Helaas, je huwelijk is gestrand. Echtscheiding! Jullie zijn uit elkaar gegroeid, het klikte gewoon niet meer. Of nog erger, een verdere relatie werd onmogelijk door de aanhoudende en structurele relatieproblemen.
Wat nu? Dat is wat veel mannen zich afvragen na een scheiding. Ik kwam afgelopen zaterdag een vriend tegen die ik al jaren niet meer gezien had. Er was veel veranderd in zijn (liefdes)leven.
Zijn huwelijk was op de klippen gelopen, en na de scheiding had hij duidelijk een behoorlijk zware periode achter de rug. Gelukkig gaat het nu eindelijk beter met hem, hij heeft uiteindelijk het antwoord gevonden op zijn ‘wat-nu-vraag’.
Vandaag wijd ik een blogartikel speciaal aan de mannen die na het stranden van hun huwelijk de draad weer willen oppakken. Of misschien wel op zoek zijn naar een nieuwe relatie. Ondersteuning is voor hen nu extra belangrijk.
Na de echtscheiding tip #1.
Rond de echtscheiding volledig af
Een open deur om in te trappen, maar het is essentieel. Hoe sneller je de scheiding afrondt, hoe eerder je een nieuw leven kunt starten. De echtscheiding is op zich al pijnlijk genoeg, maar als deze langer duurt dan werkelijk nodig is, kan de breuk een nog sterker negatieve impact hebben op het verwerkingsproces na het huwelijk.
Voorkom zoveel als mogelijk de negatieve spiraal van neerslachtigheid na de echtscheiding:
- Verdeel de boedel zo snel mogelijk
- Wees vlot met het afronden van de financiën en juridische zaken; inclusief de alimentatie voor zowel je kinderen als ex-vrouw.
- Zorg voor een redelijke omgangsregeling met de kinderen (dat je daar je best voor doet wordt vaak gewaardeerd door je kinderen op latere leeftijd!)
Ben je aan het strijden? Begraaf de strijdbijl zo mogelijk meteen, want eindeloos vechten maakt je zeker niet gelukkiger. En neem vooral geen wraak, dat kan je duur te staan komen.
Durf desnoods je verlies te nemen in de verdeling, ook al is dat oneerlijk of onverdiend. Maar je ‘verdient’ het juist terug door sneller weer in balans te komen in je leven!
Na de echtscheiding tip #2.
Ga niet meteen een nieuwe liefdesrelatie aan
Maak niet de fout door zo snel mogelijk weer een nieuwe serieuze relatie te beginnen. Op zich is dat een logische verleiding, want je leven ligt overhoop. Het verlangen naar rust en duidelijkheid kan maken dat je alles zoveel mogelijk weer naar de oude situatie wilt terugbrengen, ook al is dat zonder je ex-vrouw.
Met andere woorden, een nieuwe partner kan al dan niet bewust een vervanger zijn voor je ex-vrouw. Bijvoorbeeld, ze doet het huishouden zoals je ex deed of ze geeft je een warme omhelzing bij thuiskomst na een zware werkdag.
Voor wat aandacht, warmte en goede seks hoef je geen serieuze relatie aan te gaan. Een seksrelatie is voorlopig een goed alternatief.
Het is een feit dat je je oude leventje niet terug gaat krijgen, ook niet met het aangaan van een nieuwe liefdesrelatie. Te vroeg een nieuwe relatie maakt dat je je liefdesverdriet niet echt goed kunt verwerken. Je steekt als het ware je kop in het zand met alle gevolgen van dien. Daarbij zadel je (onbewust) je nieuwe partner op met oude onopgeloste relatieproblemen; dat verdient zij toch niet?
Na de echtscheiding tip #3.
Neem pauze na de scheiding
Durf een pauze in te lassen. Laat jezelf tot rust komen, vooral emotioneel. Dat betekent wennen aan een nieuwe ‘stilte’. Ook zul je eerst je zelfvertrouwen moeten terugwinnen, want ongetwijfeld ben je geconfronteerd met je fouten en tekortkomingen. Gun jezelf de tijd om aan een nieuwe levensstijl en andere gewoontes te wennen.
Deze grote verandering kan vooral in het begin zwaar vallen. Maar geloof me, op een gegeven moment wordt dat je nieuwe, zoals ik het noem, status quo. Je hebt dan weer een vertrouwde levenssituatie waarin je een gelukkig man kunt zijn; de gelukkig gescheiden man. En dan? Vrouwen Veroveren natuurlijk!
Later geef ik de vervolgtips geef voor het proces na je echtscheiding. Wanneer? Dat laat ik afhangen van de reacties op dit artikel.
Tot die tijd, neem die welverdiende pauze. Mocht je vragen hebben of je ervaringen willen delen, plaats je reactie onder dit artikel…
Hey Victor,
Misschien is het plat om het zo te vragen, en het is ook vrij persoonlijk, dus als je niet wilt antwoorden begrijp ik dat best, maar ben je zelf ook al eens gescheiden?
Groetjes Rik
@ Rik,
Nee, en ik ben ook niet van plan om te gaan scheiden. Ok, ik ken niemand met dat voornemen 🙂
Trouwens, geen reacties hier van net gescheiden mannen. Maar ik krijg nu wel meer (anonieme) e-mails van mannen die een andere vrouw willen Veroveren nog vóórdat ze gaan scheiden…
Ik heb laatst een afspraakje gehad met een vrouw die getrouwd was en wou scheiden. Dat zei ze pas nadat ik haar gekust had, tja en dan? Ik had het nooit over haar relaties gehad ofzo. Alleen heel veel lol gemaakt… En dat beviel haar zo goed dat ze helemaal voor mij ging. Ze wou genieten van het leven en haar vent was altijd chagrijnig ofzo door het werk en ze woonden al apart. Beetje raar verhaal 😀 waarschijnlijk te vroeg ja gezegd.
ciaoo greetz
Hey Victor
Mijn vrouw heeft besloten bij me weg te gaan en ik wil haar dol graag terug. Hoe pak ik dit aan mede omdat ik weet dat zij ook nog steeds van mij houd.
