-kritisch op jezelf te zijn. Ik geef mezelf elke dag wel een ongenadig pak rammel, om de een of andere reden. Al die woede wekt toch een sterke neiging naar zelfdestructie in mij op en al zou ik nooit doelbewust een einde aan mijn leven maken, er zijn wél dagen dat ik zonder te kijken de straat oversteek. En ik schuw een ongezonde leefstijl niet, in de stille hoop dat die “het leed” wellicht iets zal verkorten. Ik ben voor niets en niemand bang, ik provoceer regelmatig mensen met mijn schurende karakter en incasseer vervolgens de klappen die ik krijg (letterlijk). Een normaal mens zou misschien leren om zich gedeisd te houden, maar ik loop voluit het vuur in. Laat maar komen… alles is toch al naar de klote!
Gelukkig zijn er ook dagen dat het allemaal wat minder zwaar aanvoelt en dat ik toch de moed kan opbrengen om positief in het leven te staan. Demonen zijn alleen maar te bestrijden met liefde en in de plaats van romantische liefde kan bijvoorbeeld liefde voor muziek, voor je familie, je huisdier, of whatever, mooi dienen als een soort surrogaat. Maar de demonen komen op termijn altijd weer terug. Misschien lost een liefdesrelatie dat helemaal niet op en zit zelf-depressie gewoon in mijn aard, maar dat weet ik pas als ik het een keer goed heb kunnen uitproberen. En ik geloof het niet… ik denk écht dat ik gelukkiger zou zijn met een vrouw aan mijn zijde, ondanks alle troubles die ze ongetwijfeld zal meebrengen. Pas wanneer ik mijzelf voor vol kan aanzien kan ik echt verder met mijn leven en nee, dat valt niet te relativeren! Mijn moeder zegt altijd dat een relatie niet heilig is en dat je het voor de seks ook niet hoeft te doen, maar dat ga ik toch zomaar niet aannemen, ben je nou helemaal betoeterd! Ik vind dat ik het recht heb om daar zelf een mening over te vormen.
Ik heb recent besloten dat ik 100% mezelf wil blijven en me niet meer in allerlei bochten ga wringen om vrouwen te behagen. Dat is bedrieglijk, want aanpassing is een zeer sterk ingebakken karaktertrek, maar ik ga mijn andere eigenschappen, gewoonten en opvattingen niet langer onderdrukken. En daar zitten best een paar rare/extravagante bij. En laat het nou net die eigenschappen zijn, die er een paar weken geleden voor gezorgd hebben dat ik op een dating-site een nieuwe vrouw wist aan te trekken. Een vrouw die ik zelf ook wel zag zitten bedoel ik dan hè… niet de gebruikelijke oudere dames en wanhopige moeders die mij vaak rauw lusten. We zijn nog altijd aan het appen en de eerste date moet nog komen, maar ik merk dat ik al veel beter in mijn vel zit dan vóór het contact. Puur en alleen vanwege het gevoel dat ik weer “in the game” ben, dat ik mag meetellen en dat er iemand is die aan me denkt. Sterker nog: ik merk dat deze dame als een blok voor me aan het vallen is, maar als we elkaar eenmaal in het echt ontmoeten dan kan zomaar alles veranderen. Ook van mijn kant trouwens, want ik ben er nog lang niet zeker van dat ik haar net zo leuk vind als zij mij. En of ik haar überhaupt ook fysiek aantrekkelijk vind. Als we niet bij elkaar blijken te passen dan kap ik het meteen af. Deze houding heeft ook alles te maken met de beslissing om bij mezelf te blijven. Ik kan me wel blind blijven staren op wat ik een ander te bieden zou hebben, of juist niet, maar wat zij voor mij kan betekenen is minstens even belangrijk. Als de “body and soul” van een vrouw niet passen bij de mijne dan kan ze opzouten, met of zonder neuken. Wat dat betreft heb ik dus al een hele ontwikkeling doorgemaakt. Eerst zien, dan geloven. En niemand zomaar meer vertrouwen, want voor je het weet zit er weer een mes in je rug.