Ons probleem lag in dat wij te veel ons eigen hadden en nooit iets met z’n tweeën hebben gedaan. Zij een snackbar runde en ik teveel met thuis en het verenigingsleven in het dorp bezig. We zijn net 5 weken uit elkaar.
Scheiden is een trieste zaak. Ik ben al 15 jaar gescheiden en was er erg kapot van in het begin.
Een kennisje was ook gescheiden maar werd afgeleid doordat vrienden hem meenamen naar Kuroi Ryu Ninjitsu van Sensei Arie van den Akker. Een zelfverdedigingssport in Groningen daar kon hij zijn emoties woede en agressie wat ventileren.
Het is erg goed om, als je weet dat je gaat scheiden of net gescheiden bent, dingen als sport hobby, of modelbouw neemt om je gedachten proberen af te leiden!
Dat heb ik ook gedaan.
ik ben niet getrouwd en kom uit relatie van 5jaar maar tvoelt wel als scheiden.we hadden na 4jhalf ook even 3weken uit elkaar geweest en kwamen toen terug samen alles ging goed terug opnieuw we gingen op reis en toen zei ze ik geloof in onze relatie en in ons en ik zie je dood graag.toen waren we al weer 4a 5 maand te samen.we komen terug van reis en dan 3weken later maakt ze het via de msn-chat gedaan en de zelfde avond kruipt ze al tbed in met een ander…en kwam ik te weten dat ze in die 3weken als we even uit elkaar geweest zijn ook met 3man naar bed is geweest waaronder een vriend van mij die op nieuwjaar naast me zat heel de avond terwijl dat hij men vriendin had gedaan en dan moet ik dat allemaal aanvaarden? ik heb geleeft in een droomwereld die niet bestaat voor 6maand… had ik dit 6maand eerder geweten had ik mezelf die kwelling gespaard want je word terug verliefd en dan heeft ze na 5jaar het respect niet om het allemaal zelf te vertellen en moet ik dit van wild vreemde mensen vernemen.ik ben het nu wel even beu ik voel me wel nog aangetrokken tot andere vrouwen maar men vertrouwen in vrouwen is weg en dat zie je ook als je na een breuk op cafe gaat als je rond je kijkt hoe kan ik ooit nog een vrouw vertrouwen ze kunnen gewoon naar tcafe gaan hen aan de bar zetten en hun laten verleiden om dan iemand mee te nemen sorry maar zo iemand wil ik niet,ik kan wel verleiden als ik wil maar dat is het hem juist ik loop niet graag achter vrouwen ik heb liever dat zij mij volgen of willen verleiden dan ga ik erop in maar niet bij vrouwen die al van plan zijn iemand mee te nemen naar huis terwijl ze nog geen voet in tcafe gezet hebben … en mijn vraag is hoe kan je iemand daj 5jaar graag hebt gezien zo maar uit je leven verwijderen alsof dat je nie kan schelen en als we elkaar nu tegen komen is er zelf geen goeiedag meer tis net alsof 5jaar van men leven niet meer bestaat …juist blij dak nie getrouwd was en kinderen had dat ging een ander pak mouwen geweest zijn.veel succes alle mannen met bedriegende vrouwen…
Ik wou iets vragen aub!
Als je al getrouwd bent en het lukt echt niet meer, jullie weten zelf waarom, na wanneer mag je terug scheiden?
@ Magda,
Wanneer mag je scheiden? Dat is moeilijk te zeggen. Maar als jullie beide het eens zijn dat scheiden het beste is, dan hoeft het niet langer uitgesteld te worden.
Het helpt als jullie goed en helder communiceren en geen wraakzucht hebben of jaloezie.
Sterkte!
Hallo
Na een huwelijk van 19 jaar heb ik begin vorig jaar de knoop doorgehakt . Gelukkig alles in goede verstandhouding afgerond en het contact met mijn ex en de 3 kinderen is goed .
Nu heb ik sinds 2 maanden een vriendin en het gaat vanaf de eerste dag ( vinden we beiden ) veel te snel . We hebben diverse weekends bij elkaar doorgebracht en kennis gemaakt met de kinderen , maar we wonen 170 km uit elkaar . We hebben vanaf het begin gezegd ; niet teveel vooruit kijken maar genieten van het feit dat ons dit overkomt , maar vooruit kijken doe je toch .
Vooral zij heeft moeite met de afstand en vraagt zich af of het zinvol is te investeren in een nieuwe relatie want dan zal iemand straks moeten verhuizen .
We hebben sinds 2 weken een time out genomen om alles goed te laten bezinken , en ik merk dat ik daar heel veel moeite mee heb want ik vind haar gewoon heel leuk , en zij mij ook .
Ik heb geen idee of jij of iemand anders tips heeft , maar ik wou dit
Groeten
@ Wim
Jouw verhaal is zodanig in de privésfeer, dat ik wel een persoonlijke visie kan geven, maar hoe je het ook draait of keert, jullie beginnen een relatie met 2. Het lijkt evident dat met 2 niet met 3 wil zeggen, maar dat toch even om aan te halen dat er uiteindelijk niemand anders kan beslissen dan jullie 2. Een paar online tips zullen waarschijnlijk geen pasklare oplossing bieden.
Persoonlijk vind ik niet dat de afstand een nieuwe relatie in de weg hoeft te staan. Wel vraagt die grote afstand om extra zekerheid, iets wat zij (aan haar getwijfel te merken) nog niet heeft. Dat moet gerespecteerd worden ! Als zij om een time – out vraagt hoeft dat geen probleem te zijn.
Dus ik zou de time- out respecteren, haar niet bellen als ze om wat ademruimte vroeg enz… Wel is het zo dat die time – out niet kan blijven duren, of jullie van de ééne time – out in de andere sukkelen. Eénmaal jullie weer afspreken is het tijd voor actie. Ga haar niet wanhopig vragen wat haar beslissing is, maar hou het luchtig. Je vind haar leuk, dus uiteindelijk zou je veel moeten hebben aan de andere tips op deze blog. Hou het speels, ga rustig verder.
Ik ben journalist en op deze site beland omdat ik voor een artikel in 50+blad ZIN op zoek ben naar een gescheiden man (na jarenlange relatie), die echt gelukkiger is na de doorgehakte knoop (opgelucht, opgebloeid, niet door nieuwe liefde, maar op eigen kracht leven een positieve draai gegeven.). Het moet nu eens een positief verhaal worden.
Is Wim zo iemand, of u misschien, andere lezer? Of kent u iemand die aan bovenstaand profiel voldoet?
En wil die persoon daarover geinterviewd worden (met foto). Graag een reactie naar marijke.lemmers@telfort.nl.
Hartelijk dank alvast!
Hoi,
Heb onlangs een relatie gehad met iemand. En onze relatie heeft spijtig genoeg maar 1 maand geduurd. Mijn ex zit wel in een echtscheiding en heeft een kind met zijn ex-vrouw. Nu 2 weken later neemt hij terug contact op met mij om mij vele beter te leren kennen, alles rustig aan doen en om achteraf te zien of hij het nog ziet zitten om verder een relatie aan te gaan. Nu vorig weekend waren we samen uitgegaan en gingen we achteraf nog naar zijn thuis. En van het ene op de andere lagen we in elkaars armen te knuffelen (niet te kussen) en opeens kreeg hij inmens veel goesting. Ik zei dat ik ongesteld was en niet wou. Hij vroeg me dan om hem te pijpen. Hij zei tussendoor dan dat hij het nu vele lekkerder vond dan toen tijdens ons 1 maand relatie. Hij ziet me nog wel graag en wilt me ook niet kwijt als vrienden. Maar ik heb nog steeds heel veel gevoelens voor hem. En ik heb schrik dat hij met mijn gevoelens wat ligt te spelen ondanks dat we samen veel lachen, praten, knuffelen, kietelen,… Weet nu niet goed wat ik moet doen?? Bij mij komt het zo over dat hij toch wel voor mij wil gaan maar dat hij wat aan het aftasten is..
Groetjes Tinne
@ Tinne,
Bedankt voor je reactie!
Vermoedelijk heeft hij het moeilijk met de echtscheiding en wil hij graag wat lol hebben en stoom afblazen. Op zich logisch.
Verder is het moeilijk te zeggen of hij serieus een doorstart wil proberen met jou.
Kun jij wel vrede hebben met deze grote onduidelijkheid? Houd er rekening mee dat je veel risico neemt met een man in echtscheiding. Je mag grenzen trekken en duidelijkheid voor jezelf creëren!
Ik wens je veel sterkte toe Tinne.
Beste Tinne
Als ik jou was, zou ik niks meer aangaan. je twijfel zegt al meer dan genoeg. Ik denk dat dit puur stoom afblazen is, even afleiding en niks met jou te maken heeft, tenminste niet met de gevoel die jij hebt.
iemand die in een scheiding ligt of het nu een man of een vrouw is, zijn gevoelig, willen hun gedachten verzetten. en ja sommige doen het op deze manier.
Ik lig ook net in een scheiding, en hoe graag ik zie, iemand om me heen te hebben, ga ik niks aan. Is niet goed voor mij en niet voor de ander. tot ik deze verleden echt achter me heb gelaten. tot dan moet ik gewoon deze eenzaamheid aan. en zoeken naar een manier/invulling zonder mijn ex om me heen.
Hallo allemaal
Ik vind persoonlijk dat je zeker een 1 jaar geen relaties aan moet gaan, werk eerst aan jezelf, vul je tijd in met dingen die jij leuk vind, daarna rustig aan beginnen, ikzelf ben een eigen zaak begonnen, om mijn al zo lange passie te verwezelijken, Dat moet eerst goed lopen voordat daar een vrouw bij kan,
De meeste die ik ken, schieten vanuit hun scheiding meteen naar een ander,FOUT, je moet dat gat wat onstaan is niet meteen met een ander opvullen, als het dan fout gaat met die ander, val je nog dieper dan het gat wat onstaan is, en kom je er bijna niet meer uit, dat is zo
Ik voel me nu veel gelukkiger nu ik mijzelf aan het opbouwen ben, en veel meer aandacht kan geven aan mijn kids.
@ Binkey,
Ik ben het met je eens, meteen vluchten in een nieuwe relatie is meestal onverstandig. Je mag de tijd nemen om tot jezelf te komen, goed voor je balans.
Toch wil ik niet zeggen dat het altijd zo moet gaan. Soms kun je iemand tegen het lijf lopen… Het hoeft niet altijd een kwestie te zijn van het opvullen van ‘het gat’.
Dus je hebt gekozen voor je passie, fantastisch! Geen idee wat het is. Hoe dan ook, ik wens je veel succes en plezier.
Eens, eerst goed verwerken! Ik ben de gene die de rebound was omdat een man te snel na zijn scheiding dacht klaar te zijn voor een nieuwe relatie. Daarin ben ik de gene geweest die daarna met veel verdriet zat. De eerste die bij hem sliep, hij op zolder ging liggen omdat ik de eerste was die na 18 jaar naast hem sliep, veel was gezellig maar altijd een afstand voelbaar, de eerste vakantie maar wederom afstand altijd voelbaar, ik heb alles moeten doorbreken…..
Voor hem was dit zijn verwerking, voor mij was het vrij zwaar tegen veel obstakels aan te lopen en koste veel energie.
14 dagen nadat ik ermee moest stoppen omdat ik niet met die emotionele afstand kon, had hij een ander en kon hij er wel 100% voor gaan.
Hij weer gelukkig, en ik nu de gene die gebroken achter blijf.
Ondanks dat iemand dat niet bewust doet, is het erg pijnlijk en zuur.
Ai, dat is pijnlijk Sacha! Ik denk dat je er verstandig aan hebt gedaan om de relatie te stoppen. Je mag een man ontmoeten die zich wel voor jou durft te openen.