Dus Robert, blijf jezelf vooral wél serieus nemen en doe geen enkele concessie meer. Pas dán zullen vrouwen gaan overwegen om jou te respecteren, niet alleen als goede vriend maar vooral ook als man. Ze zullen het zelf nooit toegeven, maar vrouwen willen geen man die ze kunnen begrijpen. Ze willen geestelijke afstand… mysterie… weerstand. En vervolgens kruipen ze bij je op schoot, de vuile krengen (oeps, sorry). Het zal hoe dan ook moeilijk blijven voor “nieuwe” mannen van onze leeftijd, want onze vrouwenvijver is al nagenoeg leeg gevist en wat er nu nog in rond drijft is óf wanhopig óf beschadigd óf ronduit knettergek en sowieso tweede- of derdehands, maar we mogen niet opgeven. Als je goed zoekt en heel veel geduld hebt dan komt alles misschien toch nog ooit een keer goed. Ik wens je veel sterkte en succes!
Hoi Robert
Niemand denkt: ” och gut kijk hem enz….”. Mss besef je het niet maar jij voelt dat zo aan. Die ander denkt dat heus niet. Die ander kan ook single zijn.
Ik weet wel hoe je je voelt, ik was vroeger ook zo, maar hoe eenvoudig het mag klinken, in zekere zin zijn vrouwen een bijzaak. ( ik zeg dat niet oneerbiedig hoor, want het geldt voor mannen ook zo). Ik zie in mn omgeving ook mannen die op late leeftijd nog maagd zijn. En het gaat dikwijls om toffe mannen die er goed uitzien maar nul komma nul zelfvertrouwen hebben. Het valt me dikwijls op dat het om mannen gaat die vrouwen dus echt op een voetstuk zetten. Omgaan met vrouwen is leuk, maar er is een zekere nuchterheid in het achterhoofd bij nodig. Het is die nuchterheid die ervoor zorgt dat je kan zeggen bij een (knappe) ontmoeting:” foert, als ze zo of zo is, moet ik haar niet. Ander en beter”. Het is eigenlijk een beetje wiskunde. Hoe je meer je oefent, hoe meer je vrouwen ontmoet en contact legt, hoe beter het gaat. De wet van de grote getallen noemen ze dat. En met de tijd verrbeteren de sociale vaardigheden.
Probeer ook je aan zelfvertrouwen te werken. Dit krijg je heus NIET door op versierjacht of wat dan ook te gaan, vrouwen gaan je heus dat niet geven. Als je met vrouwen omgaat moet je dit als basis al hebben. Dit krijg je door voorjezelf een doel voorop te stellen, iets waar je fier op kan zijn, iets dat jijzelf hebt gerealiseerd, iets waar je van kan zeggen:” hey wereld, hier ben ik, zie eens wat ik heb gedaan.”. Hoe klein het ook mag zijn.
En uiteraard, verzorg je uiterlijk een beetje, je hoeft geen don juan te zijn. Ik spreek uit ervaring.
Veel sterkte en vooral, laat je gedachte niet teveel beinvloeden door tegenvallers, iedereen krijgt dat in het leven.
Haha, goeie dit! Leuk om alle reacties te lezen.
Ik vind het geruststellend om te zien dat er veel leeftijden zijn die hier mee worstelen. 40, 30 of 20.. volgens mij komt het uiteindelijk allemaal op hetzelfde neer. Ja, ik ben 21 (oud hé), maar ik worstel er erg vaak mee. Worstelen om het feit dat ik nog maagd ben. Als je 40 bent zal je misschien denken: ‘Joh, je bent nog maar 21..’ Dat klopt ook, maar dat maakt de worsteling niet per definitie minder.
Want hoe kan ik nog maagd zijn? Veel leeftijdsgenoten hebben al seksuele ervaringen. Veel leeftijdsgenoten kunnen meepraten met elkaar. Die kunnen zeggen dat ze seks hebben gehad. Die kunnen zich laten gaan in een kroeg om vervolgens tot een one night stand over te gaan. Hoe doen ze dat vraag ik mij af?
Waarom lijken 90% van de mensen in de kroeg op geile wilde beesten (haha, wat klinkt dat toch oneerbiedig)? Waarom kunnen mijn mede mannen alleen maar -bier en tieten- zingen? En waarom voelt het dat je aan een enorm verwachtingspatroon moet voldoen bij een mooie vrouw? Kunnen we niet diepgaand een gesprek starten en accepteren dat niet alles perfect is?