Ik hoop dat je de tijd neemt om tot jezelf te komen en dat je je weer beter en beter voelt. Sterkte!
Nou een jaar, ligt helemaal aan jezelf. de 1 is vlotter met het verwerken als een ander. Dat ligt weer aan hoe je uit elkaar bent gegaan en hoelang je een relatie had.
Ik ben wel van mening, dat sommige inderdaad te snel zijn in het aannemen van een nieuwe relatie. dat is dus puur opvulling van de leegte die je voelt. Meestal dan, kan ook echte liefde in het spel zijn.
Ik voel die leegte ook, maar ik ga me niet tegen houden hier door, of een ander zoeken om die leegte op te vullen. Ik weet dat ik snel weer aan een man kan komen, als ik wil. maar voorlopig even niet.
Eerst maar eens alles op een rijtje zetten. en de dingen doen die ik al had willen doen, wat ik in me relatie niet had kunnen doen.
@ Bianka,
Mee eens, het ligt genuanceerd.
Juist! Net als Binkey: achtervolg je passie.
Uiteraard is het goed om jezelf af te vragen hoe het komt dat daar geen ruimte voor was in de/een relatie…
Mijn grote passie, heb ik deels moeten weg schuiven. dat was mijn eigen bedrijfje die ik samen had met mijn ex, die ik helaas niet alleen kan onderhouden, dus die is opgezegd.
Dus ik moet nu mijn nieuwe passie zoeken, en mezelf. omdat ik die heb weg gestopt om voor mijn ex-partner te zorgen.
zelfs in mijn relatie was ik al goed op weg. het einde van mijn relatie was dan ook niet mijn keuze, maar dat van hem.
En ergens ben ik er dankbaar voor. behalve dat ik nog steeds gek op hem ben. was er voor de rest naast het praten niks meer (dat zie ik nu he)
tja je gaat er ook niet van uit, dat je partner het einde van de relatie plant als je samen bezig bent met je onvervulde kinderwens. Gelukkig zijn er geen kinderen (alhoewel het waarschijnlijk mijn laatste kans was op een eigen kind, maar dat terzijde).
Dat is zn beetje mijn einde van mijn relatie. nog vrij recent.
Dus zoeken naar een nieuwe man/partner ben ik niet mee bezig. tuurlijk mis wel een man om me heen, de liefde en aandacht, warmte en het praten. Maar voor de relatie van 10 jaar had ik niet zulke goede ervaring en ben bang dat dit weer terug komt. Dus voorlopig blijf ik even alleen. ach ben nog maar 30 dus kan nog alle kanten op.
@ Bianka,
Dit is een belangrijk inzicht; behalve praten was er niets meer. Het kan je helpen om je ex(-relatie) verder los te laten.
Je bent 30 jaar… op zich kun je nog prima een kind krijgen. Je laatste kans is nog lang niet verkeken!
Had je ‘niet zo’n positieve ervaringen’ voordat je deze 10-jarige relatie had? Of waren het pijnlijke ervaringen?
Hoe dan ook, je kunt je nog verbazen over wat voor moois er op je pad komt… Alles op zijn tijd!
ikzelf zit na een relatie van 18 jaar, 7 jaar huwelijk en 2 kids van 2.5 en 5 jaar ook in een scheiding.
echter is deze zeer onverwachts gekomen.
plots moet ik vaststellen dat ze met verdriet zit en dat ze geen gevoelens voor mij heeft.
na een week moet ik ontdekken dat ze iemand anders had waar ze overspel mee heeft gepleegd.
ik heb haar nog een kans gegeven maar na 6 weken en een sessie relatietherapie heb ik ze aan de deur gezet.
nu is de klap zeer zwaar voor mij en ik denk dat het nooit meer goed zal komen.
ik heb mij inmiddels ingeschreven op een dating-site, maar ik denk inderdaad dat het daarvoor te vroeg is om een nieuwe relatie aan te gaan.
echter ben ik bang dat door mijn 2 kids en mijn drukke job mijn sociaal netwerk te klein is geworden om zo vlot nieuwe mensen te leren ontdekken.
ik heb tevens bijna al mijn hobby’s opgegeven…
angst is het geen dat bij mij de bovenhand haalt.
Nou nu ik alleen zit gaat het wel beter qua gevoel. Ik durf weer verder te gaan, moet ook weer verder gaan. er is meer dan alleen mijn ex en mijn vorig leven. Ik kan niet blijven treuren en blijven denken: had ik het anders moeten doen, had ik meer moeten vechten? (ook al weet ik dat er niks te vechten was, die keuze had hij al jaren geleden voor me gedaan, toen zijn gevoel langzaam weg ging).
Ik moet alleen nog, het houden van, kwijt raken, mijn gevoel voor hem is nog enorm groot. en het gemis van zijn aanwezigheid. Ook komt hij nog genoeg in mijn dromen voor. Ik ben iemand die veel verwerkt in dromen.
En of ik alle tijd heb nog voor kinderen? daar kan ik al een wantwoord op geven en dat is: NEE die heb ik niet meer. mijn kans wordt steeds kleiner. dat is 1 van de redenen, dat ik mijn eicellen over een paar maand laat invriezen (op medische indicatie zelfs). artsen geven mij niet veel tijd, moet om de 3 maand mijn bloed prikken om mijn hormoon waarden te bepalen, voor vroege overgang. Dus dat ik met de gedachten speel, dat ik die kans met hem wel de enige was voor mij, is dus niet gek.
We waren zelf met behandeling bezig, en we waren met de laatste fase bezig voor een kindje, toen hij vertelde rust nodig te hebben om dit alles. de werkelijke reden was dus zijn gevoel tegenover mij die was er niet meer. Dus eerst kreeg ik de emoties van het stoppen (ter wel ik net alleen de afspraak hoefde te maken voor de laatste fase, je wil niet weten wat voor een hormonen bom je dan bent). Dat stoppen heb ik voor hem gedaan ter wel mijn gevoel zei: Niet stoppen, dit alleen even door komen en dan hebben we rust, pak je bij de kladden en ga er door heen! maar hield me in, voor hem, ik wil zijn gevoel ook respecteren.
Maar hij was met hele andere dingen bezig, had dus geen respect voor mij en mijn gevoel.
In die 2 weken rust hebben wij voor het laatst gevreeën. daarna vertelde hij me te willen scheiden! bam weer een nieuwe klap! hele nieuwe emoties. Helaas werdt ik niet zwanger van de laatste keer, hij was enorm blij hier om (natuurlijk logische ook, hij was er ook van overtuigt dat ik niet zwanger wert hier van, daarom kon hij ook makkelijk met mij naar bed, puur eigenbelang dus). Ik zag het als een laatste kans…..
Zie het nog steeds als mijn laatste. Maar hoe de weg ook is in mijn toekomst, zonder gezin of met. Ik kom er wel.
ben al zo ver gekomen door alle emoties heen. die veel niet begrijpen en ik dus alleen moet aanvechten. ben ik nu op een punt eens voor mij te vechten!
Een heel persoonlijk verhaal, maar dit is dus mijn verhaal naar mijn scheiding toe. ben ergens wel blij dat hij (nou ja ik heb het er uit moeten trekken, hij durfde het nog niet kwijt) de scheiding heeft aangevraagd. Nu ik weet hoe hij al die tijd mij, en niet alleen ik, voor de gek heeft gehouden. dan moet je wel een goede liegbeest zijn. en daar wil je toch niet mee verder leven?….
giovanni: Angst is normaal, zeker met wat jij hebt door gemaakt. Maar je angst moet niet de overhand nemen. Angst is de slechste raadgever op dit moment. Ik ben ook wel eens bang, dat zijn fase waar je door moet. Eens komt de rust meer in je en gaat de angst weg. en maakt plaats voor vechten voor jezelf en je kids.
Eerst moet je ook je scheiding verwerken en dan komt de rest wel. Ik zal als je, je weer goed voelt wel een hobby weer oppakken. je hoeft ook niet op veel dingen te storten dan raak je, de overzicht kwijt. maar 1 ding oppakken kan je wel afleiden, je weer een gevoel geven dat je weer ergens bent. en dat helemaal op eigen kracht he 🙂
Ik heb me ook ingeschreven op een datingsite. Eigenlijk alleen maar om te zien of ik nog HET in me had. ik maakte me toen op alles heel onzeker. Ik doe er nu eigenlijk weinig mee. Puur inderdaad omdat ik nog lang niet toe ben aan iets serieus. En dat zou ik, als ik jou was eerst ook nog niet doen. Eerst jezelf op een rijtje krijgen en dan komt de rest wel.
Groetjes Bianka
Sophie, alweer 2 jaar gescheiden en na een diep dal alles weer beetje op de rails. Hoef niemand verantwoording af te leggen en kan doen en laten wat ik wil. Sta weer open voor iets nieuws. Ja het leven gaat weer door. Koester de mooie momenten die er ook waren om daar goed op terug te kijken en leef weer in het hier en nu en wil weer verder…
Bianka: bij jouw zat er ook de faktor vertrouwen en liegen voor iets tussen. het is inderdaad op het moment dat je belangrijke keuzes wilt maken in het leven door bijvoorbeeld voor kindjes te willen gaan dat de ware aard naar boven komt, of toch meestal.
misschien is het beter dat je het nu weet dan wanneer je al zwanger bent.
Sophie: Wow hoop ooit ook zo ver te staan als jij. en weer naar uit te kunnen kijken, voor een nieuwe relatie.
top hoor dat je zo ver al bent!
Giovanni: Die ware aard is niet direct naar boven gekomen hoor. we waren al 5 jaar bezig voor een kindje, voor we stappen konden zetten naar de artsen toe. Toen dat eenmaal door ging eindelijk(met alle onderzoeken die wij al gehad hadden, probleem lag bij beide). Kapte hij er dus mee, maar om hele andere redenen dan dat hij deed voorkomen.
Ik heb tot nu toe nog steeds niet de antwoord: hoe het nou eigenlijk kwam dat zijn gevoel minder wert. en waarom hij dit al die tijd verborgen hield, kon niet alleen spanning zijn of wat dan ook. op momenten dat hij met me vree had hij een heel ander gevoel voor me (zijn woorden he, het was niet alleen lust, wat ik dus niet geloof). wat voor gevoel wil hij niet zeggen. en dat komt gewoon omdat hij het niet weet, dat gevoel was gewoon lust. ach ja 1 voordeel wat ik hier uit haal, is dat na die 10 jaar ik nog steeds lust opwekkend ben haha 🙂 dan doe ik het toch goed he.
ik ben wel enorm persoonlijk aan het schrijven hier, haha tja thats me 🙂
oohh en die zwangerschap, mocht ik het pas na de scheiding achter komen, had ik het hem wel verteld maar ook dat hij dan niks met het kind te maken krijgt. dat heeft hij me overgens toen ik mijn vermoeden vertelde ook duidelijk gemaakt. Hij wou geen banden met het kind. Hij heeft wel een enorme kinderwens wat ik weer gek vind, want zijn bloed eigen kind wil hij dan niks mee te maken hebben, gekke vader ben je dan.