Haha, lastig. Als ik het nuanceer weet ik dat er niks aan de hand is. Ik ben 21 jaar. Ik ben al een keer intiem geweest met een vrouw, ik heb al een keer gezoend met een vrouw, ik heb in het verleden bevestigingen gekregen, ook van prachtige vrouwen, dat ik er goed uit zie. Ik streef naar een verzorgd uiterlijk. Ik train mijzelf fysiek én mentaal. En ik ben totaal niet onzeker als het op mijn uiterlijk aankomt.
Maar ik ben wel onzeker omdat ik nog geen seks heb gehad. En waarom? Omdat we in een verknipte maatschappij leven waarbij je overal in aanraking komt met bloedmooie vrouwen in lingerie. Omdat je in een samenleving leeft die er liever niet over praat, maar het wel belangrijk vindt om te vertellen hoeveel vrouwen ze al hebben gehad. Omdat je in een samenleving komt waarin wordt gezegd dat je een ”man” moet zijn. Je moet een dikke penis hebben, het bed meerdere malen per maand delen met een mooie vrouw, je haren moet straks naar achteren zitten, de borstspieren moeten getraind zijn en de stoppelbaard moet er perfect uit zien.
Als ik mijn reactie over 5 jaar terug lees dan lach ik er nog een keer om: waar heb ik mij toch druk over gemaakt? Want dat is het rare. Ik ben onzeker om het feit dat ik geen seks heb gehad, maar ik ben niet onzeker over het feit dat ik het niet zal krijgen.
Waar zit het hem dan in? Heb ik wellicht faalangst? Het stomme is dat ik dagen heb meegemaakt waarbij ik met prachtige vrouwen gewoon een dagje wegging. Als vrienden. Daar legde ik verder geen druk op en er was niks aan de hand. Zodra er echter een andere bloedmooie vrouw voor mij staat dan blokkeer. Ik heb het gevoel dat daar een bepaalde faalangst naar boven komt. Want faalangst is niets meer dan de angst hebben dat je faalt om aan een bepaald verwachtingspatroon te voldoen.
Nou, goed. Lastig. En ik ben ”maar” 21.
—————–
Voor de mannen die (ondertussen) 40 zijn. Waarschijnlijk zul je dit niet meer lezen, maar toch wil ik het jullie meegeven. Jullie zullen mijn leeftijd als een luxepositie zien en zeggen: ‘joh, je bent nog maar 21. Dat komt echt wel goed.’ Het stomme is dat ik daar ook niet aan twijfel. Los van mijn worstelingen ben ik ervan overtuigd dat ik binnen 5 jaar seks heb gehad met een vrouw.
Voor jullie lijkt het mij echter heel lastig om met die worstelingen om te gaan. Want in de maatschappij beschouwen we het bij wijze van als ”not done” als je op je 40e nog geen seks hebt gehad. Dat is natuurlijk waanzin! Vind ik echt. Dat is echt verknipt aan de hele samenleving. Leef en laat leven. En belangrijker nog: waarom gaan mensen, in dit geval vrouwen, dan niet de diepgang in? Waarom kunnen ze niet accepteren dat je geen seks hebt gehad. Seks is een belangrijk onderdeel, maar hallo: de man die tegenover je staat is meer dan alleen een dikke stijve penis haha.
Ik ben bezig om mijzelf mentaal te trainen. Ik wil mentaal sterker worden. Ik wil met dit soort worstelingen om kunnen gaan. Ik wil mijzelf fysiek gaan trainen. Met een goed fysiek lichaam creëer je zelfvertrouwen. En met een goede mentale gedachtegang ben je tot alles in staat. Geloof mij maar.
Doe aan zelfontwikkeling. Leer te begrijpen waarom de situatie zo is. Wat is er de oorzaak van? Is er vroeger iets wat je hebt meegemaakt waardoor het contact met een vrouw op één of andere manier belemmerd?
Als jij jezelf beter leert kennen kun je beter handelen. Dus dat is het advies wat ik graag wil meegeven.
Tot zover mijn verhaal, Richard. En nee, Richard is niet mijn echte naam. Want hey, iets met sociale druk? Wat als bekenden mijn echte naam zien? Haha, dat dus. Bizar dat het zo werkt, maar goed.