Maar goed ik hoef me daar geen druk over te maken. ik probeer mijn nieuwe liefde de kans te geven een gezinnetje met me te willen worden. maar mocht ik mijn nieuwe liefde na mijn 33 nog niet vinden, dan ga ik voor een BAM moeder te worden (Bewust alleenstaande moeder). maar goed dat duurt nog wel even 🙂
Hoi bianka, lief dat je dat zegt en ik hoop dat zeker ook voor jou hoor. Ik was 31 jaar samen en heel jong getrouwd. Heb 3 kinderen. 2 getrouwd en de laatste studeert in a’dam. Niets meer om echt voor te zorgen dus, ja af en toe. Heb na 36 jaar weer een oude jeugdliefde teruggevonden en we hebben het leuk samen. Hij een huis en ik. Hij heeft duidelijk bindingsangst en het gaat allemaal op zijn voorwaarde anders komt het voor hem te dichtbij. Het besef bij mij is daardoor des te meer dat ik het dus echt zelf moet doen en niks kan afdwingen. Her is niet leuk en zou deze ‘relatie’ graag anders zien, maar het heeft mij ook de kans gegeven om mijzelf weer te vinden en bepaalde gevoelens door te maken en daar mee om te kunnen gaan. Wat er was komt niet meer terug. Heb dit onlangs weer ondervonden toen mijn vader is overleden. Ik moet door op mijn eigen weg en koers. Zoals ik al zei, de mooie momenten blijven in mijn hart. De situatie is voor ieder anders maar hoop zeker voor jou dat je dit gevoel ook mag krijgen. Ook al zijn dingen nog niet compleet in het leven, je moet met jezelf verder en van daaruit komen er dan weer fijne dingen op je af waar je weer voor open kan staan. De verwachting met mijn vriendje heb ik ook bij moeten stellen. We kunnen elkaar niet meer missen in dit leven maar of het echt wat kan worden dat zien we wel. Ik laat het open en klamp me nergens aan vast want dan ga ik weer terug in waar ik uitkom en dat wil ik niet.
Ik en me ex waren zeven jaar samen, waarvan drie jaar getrouwd. Hij is van de een op de andere dag weggegaan omdat hij de vastigheid zat was en vrij wilde zijn. Nu drie maanden later heeft hij al een nieuwe relatie… ik kan er niet bij met me hoofd. Onze dochter van drie heeft dagen van te goren al buikpijn als ze naar der vader moet en komt altijd van de rel terug omdat hij ze nieuwe liefde volledig al betrekt bij haar pfff drama allemaal.
Beste Chantal, wat vreselijk! Ook omdat je dochter er op deze manier bij de breuk wordt betrokken. Dat is zwaar.
Al is het wellicht erg moeilijk nu, zorg voor rust thuis en zoveel mogelijk regelmaat. Er mag verdriet zijn, boosheid, verontwaardiging (van jou, van je dochter). Blijf daar echt niet in vastzitten.
Let ook op over de manier waarop je over je ex spreekt in het bijzijn van je dochter. Wanneer het kind het gevoel krijgt dat het partij moet kiezen, kan dat de problematiek verergeren.
Advies: maak geregeld een wandeling samen en zorg voor uitjes af en toe. Het helpt de zinnen te verzetten en zo goed als het mogelijk door deze moeilijke periode heen te komen.
Veel sterkte Chantal!
Ik heb het verhaal gelezen, ik heb in het traject: Ga niet meteen een nieuwe liefdesrelatie aan een heel andere mening.
Ik zit nog in de scheiding maar heb sedert 2009 steeds stapje bij stapje afscheid genomen. Psycholosiche hulp gaf geen oplossing en partner vond het allemaal teveel gedoe. Sedert 2002/2003 was intimiteit etc. al zoek.
Mijn partner 6 week geleden te kennen gegeven te stoppen, ik handel het heel rationeel af en hebben we beiden een advocaat.
Ik heb in de afgelopen jaren steeds meer afscheid genomen dat het amper nog voelt als uit elkaar gaan. Maar ik zal ook mijn momenten nog tegenkomen, bij geen kil mens.
Ontmoette een andere vrouw en we voelen elkaar goed aan, ik hoef juist geen seks relatie maar ga ondanks de scheiding werken aan een mooie toekomst en tot op heden gaat dat perfect.
ik zit met een grote vraag, ik en mijn ex-vrouw zijn ongeveer 5 jaar gescheiden, en we hebben samen 3 kinderen, nu is zij tijdens onze scheidingsprocedure een nieuwe relatie aan gegaan en werd ze al zwangen op 3 maand dat ze bij mij weg ging ,(voor alle duidelijkheid = niet van mij zwanger dus), nu is bij de eboorte van dat kind mijn familie naam gegeven aan hem, zonder mijn toestemming, nu vraag ik me (omdat ik nu zelf recent een nieuwe relatie begonnen ben) of ik dit kan laten weizigen? Zelf zegt mijn ex dat dat kind niet van mij is en ook de huidige vader erkend zijn kind en wil dat kind wel de juiste vader (hijzelf dus) krijgen. dus kortom de 3 partijen zeggen hetzelfde en willen een familienaamsverandering, waar ik natuurlijk heel blij mee ben, maar mijn ex en de juiste vader durven de procedure niet in gang steken uit vrees voor de kosten, maar ik kan toch moeilijk betalen voor een kind dat niet van mij is en waar ik zelfs geen erkenning voor gegeven heb betalen, en die kosten op mij nemen, wie weet hier raad mee want financieel heb ik het zelf ook niet breed??????????
Ik zal eerst eens kijken wat de kosten zijn voor dit op gang te zetten. volgens mij valt het wel mee. jammer dat ze dit niet hebben uitgezocht voor het kind geboren werd.
voor de rest zal ik niet weten hoe het allemaal in gang wordt gezet. alleen dat jij moet aangeven dat het kind echt niet van jou is.
heel veel succes, en hopelijk krijg je het nog voor elkaar.
groetjes Bianka
Tim, mijn advies is om zo snel mogelijk te handelen. Je ex-vrouw heeft met haar nieuwe partner een fout gemaakt. Hoeft niet uit onaardigheid te zijn, maar het is en blijft een fout.
Juridisch / wettelijk moet elk volgend kind dat het nieuwe stel krijgt dezelfde achternaam krijgen als het eerste kind van het nieuwe stel. Ik weet niet of dat ook zo werkt na deze fout, alleen afwachten kan het probleem compliceren bij een eventueel volgend kind (en daarmee de kosten verdubbelen).
Daarbij, nu is het kind nog erg jong dus kan het vermoedelijk niet bewust zijn van de naamswijziging. Dat kan problemen voorkomen. Jullie drie kinderen gaan vast ook om met het nieuwe kind van je ex, een achternaamswijziging kan aankomen als een afwijzing door jou. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Sowieso mogen de kosten voor je ex-vrouw en nieuwe partner zijn. Ik zie op de site van Justis een prijs van 835 euro (18 aug ’14). Misschien kan er zelfs een betalingsregeling getroffen worden met de instantie, wie weet.
Hier drie links met informatie (ik veronderstel dat jij en je ex in Nederland wonen).
Informatie over het kiezen van de achternaam:
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/aangifte-geboorte-en-naamskeuze-kind/achternaam-kind-kiezen
Informatie over een naamswijziging:
http://www.justis.nl/Producten/naamswijziging/index.aspx
En hier informatie specifiek over het wijzigen van de achternaam:
http://www.justis.nl/producten/naamswijziging/achternaam-wijzigen/index.aspx
Inclusief aanvraagformulier. Die is uiteraard ook voor je ex met haar nieuwe partner.
Let op, ik geef geen juridisch advies. Dit bericht met adviezen en links zijn slechts mijn persoonlijke mening 😀
Veel succes Tim!
Victor,
Nee wij wonen in belgie en 835 euro zal mijn ex-vrouw en haar partner niet willen betalen. Want dan blijft het maar zoals het is zei ze. Dat is voor hen allemaal doodnormaal? Maar ik weet zeker dat het kind niet van mij is, dus sowieso zal ik er nooit iets voor betalen als onderhoudsbijdrage. Nu zou ze me zelfs het co-ouderschap willen afnemen omdat (zegt zij) de kinderen het niet meer zien zitten om week week te komen? Kan dit zomaar? Nu heb ik via via vernomen dat als de kinderen dit echt zouden willen, ik dus misschien best afzie van mij rechten, maar dat ik dan evengoed kan afzien van mijn plichten. En ik zou daar meer info willen over zoeken.
Ik vind het heel erg dat zij twee een nieuwe (vlugge) start hebben genomen, en ik met de problemen zit en waarschijnlijk ook de kosten. Maar mij een nieuwe relatie gunnen kan ze niet? Mijn nieuwe vriendin heeft ook 3.5 jaar rechtbanken, jeugdrechters en zelfs een sociaal onderzoek moeten ondergaan omdat haar ex-man het haar ook steeds moeilijk maakten haar geen geluk gunt.
We zijn echt radeloos en wij hebben het er al samen over gehad om onze ex’en hun zin te geven en de kinderen bij de ex-partners te laten. En dan maar alleen met ons twee een totaal nieuw leven ergens ver weg aan ons geluk te gaan bouwen. Want onze kinderen zijn hier de dupe van en wij willen beiden niet dat de kinderen steeds die strijd opnieuw moeten ondergaan. Dus nog wat opzoekingen doen en misschien een hartverscheurende keuze moeten maken.
Alvast bedankt voor de tips.
Tim, wat een frustrerende situatie voor jullie, dit probleem is niet even op te lossen.
Het lijkt erop dat als je dit op de eerlijke manier wil oplossen, dat de kans op een gevecht met je ex flink toeneemt. En uiteindelijk is niemand daarbij gebaat, ook niet het kind.
Wat is jouw indruk over wat de kinderen willen? Wat voor signalen pik je op?
Misschien willen de kinderen niet elke week komen. En dat hoeft niet erg te zijn, dan komen ze minder vaak. Volgens mij hoeft daarvoor niet het co-ouderschap afgenomen te worden. (Let op, ik heb van dit complexe onderwerp geen studie gemaakt!)
Er zijn periodes dat kinderen vaker contact willen, en minder. Het mag fluctueren.
Verder ben ik niet op de hoogte van de wetgeving in België, dus ik doe daar liever geen uitspraken over.
Houd hoe dan ook een langetermijn-visie. Hoe kijken de kinderen in de toekomst terug op deze tijd…
Door je best te doen om de kinderen het naar de zin te maken, te laten blijken dat je ze graag ziet, kan dat eventueel contact in de toekomst vergemakkelijken. (Inclusief het contact van de kinderen onderling.)
Advies #1. Roep professioneel advies in van iemand of een instantie die gespecialiseerd is op dit vlak. Kost vermoedelijk eerst geld, maar uiteindelijk kan het je heel veel geld en stress besparen. Plus, het is belangrijk voor het leven van je kinderen.
Dat is een veronderstelling. Ga dat goed onderzoeken!
Ik weet natuurlijk niet wat je nieuwe vriendin precies achter de rug heeft en wat de situatie was/is.
Hoe dan ook, haar ervaring zegt waarschijnlijk weinig over wat jullie nu te wachten staat met jouw ex en kinderen. Jij staat er wellicht heel anders voor!
Advies #2. Zorg dat je vriendin niet haar ervaringen projecteert op deze nieuwe situatie. Dat kan maken dat je moeilijker helder kunt denken en daarmee juist jezelf in de problemen brengt.
Is dit een wanhoopskreet? Of hebben jullie daar rustig en serieus over nagedacht?
Misschien kan het een goed besluit zijn. MAAR, denk ook aan hoe kinderen terugdenken over wat er gebeurd is over enkele decennia.
Het idee dat een vader de kinderen niet wilde zien, of ‘het maakte hem niets uit’, dat idee kan pijnlijk zijn en later problemen opleveren.
Een strijd blijkt inderdaad vaak niet goed te zijn voor kinderen. Dat jullie je best doen om dat zoveel mogelijk te voorkomen is dus verstandig.
Toch, je kunt kinderen niet beschermen tegen alle pijn van het leven. Helaas.
Extra, advies #3. Zorg voor afleiding voor jezelf en je nieuwe vriendin. Even eruit, een weekendje weg bijvoorbeeld. Of in ieder geval een stevige wandeling zonder te praten over problemen. Een frisse wind doet jullie goed en vermindert het malen en de radeloosheid.
Tim, ik wens jullie veel sterkte en wijsheid toe. Ik hoop dat je advies van een professional inwint en dat er zoveel mogelijk leed voorkomen kan worden.
Ik ben echt radeloos en krijg mijn leven maar niet op de rit. Na 8 jaar samen zijn vertrekt mijn ex in januari uit huis. Ze wist niet meer wat ze wilde. Net hiervoor was ze ook ontslagen op het werk. Na 3 weken ben ik zelf stilgevallen met werk en zit sindsdien in de ziektewet. Ik ben achter haar aangegaan om te proberen te praten maar zij ontweek ieder contact. Ze gaf me de stiltebehandeling. Ik zag mijn kind niet en niets kon mij stoppen. Zij dwong via de rechter af om in het huis te blijven en nam gelijk iemand anders in huis die ook getrouwd was en 2 kinderen had. Ik ging verhaal halen maar zij dwong een contact en straatverbod af. Heb ik hier te maken met een narcist? Hier ga je toch kapot aan.
Beste Sinned,
Wat goed dat je reageert hier. Je hoeft niet kapot te gaan, er is een weg naar verbetering. Let maar op.
Natuurlijk heb je je leven NOG niet op de rit gekregen. Na het verbreken van een relatie/huwelijk van 8 jaar verandert er in een keer veel. Niet alleen gevoelsmatig, ook veel in praktische zin.
Momenteel zit je dus in de ziektewet. Ik ben blij dat je even kunt pauzeren, zodat je de ruimte hebt om tot jezelf te komen. Dat heb je nodig.
Nu is het moment om rustig aan je balans weer terug te vinden.
Nee, je hoeft niet ‘alles op de rit’ te krijgen meteen. Neem geduldig kleine stappen vooruit, dat is de weg van beter en beter.
Dat is natuurlijk heel pijnlijk en verdrietig. Gelukkig heb je als vader ook rechten.
Een straatverbod wordt niet zomaar opgelegd. ‘Verhaal halen’, hoe heb je je gedragen? Wil je daar meer over vertellen? Je naam ‘Sinned’ belooft niet veel goeds… ik hoop dat ik het mis heb!
Over de vraag of je met een narcist te maken hebt, het antwoord doet er eigenlijk niet zoveel toe. In ieder geval niet op dit moment. Jij bent nu belangrijk, dat is voor jou de sleutel naar verbetering.
Mijn belangrijkste advies: laat haar en je verleden even met rust. Vind eerst je balans rustig terug.
5 Extra suggesties voor jou:
#1. Neem voldoende tijd voor rust en nachtrust
#2. Eet regelmatig en gezond
#3. Zorg voor plezier (hobby, een filmpje kijken, afspreken met vrienden en vriendinnen, familie, etc)
#4. Geef aandacht aan je algehele verzorging en kledingkeuze
#5. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging (een must!)
Door dit een tijd lang te doen, kom je vanzelf bij. Je krijgt je kracht terug, je kunt meer en meer helder nadenken. Je gevoelens worden rustiger zodat je ze niet alleen beter kunt beheersen, het maakt ook dat je ze constructief kunt gebruiken. Gaandeweg komt daarmee je leven weer op de rit.
Vermoedelijk biedt dat op (lange) termijn ook weer de ruimte om weer je kind te zien. Al kan ik daar uiteraard geen beloftes over doen, hopelijk begrijp je dat.
Ik wens je veel sterkte en succes toe!
Wat een onzin.
Emotioneel kan je al heel ver zijn in een scheiding, vooral als jij degene bent die de knoop heeft doorgehakt. Komt er liefde op je pad pak dan je kans. Het leven is TE kort om te wachten op zogenaamde betere tijden
Mutsje, op zich heb je een punt. Soms kun je gevoelsmatig en psychisch al min of meer gescheiden zijn. Dan kan een nieuwe relatie aangaan prima zijn.
Ik wil echter mensen waarschuwen om te vluchten in een nieuwe relatie. Daarmee kun je minder leren van je (pijnlijke) ervaringen. Voor je het weet komen dezelfde fouten terug, maar dan in een nieuwe jasje.
Trouwens, ook zonder relatie kun je een betere tijd ervaren. Zelfs tijdens het ‘wachten’.
Ik heb zelf geen verhaal, maar ik verzamel wel verhalen met mijn bedrijf Story Supply http://www.storysupply.nl voor oa televisieprogramma’s. Dit keer ben ik op zoek naar vrijgezellen die heel graag nog een keer op date willen met hun ex/jeugdliefde. Zie hieronder de oproep.
Op Facebook heb je het al voorbij zien komen je oude liefde is weer vrijgezel. Nu je zelf ook weer single bent zou je best een keer herinneringen willen ophalen en opnieuw op date.
Maar die eerste stap durf je niet te zetten. Meld je aan voor een nieuw televisieprogramma van de NPO, van de makers van “ het mooiste meisje van de klas”. Mail naar info@storysupply.nl
Beste, ben al 4 jaar alleen. 3 jaar officieel gescheiden, enkele relaties achter de rug. Onlangs maakte mijn vriendin het uit. Het doet pijn, kan bijna niets meer doen, mijn leven is precies overhoop. Ik uit mijn gevoelens maar precies of de dames willen uiteindelijk dat je alles voor hen betaalt. Ik begrijp het soms niet meer. Wat voor wezens zijn dat eigenlijk?
Beste Patrick,
Een relatiebreuk is vaak geen pretje. Het hoort er soms bij, helaas. Gun jezelf de tijd om bij te komen. Je gaat je absoluut beter voelen op den duur, let maar op. (Zie ook mijn andere site speciaal over liefdesverdriet.)
Een ander onderwerp is het idee dat vrouwen willen dat je alles voor hen betaalt. Vermoedelijk trek je vrouwen aan die dat willen of schep je dat soort verwachtingen. Zie daarover mijn E-cursus VrouwVeroveren…
Met michel ik zit op dit moment midden in een scheiden. Ik ben er ziek van, hebben jullie ook een paar handvaten om mijn er aan op te trekken?
Michel, een scheiding kan inderdaad heel zwaar zijn.
Heb je mensen om een beetje op terug te vallen? Die kunnen je direct steun bieden; belangrijk. Ik hoop dat je een update doet over hoe het met je gaat!